Toename armoede
Inflatie doet vooral pijn voor de middenklasse en alles daaronder. Het vergroot de armoede. De afgelopen tijd is wederom aangetoond dat er vooral wordt gekeken naar compenseren.
Als gevolg van het handelen van beleidsmakers met dezelfde politieke kleur kan dat ook niet anders. We hebben immers de gereedschappen om de inflatie te bestrijden weggegeven aan de EU en de ECB.
Het compensatiegedrag en de loonstijging van overheidspersoneel zullen er echter voor zorgen dat het begrotingstekort verder zal oplopen. Daardoor kan de inflatie nog verder oplopen en hoog blijven.
Contraproductief
Vaak zie je dat de overheid werkgevers oproept om lonen te verhogen. Immers, een hoger salaris betekent meer belasting. Er is echter nu een discussie aangewakkerd naar aanleiding van onderzoek van de Rabobank. Spreekbuis van de overheid, ECB’er Klaas Knot zegt hierdoor “onaangenaam verrast” te zijn.
Hij noemt de discussie over graaiflatie “onaangenaam” en geeft daarbij aan dat een loonstijging van 6% a 7% verantwoord is. En dat terwijl het leven 36% duurder is geworden. Klaas Knot legt dus niet alleen de schuld, maar ook de rekening bij Jan Modaal neer.
Wat Klaas Knot in werkelijkheid doet is de geesten rijp maken voor een lange periode van schaarste en toenemende armoede. Alle maatregelen die immers werden genomen, werkten tot nu toe contraproductief.
We hebben te maken met oplopende armoede. En intussen zijn er bij de verantwoordelijken zeer weinig mensen die armoede zien. Logisch dan ook dat in deze tijden van oplopende armoede, tevens de onrust toeneemt.
Graaiflatie
Graaiflatie; bedrijven die hogere prijsstijgingen doorvoeren dan nodig zou zijn op basis van de inflatiecijfers
Inmiddels probeert de overheid – samen met hun media – de term graaiflatie af te zwakken. Ze hebben wel aan de basis gestaan van de introductie. De overheid heeft belang bij hoge(re) prijzen. Het is wederom een term uit onbegrip over hoe inflatie werkt.
Het is vervallen in oude gewoonten. Veel praten en niets zeggen, processen managen via de papieren werkelijkheid, extra controlepunten en samenwerking op afstand toestaan onder hun eigen invloed enkel om daarmee controle te houden op de beeldvorming.
En dat in de hoop politiek beleid te verkopen om door te gaan met de eigen machtspolitiek zonder dat er werkelijk iets wordt geleverd. Deze papieren, politiek geschoolde ‘professionals’ hebben nog steeds niet door hoe ondernemerschap werkt.
Import
Neem de tuin- en akkerbouw. De rozenproductie in Kenia is de meest geprofessionaliseerde agrarische sector en is voor 90 procent in handen van Nederlandse ondernemers. Er is veel land beschikbaar, er is goedkope arbeid en er heerst een fantastisch klimaat.
Er is inmiddels dan ook een dikke kans dat boontjes of peultjes met Keniaanse herkomst bij ons in de supermarkt van Nederlandse afkomst zijn. Naast tuinders hebben immers ook Nederlandse akkerbouwers de Keniaanse hoogvlaktes met hun aantrekkelijke klimaat ontdekt. Het hele jaar rond kun je in de ‘kas van Europa’ groenten telen.
Kenia is voor Nederlandse bedrijven fiscaal interessant. De winstbelasting vanuit Kenia kan worden meegenomen naar Nederland. Je ziet dan ook veel constructies waar de vader een onderneming in Nederland bezit en de zoon in Kenia een dochteronderneming runt.
Via de import zorgt een stijgende valutakoers en efficiënte vracht (circa 1/3 van de verkoopprijs aan de retailer) voor goedkopere import. Als deze daling wordt doorberekend, dalen de prijzen en blijft de inflatie laag. Als dit echter niet wordt gedaan, stijgen de winstmarges. Om dan nu de winstmarges zomaar te vertalen naar ‘graaiflatie’ is dan ook onterecht.
Belasting als middel
De overheid beschouwt feitelijk alleen de belasting als instrument om de inflatie te beteugelen. Oplopende belastingdruk is echter funest voor iedereen en er is natuurlijk geen enkele partij die dit aandurft. Elke euro aan belastinggeld (naast bezuinigen op basis behoeften) die de huidige overheid en hun gelieerden ons, direct of indirect uit de zak kunnen kloppen zal worden aangegrepen.
Dat is wat wordt gedaan, want hoe moet anders het asiel- en statushouders systeem betaald worden? Wie draait anders op voor de miljarden kostende klimaatplannen? Wat dat betreft werken we aan onze eigen ondergang.
Het beteugelen van de inflatie moet de overheid vervolgens overlaten aan de banken. Banken die vervolgens weer afhankelijk zijn van de Europese Centrale Bank (ECB).
Het is moeilijker om financiering te krijgen voor een lening of hypotheek, en dat is precies wat de centrale banken proberen te bereiken met hun renteverhogingen. De economie moet afkoelen zodat de inflatie afneemt.
De ECB kan echter nooit de rente voldoende laten stijgen om de inflatie werkelijk terug te krijgen. Want bij een hoge inflatie komt niet alleen Italië in de problemen. Ook Spanje, Portugal en Frankrijk.
Concluderend
Een grote oorzaak van de huidige problemen, toenemende polarisatie en tegenstellingen zijn de empathieloze gekozen en ongekozen bestuurders.
Of jouw leven nu naar de kloten is geholpen door de toeslagenaffaire of jouw huis instort door de gaswinning, jouw wijk of dorp overspoeld wordt met migranten die wel die goedkope woning met voorrang krijgen of de inflatie jou hard raakt. Nergens hebben ze begrip voor.
Ondanks de CAO verhogingen komt het met de huidige inflatie, netto dus neer op een salarisverlaging. Je kunt minder kopen voor jouw salaris.
Als het vertrouwen in een munt door hoge inflatie sterk afneemt, kan er zelfs hyperinflatie optreden. Denk aan de Weimarrepubliek.
De huidige inflatie zal het einde van de EURO betekenen. De ECB heeft ervoor gekozen geld te creëren uit werkelijk niets, geld is ook werkelijk niets. Het heeft geen enkele waarde en rust alleen op vertrouwen en juist dat neemt af met alle gevolgen en moeilijkheden van dien.
En al is consumentengedrag en economie geen voorspellende wetenschap. Duidelijk is wel dat inflatie wordt bepaald door het economisch handelen van mensen en bedrijven.
Ook is duidelijk dat in het verleden het de hyperinflatie was en de ineenstorting van de economie. Dat had als gevolg chaos. Chaos, dat zorgde voor opstand en (burger)oorlogen.
Willen we dit voorkomen, zullen consumenten moeten kiezen en de overheid dwingen tot het maken van andere keuzes. Te beginnen met het stoppen van de asieltsunami en stoppen om miljarden te steken in klimaatplannen zonder enig uitzicht op resultaat. Het is vooral peperdure luchtfietserij.
Erwin Versteeg is zelfstandig ondernemer en sinds maart 2018 voorzitter van ‘Verbindend Enschede’. De columns die hij schrijft, zijn op persoonlijke titel en bedoeld om een discussie op gang te brengen. Onderwerpen in de columns zijn lokaal, landelijke, geopolitiek of maatschappelijk, en daarmee lokaal en/of landelijk mogelijk geen onderdeel van hun (politieke-) verkiezingsprogramma.
.