“De bevolking moet de Koning, de premier en de regering kunnen bekritiseren” zo gaat hij verder, “uiteraard binnen de grenzen van de wet. Zodra we dit recht inperken zetten we stappen richting een dictatuur zoals het Rusland van Vladimir Poetin”. Verhoeven legt in zijn bijdrage over het debat of de overname van Twitter door Elon Musk een zegen – of juist niet – is, uit dat er wat hem betreft grenzen zijn in wat mag en wat niet mag op Twitter. Hij vreest eigenlijk dat de vrijheid van meningsuiting op Twitter vooral benut wordt om, geheel anoniem, ‘nepnieuws’ te verspreiden, te manipuleren en te intimideren. Dat is in zichzelf al een verdacht uitgangspunt.
Anonimiteit bestaat niet
Kees Verhoeven presenteert zich als ‘tech-expert’, maar verkoopt ‘nepnieuws’ in zijn bijdrage aan het debat als het gaat om ‘anoniem manipuleren en intimideren‘. Anonimiteit op het internet bestaat niet. In de eerste plaats is van iedere netwerkaansluiting (die nodig is om iets op media-platforms zoals Twitter te plaatsen) herleidbaar tot een fysiek adres; het zogenaamde ‘IP-nummer’ van de aansluiting. Het kastje van Ziggo of KPN in uw woning is zodoende eenvoudig op te sporen door inlichtingendiensten.
Ook als u vanaf een ‘openbaar’ netwerk (zoals in de trein of in een ziekenhuis) gebruik maakt van andermans netwerk, is er nog steeds geen probleem om u op te kunnen sporen. Uw apparaat heeft ook nog een uniek ‘MAC nummer’ (MAC = Media Access Control). Het MAC-adres is een uniek apparaat-adres dat door de leverancier van uw netwerk- kaart of chip in het apparaat is ingebakken. De plaats van waaraf u een gewraakt bericht verzendt of het apparaat zelf zijn met grote precisie aan te wijzen. Ook dat is door veiligheidsdiensten feilloos te traceren en te relateren aan u als persoon. ‘Anonimiteit’ op internet bestaat helemaal niet, laat staan anonimiteit op Twitter of Facebook. U kunt linksom of rechtsom altijd gevonden worden aan de hand van uw bericht en het apparaat van waaraf u dat bericht heeft verzonden. Wie Artikel 7 Gw. of andere wetten overtreedt middels een digitaal apparaat, kan moeiteloos worden opgespoord.
Gregorius Nekschot
In 2008 werd de cartoontekenaar ‘Gregorius Nekschot’ met veel vertoon van macht van zijn bed gelicht en een aantal dagen in de cel gezet. Hij zou met zijn cartoons moslims en mensen met een donkere huidskleur hebben beledigd en volgens toenmalig Minister van Justitie Hirsch-Ballin (CDA) was dat voldoende reden om tot arrestatie over te gaan. Er kwam wel een klein beetje van verzet uit de Tweede Kamer, maar met name D66 hield zich toch behoorlijk op de vlakte. Toch was er wel reden voor fors verzet tegen de ongrondwettelijke actie op last van Minister Hirsch-Ballin: Nekschot had niet eigenhandig de vrijheid van meningsuiting opgerekt, maar zou mensen hebben beledigd.
Nu is het gevoel beledigd te worden aan de mensen zelf: er zijn ook mensen die zich beledigd voelen als er een paar dagen per jaar een Zwarte Piet rondloopt. Maar zij krijgen dan tenminste nog subsidie en Nekschot kreeg dat niet. Beledigen is in ons land niet strafbaar, behalve als dit continue wordt herhaald met geen ander doel dan te denigreren. Dat was niet wat Nekschot deed: Nekschot tekende situaties waarmee hij het – op humoristische wijze en zonder doodswensen e.d. – niet eens was, of het nu ‘witten’ waren of ‘zwarten’. Net als Johan Derksen onlangs, legde ook Nekschot zijn soms heel aardige werk in arren moede terzijde. Als het niet in de kraam van D66 of GroenLinks past, dan worden mensen op de meest afschuwelijke wijze bejegend, buiten de groep gehouden, ‘gecanceld’. Verhoeven kan moeiteloos een paar situaties uit zijn geheugen opdiepen waarop hij (en zijn partij) daar zelf aan meedeed; in de Kamer en elders.
‘Casus’
Sommige opinies kunnen ons (en Kees Verhoeven) wel eens niet bevallen. Maar we hebben niet het recht om een ander het uitspreken van die opinie te beletten of om hen verdacht te maken. Natuurlijk willen we graag dat mensen het met ons eens zijn en vinden we het niet leuk om een heel andere opvatting te horen. Maar wat Verhoeven eigenlijk wil is dat mensen zich gaan gedragen als in een kudde; altijd achter de opinieleiding aanlopen. In het geval van Verhoeven is dat waarschijnlijk freule Kaag. Maar Kaag vond een #Metoo affaire (Ook gij Kees?) in haar eigen club ‘een casus’ en het vertrek van Derksen ‘terecht’, zonder zich af te vragen of ze dat nu echt meent of dat het een pose is die mogelijk weer wat stemmen terug wint.
Niemand is vooraf van een ander toestemming nodig om een mening te ventileren. Niet van de Koning, niet van (ex) politici en al helemaal niet van mediaplatforms. Wie dat niet verdedigt is helemaal de vrijheid niet waard. Als er al vrijheid moet worden ingeperkt, dan zijn het de vrijheden die politici zich permitteren wanneer die te pas en te onpas andere meningen onderdrukken en afdoen als ‘fascisme’.
