Gisteren vond dan eindelijk een klein hoogtepuntje plaats in onze tamelijk saaie en polderende debatcultuur in de politiek. Een clash tussen de premier die zijn ‘rechtse’ waarden moest uitdragen/verdedigen tegenover de opkomende ‘kartelbreker’ Thierry Baudet.
Vorige week daagde Rutte Baudet uit voor een debat. Na enkele dagen van eisen stellen en niet zo grappige grapjes heen en weer werden de puntjes op de i gezet en vond het debat plaats bij Pauw. Laten we eerlijk zijn: Jeroen Pauw was gisteren ijzersterk. Hij bleef (eindelijk eens) op de achtergrond, zodat het debat redelijk zijn vrije loop kon gaan. Toch kon hij het niet nalaten om richting beide debaters een sneer te maken. Zo wees hij er fijntjes op dat Nederland nog bijna 15 miljard euro van Griekenland moet terugkrijgen – nadat Rutte met droge ogen beweerde dat de geldstromen niet alleen van Noord naar Zuid lopen.
Tijdens de eerste twee stellingen bleef Baudet niet alleen overeind, hij was scherper en fanatieker dan Rutte die vaak dezelfde stokpaardjes bleef herhalen. De eerste stelling ging over de continue afdracht van geld vanuit het Noorden naar het Zuiden. Rutte bleef hardnekkig volhouden dat dit niet zo was, maar zoals gezegd corrigeerde Pauw deze onzin. Baudet maakte vrij duidelijk dat de EU in haar huidige staat steeds meer afvaart richting een transferunie. Dat wil simpelweg zeggen dat alle landen garant voor elkaar moeten staan en dus ook elkaars economische klappen zullen opvangen. Binnenkort gaan we al de eerste stappen zien van supranationale begrotingsplannen die vanuit Brussel worden gedicteerd.
Het Rusland vraagstuk was bij uitstek de meeste boeiende stelling. Rutte bleek een typisch russofoob te zijn zoals eigenlijk alle eurofielen wel zijn. De Russen zijn per definitie onze vijand! (lees: de vijand van de EU)
Baudet bracht zeer simpel verwoord en in het kort de geopolitieke belangen die ieder land en grootmacht kent naar voren. Niet alleen de Russen kunnen een dreiging zijn, iedere natie, land of unie kan een dreiging vormen. Staten hebben nu eenmaal belangen, en zullen zoveel mogelijk doen om die te verwezenlijken.
Rutte begon over MH17, maar had dit beter niet kunnen doen. 5 jaar na dato hebben de nabestaanden eigenlijk nog steeds geen bevredigend antwoord gekregen. Dit komt mede door de houding van het Westen in het onderzoek; iets dat Baudet dan ook aankaartte. Waarom zit Oekraïne in het onderzoeksteam? Dat is toch één van de mogelijke daders, of op zijn minst een verdachte, aangezien ze bepaalde dubieuze dingen deden op de beruchte dag – zoals het luchtruim openhouden terwijl ze wisten dat MH17 was verdwenen. Deze vraag is zeer terecht en het is te bewonderen dat Baudet deze vraag durft te stellen.
Ook bracht hij een ander scherp punt in: waarom hebben politici al een oordeel klaar liggen terwijl de rechterlijke procedure nog bezig is? Dit is niet de rechtstatelijke gang van zaken. In de scheiding der machten die wij kennen spreekt uitvoerende macht geen oordeel uit over lopende kwesties binnen de rechterlijke macht. is werd scherp aangekaart door Baudet; laten we hopen dat dit de kijker ook opviel.
De persoonlijke vragen waren nogal ongemakkelijk. Baudet beantwoordde de vraag over leiderschap zeer goed door ook meteen een sneer te maken naar Rutte: Rutte is namelijk zelf geen leider maar een volger, hij durft niet tegen de stroom in te gaan. De vraag van Baudet wanneer Rutte voor het laatst had gehuild kwam er niet uit zoals Baudet waarschijnlijk bedoeld had. Rutte kreeg de kans om zijn menselijkheid te laten zien aan de kijkers en dit gebeurde dan ook. Wel moet opgemerkt dat Baudet heel duidelijk liet zien niet met een standaard professioneel-politieke strikvraag kwam, maar een gewone menselijke vraag stelde.
De laatste twee stellingen waren op papier interessant maar de uitwerking wat minder. Er was weinig diepgang omtrent de inhoud en er werd te veel om de stelling heen gepraat.
Het meest opmerkelijke was – zoals verwacht – dat de meeste stellingen in feite niet gingen over de bevoegdheden van het Europees Parlement. Vandaag mogen we immers stemmen op de Nederlandse zetels van het Europees Parlement maar de stellingen en het debat van gisteren gingen grotendeels over thema’s waar het Europees Parlement überhaupt nooit over zal gaan beslissen (EU-leger, Nexit en transferunie).
Al met al was het een verademing om eens zo’n debat op de staatsomroep voorbij te zien komen. Erg veel invloed zal het debat waarschijnlijk niet echt hebben gehad. VVD’ers zullen nu niet FvD gaan stemmen – en andersom al helemaal niet. Wel zal het interessant zijn geweest voor twijfelende rechtse stemmers in Nederland. Zij kregen nu een goed beeld van de wezenlijke verschillen tussen beide partijen. Meer EU, en doormodderen zoals we nu doen of eindelijk de schop erin en het onkruid verwijderen.
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
