Dat zijn niet de woorden van Volkert van der Graaf (een mix van GroenLinks en de Partij voor de Dieren), maar van Linda Wissink (partij Soros/Volt). Het schietgebaar wat Linda Wissink namens Soros/Volt maandagavond maakte aan het adres van PVV-collega Hidde Heutink in de Enschedese Gemeenteraadsvergadering, zorgt momenteel voor veel ophef en terecht. Dames – eigenlijk: trendy viswijven – als Wissink zijn totaal ongeschikt voor de politiek. Wel veel amperage maar te weinig voltage om wattage te veroorzaken, maar dat zal ze allemaal wel niet begrijpen. Ik ben zelf ook ongeschikt voor de politiek en daarom zit ik er niet in. Het is me al teveel werk om iedere dag met een Browning .50 en al die munitie naar het werk te gaan.
Dat de NPO de nationale woede over dit achterlijke mens probeert af te leiden met berichten over Boris Johnson, is helemáál van de geiten. Als Soros overigens wijs is, dan geeft hij dat mens een tientje voor de moeite en een aanbevelingsbrief voor de Gemeentelijke Sociale Dienst, alwaar ik haar nog vele jaren toewens. Ze mag het in Afghanistan opsouperen. Bij voorkeur zelfs: fijn land, fantastische democratie ook.
“Kill de boer”
Namens de overheid is er ook geschoten; op boeren en nog met scherpe pinda’s ook. Op internet, met name op het sociale medium Twitter, zijn diverse videobeelden geplaatst van op boeren schietende politieagenten. Dat is ernstiger, in het bijzonder omdat de boerenprotesten tot dusver een gemoedelijk karakter kenden. Dat is kennelijk niet conform de bedoeling van de huidige junta (die electoraal allang niet meer gelegitimeerd is), die wellicht mondeling instructies heeft doen uitgaan om de kwestie te laten escaleren. De gedachte daarachter is wellicht, dat op die manier een alibi kan worden verkregen om alle materieel van de boeren toegang tot de openbare ruimte te ontzeggen.
De voorwaarden
Daar wijst dit politieoptreden eigenlijk wel op. Beelden laten duidelijk zien dat een beschoten tractorbestuurder allerminst voornemens was, of kan zijn geweest om op de agenten in te rijden, maar juist van hen probeerde weg te rijden. De agent zodoende, gebruikt zijn dienstwapen als intimidatie, mogelijk omdat hij mentaal niet is opgewassen tegen de situatie. Op grond van artikel 7 van de Politiewet (2012) mag een agent zeker wel geweld gebruiken voor het uitvoeren van zijn politietaak. Daar zijn echter wel strikte regels voor: Dat geweld moet proportioneel en subsidiair zijn. Dat wil zeggen dat een agent moet kiezen voor een geweldsmiddel dat het beste past bij het doel en er mag niet meer geweld gebruikt worden dan nodig is om dat doel te bereiken. Het doel van de politie inzet wordt overigens door de korpsleiding verstrekt en de agent wordt geacht die uit te voeren…
Het gebruik van een vuurwapen is op grond van de artikelen 7 en 8 van de Ambtsinstructie toegestaan in deze situaties:
- bij aanhouding van een verdachte die vuurwapengevaarlijk is;
- bij aanhouding van een verdachte die een ernstig misdrijf heeft gepleegd;
- bij het in toom houden van ernstige openbare wanordelijkheden;
- bij dreiging van levensgevaar voor een omstander of de agent zelf.
Van deze 4 situaties kunnen de eerste twee direct worden weggestreept. Er is geen sprake van verdachten die vuurwapengevaarlijk zijn en de boeren worden ook niet verdacht van een ernstig misdrijf, al denkt D66 daar mogelijk weer heel anders over. Van situatie nummer 4 blijkt uit de beelden ook niets, de agenten worden in niets bedreigd, dus situatie 3 blijft over.
Is er op die beelden nu sprake van ‘ernstige openbare wanordelijkheden’? De vraag stellen is ook meteen het antwoord. Het schieten van de agent(en) is totaal buiten de orde en kan alleen ingegeven zijn door de emotie niet opgewassen te zijn tegen de situatie. Dat is prima; niets menselijks is een politieagent vreemd. Maar dan ben je gewoon minder geschikt om dat werk te doen. Wellicht heeft de ambitie van de politietop voor ‘diversiteit’ en ‘verbinding’ een zorgvuldig selectiebeleid doorkruist?
Het ongemak van de samenleving
En daar zijn we direct bij het ongemak wat in grote delen van ons land wordt gevoeld. De overheid en haar instituties zijn geen afspiegeling van de samenleving meer, maar een afspiegeling van het socialistische beeld van wat een maakbare maatschappij moet inhouden. Het is de wensdroom van een elite die de eigen, superieur geachte moraal als ijkpunt heeft en al het andere reduceert tot ‘plebs-wensen’. Die de samenleving, en die op het platteland in het bijzonder, als een ‘basket of deplorables’ beschouwd; als een ‘mand vol stakkers’. Daarin passen geen protesten en zeker geen protesten op het terrein waarvan eenvoudig vastgesteld kan worden dat het je reinste ‘fake’ is, gefabriceerd door ‘wetenschappende’ ambtenaren die voor een handvol zilverlingen hun eigen moeder nog een Jodenster zouden opspelden.
Het ongemak broeit in de hele samenleving; niet alleen onder de boeren, die overigens op steun kunnen rekenen van vrijwel de gehele bevolking. Wanneer de overheid het grondrecht van protest beantwoordt met geweld tegen de eigen burgers, dan is er geen sprake meer van een rechtsstaat, laat staan van democratie.
