Sinds het Oekraïne-conflict in 2014 gelden er strenge en zware sancties richting Rusland. Deze embargo’s moesten de Russische beer ontsporen en de economische groei doen afnemen. Maar wat we nu sinds een paar jaar zien is dat de VS zichzelf in de voeten schiet. De unipolaire machtsstatus van de VS bestaat al een tijdje niet meer: China en Rusland hebben de handen in een geslagen om een multipolaire machtsverhouding te creëren. Maar hoe zit het nu met de EU in deze kwestie?
Ondanks de demonisering van Rusland in de Europese – lees pro-EU – pers is de handel met Rusland in 2018 opnieuw fors gestegen. Het handelsvolume is met 21 procent gestegen nadat het in 2017 met soortgelijke cijfers ook al omhoog ging. Ook moeten we niet vergeten dat projecten zoals Nord Stream 1 en Nord Stream 2 – mocht deze er definitief komen – de economische banden tussen Rusland en de EU vergroten. Maar wat hierbij komt kijken zijn de eerste stappen richting het ‘minder’ afhankelijk zijn de VS.
Nog geen reden voor al te veel optimisme. Onze politici en media blijven qua politiek beleid de Atlanticistische lijn bewaken en blijven daarmee Rusland dus als ‘vijand’ zien. Met Trump als staatshoofd van Amerika zien we wel dat er vraagtekens worden gezet bij het lidmaatschap van de NAVO. Trump benoemt openlijk de kwestie of de NAVO nog zinvol is en de EU-leiders beginnen al met de eerste voorstellen voor een Europees leger. Dat we losser komen te staan van de VS is onontkoombaar, maar in hoeverre zullen we onafhankelijk van ze worden?
Vladimir Poetin sprak dit jaar al eerder over plannen om de olieprijs los te koppelen van de dollar. Deze dedollarization zou de machtspositie van de VS in de internationale oliehandel schade toe kunnen brengen. De Amerikanen hebben immers deels hun economische machtspositie weten te bereiken door doelbewust de goudstandaard af te schaffen en de dollar aan de olieprijs te koppelen – de petrodollar. Maxim Oreshkin, de Russische minister van Economische ontwikkelingen, vertelde in een interview dat omdat zowel Rusland als Europa beide niet de dollar als munteenheid hebben het veel voordeliger zou zijn om voortaan de energiehandel in euro’s af te rekenen.
Oreshkin is zelf van mening dat de economische relatie tussen de EU en Rusland zich in een ware Renaissance bevindt. De onderlinge projecten nemen steeds meer toe en dragen dus bij aan deze groei in de economische handel. De overheid in Moskou staat volledig achter het idee voor een grootschaliger gebruik van de euro als handelsmunt. Oreshkin benoemt haarfijn waarom het zo apart is dat we grondstoffen in dollars blijven verhandelen.
Dit komt natuurlijk omdat de VS koste wat kost haar economische machtspositie wil behouden. De EU kan aanschuiven aan het geopolitieke schaakbord als de leiders de zet durven te maken om tegen het Amerikaanse beleid in te gaan. De vraag die dan volgt is hoe hard we onder de duim worden gehouden door de machthebbers in de VS. Het ‘grootkapitaal’ maakt sowieso wel de winst, ongeacht de munteenheid.
Hierdoor komt de bal bij onze beleidsmakers te liggen; de economische banden versterken met de Russen of toch achter de VS aan blijven lopen?
De relatie tussen de EU en Rusland, zal echter niet verbeteren zolang de identiteitspolitiek op Anglo-Amerikaanse geest, stevig voortwoekert. Dit doet ons verder afdrijven van de Europese Leitkultur. Daarom is het onderzoek van dr. Sid Lukkassen naar dit proces voor u mogelijk interessant!
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
