Nederland werd afgelopen jaar geconfronteerd met een (voor denkende mensen voorspelbare) toename van criminaliteit door ‘asielzoekers’. Dat zou blijken uit een nog geheim rapport van het ministerie van Justitie en Veiligheid, waarvan een concept in handen is geraakt van De Telegraaf. In 2019 werden ruim duizend meer verdenkingen van misdrijven geregistreerd dan het jaar ervoor, een toename van 27 procent, schrijven de journalisten Valentijn Bartels en Vincent Triest.
Verreweg het grootste deel van de ‘asielzoekende’ criminelen komt uit veilige landen als Algerije en Marokko volgens het rapport. Een bijkomend probleem schijnt te zijn dat o.a. Marokko, categorisch weigert om deze criminelen weer terug te nemen. Het is merkwaardig dat deze mensen uit veilig geachte landen zich überhaupt in een asielprocedure kunnen bevinden. Het ligt dan ook voor de hand om deze cultuurverrijkers linea recta in hun landen af te leveren. Een denkfout die veel wordt gemaakt is dat deze landen op grote afstand van het onze liggen, wat de repatriëring kennelijk lastiger maakt. Maar dat is een vergissing, want delen van b.v. Marokko en Algerije liggen gewoon midden in Den Haag: de Marokkaanse en Algerijnse ambassades kunnen worden beschouwd als soeverein grondgebied van die beide landen. Daar is dus verder ook al geen radeloze en pensioengerechtigde dame voor nodig. Gezond verstand is gewoon toereikend ook al is de voorgestelde methode niet chique.
Erger is de industrie die hierachter zit. In dit metier bevinden zich personen die zich werkelijk een slag in de rondte verdienen aan het rondpompen van mensen uit verre landen. Natuurlijk leggen we vanuit het Westen vooral de focus op lokale ‘mensenhandelaren’ en ‘ronselaars’ wat een valse voorstelling van zaken is. De werkelijke daders zitten in de Westerse organisaties, die al lang geleden hebben ontdekt dat de eertijdse ‘ontwikkelingshulp’ op grond van het voortdurend falen in het bereiken van de doelstellingen, er terecht vanuit gingen dat hun lucratieve goudmijn op termijn zou sneuvelen. En als er daarginds niet leuk door die industrie leuk verdient kan worden, dan halen we de ‘deplorables’ toch gewoon hier naartoe?
Aldus geschiedde en we kijken inmiddels naar miljoenen ‘vluchtelingen’ die sinds 2014 kennelijk nog niet voldoende zijn ingeburgerd om asperges te steken, appels te plukken of wat dies meer zij. Sterker: jaarlijks worden hulptroepen voor onze economieën nog gewoon met bussen tegelijk uit Roemenië, Oekraïne of Polen gehaald. En weer teruggebracht; dat spreekt. Gesjeesde politici als de Eurofiele Martin Schulz hielden ons nog schaamteloos voor dat “wat de vluchtelingen ons brengen, is waardevoller dan goud”. Lodewijk Asscher (wie overigens met de naam Lodewijk is gedoopt komt geheid niet uit een arbeidersgezin) van de PvdA voorzag een zeker moment nog een potente hoeveelheid ‘apothekers uit Aleppo’. Helaas: geen apothekers maar een kloeke hoeveelheid IS-personeel die op herhaling moesten, maar dan in Europa. En zelfs terwijl dat al bekend was, twitterde een ‘groene’ politica nog dat dit volstrekt hysterische veronderstellingen waren. Zou mevrouw Sargentini inmiddels weten hoeveel levens de aanslag op de Bataclan heeft gekost? Zou mevrouw Sargentini, die op 17 oktober in ongeloof een georkestreerd en daverend applaus in ontvangst nam omdat ze Hongarije de maat had genomen in en met een flutrapport over mensenrechten enzo, zich realiseren dat die slachtoffers niet gevallen zouden zijn wanneer onder andere zij de fundamentele mensenrechten van de latere slachtoffers nog vóór haar domme tweet zou hebben erkend?
Deze politieke bovenlaag van de vluchtelingenindustrie slaagde er jarenlang in de focus van ‘ontwikkelingssamenwerking’ te verleggen naar het terrein van ‘vluchtelingen’. Steeds meer van ons belastinggeld verdwijnt in die industrie en komt vooral ten goede aan de ‘mittglieder’ van de propagerende politieke partijen. Een directeur van een lokale afdeling van ‘Vluchtelingenwerk’ is meestal lid van zo’n linkse partij en pikt toch al gauw zo rond de 60.000 euro per jaar mee voor drie dagen werk in de week. Dat verdient een supermarktmanager bij de Aldi ook bijna voor een hele week van 60 uur en die heeft toch warempel even wat meer omhanden dan zo’n ‘directeur’ van de vluchtelingen fanclub. Het verschil is dat de managers bij Aldi geen bullshit-banen hebben en de ‘mittglieder’ in het vluchtelingenwerk wel; die laatste snuiven slechts veel belastinggeld tot over de longen op.
De slotconclusie kan dan ook niet anders zijn dan dat de aanstichters van het nu schoorvoetend toegegeven onheil in eigen land gezocht moeten worden. Moge de geschiedenis hard over hen oordelen.
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
