De goed voorbereide overwinningsspeech van Thierry Baudet was, naast een rijke verwijzing naar bepalende filosofen ook een referaat waarin Thierry het belang van een nieuwe zuil bekrachtigde. Een, naar al eerder bleek (Interview Café Weltschmerz 2017: Boris van der Ham en Thierry Baudet), gedeeld inzicht, wat voor onszelf – als oprichters van DNZ – al eerder de aanleiding was om enkele jaren terug letterlijk invulling te geven aan deze noodzaak middels ons platform en de stichting DNZ. De
endorsement vanuit Thierry Baudet is dus welkom, mede gelet op de gedeelde analyse.

Maak gebruik van taboe-thema’s

Het succes van FvD komt voort uit analyseren en anticiperen. Het klimaatdebat was instrumenteel in het kapitaliseren op de uitmuntende dossierkennis van FvD en de eloquente vertaling van dit dossier door haar voorman in het publieke debat. FvD wist dat hier de achilleshiel van het kabinet lag en hanteerde een strategie gericht op maximale exposure in de MSM, door wanneer dat maar mogelijk was in discussie te gaan met Rob Jetten en Jesse Klaver. Toen laatstgenoemden door kregen dat ze de confrontatie tussen de twee uiteenlopende klimaatstandpunten aan het verliezen waren, schakelden ze meteen over op het volgende taboeonderwerp: ‘Nexit’. FvD bleef wijselijk genoeg doorgaan op het slagveld waar inmiddels de “Klavertjes” over het veld verspreid lagen.

De zuilen toen & nu

De reactie op de verkiezingsoverwinning bevestigt dat de bestaande zuilen een nieuwe stratificatie kennen. Voorheen – beter gezegd tot voor kort – werd de stratificatie aangehouden van de opeenvolgende zuilen: De Christelijke Zuil, De Islamitische Zuil, De Socialistische Zuil en De Liberale zuil. Sinds de jaren ’90 is de facto voor de “Derde Weg” gekozen door leiders als Blair, Clinton en Kok. Dit betekende concreet dat socialisme en liberalisme convergeerden. De klimaatdiscussie van de afgelopen maanden heeft – voor zover er nog enige twijfel was – helder aangetoond dat de Socialistische Zuil en de Liberale Zuil één en dezelfde zijn.

De nieuwe stratificatie is nu:
– De Christelijke Zuil
– De Islamistische Zuil
– De Links-liberale Zuil
– De Nieuwe Zuil van rationeel humanisme

Nu de burger die nog enigszins geloofde dat er een liberale zuil was – ook al is die sinds de jaren ’90 al opgegaan in de Socialistische Zuil – geredpilled is door de schokkende keuze van de VVD om beleidsmatig op te trekken met Groen Links en D66, is De Nieuwe Zuil de facto een feit.

Wij van DNZ hebben dit aan zien komen en tijdig een inventarisatie gemaakt van wat er leeft in de samenleving, om dit vervolgens filosofisch te duiden en bouwstenen te identificeren waarmee we De Nieuwe Zuil aan het bouwen zijn. Dit is vastgelegd in het boek Kerkgangers & Zuilenbouwers.

Horizontale vs. verticale stratificatie

Aanvankelijk was/is de veel gedeelde theorie dat er tegenwoordig meer horizontale stratificatie is als gevolg van ontzuiling. Dit houdt in dat mensen uit een bepaalde sociale klasse alleen nog contact hebben met gelijkgestemden (lokaal/nationaal/internationaal). Ten tijde van de verzuiling was er meer sprake van verticale stratificatie, hierbij kwamen mensen uit diverse sociale milieus/lagen elkaar tegen in bestaande sociale verbanden. Door verstedelijking met haar groeiende kenniseconomie en outsourcing van maakindustrie naar lagelonenlanden is de kloof tussen sociale klassen gegroeid. We zien nu echter – door de
verhitte discussie over klimaat – dat de deugers uit verschillende sociale klassen zich meer dan ooit verticaal verenigen als de Links-liberale Zuil op basis van het inmiddels religieuze thema ‘Klimaat’.

Toen we destijds op macroniveau de analyse maakten van de staat van het land, kwamen we vervolgens tot een validatie van de macrooplossingen waarin De Nieuwe Zuil leidend is. Oplossingen om De Nieuwe Zuil snel te laten wortelen en vanuit de door de MSM gecreëerde mist te laten opdoemen als de “Kolos van Rodos”, zodat de losse atomen samenkomen in een sterk geworteld geheel dat uitgaat van structuur, orde, overzicht, innovatie en eer. Dit alles in een tijd waar zij die rationeel proberen te denken nog teveel als losse onzekere atomen rondwaren op zoek naar houvast.

De analyse op macroniveau die ten grondslag ligt aan DNZ

Vanuit een verouderd parlementair democratisch bestel, wordt getracht de dynamiek (verslechtering onderwijs, toenemende druk op de zorg, fileprobleem, en meer) van de samenleving te managen. Ostentatieve intenties (i.t.t. consequenties) zijn leidend in het beleid dat wordt vormgegeven door de Links-liberale Zuil. De technologische ontwikkelingen zijn van dien
aard dat bij het niet-kartel gebaseerd faciliteren van innovatie, de dynamiek van onze tijd wel degelijk gemanaged kan worden.

De aanwezigheid van een destructief politiek ecosysteem, dat voortkomt uit een politiek-maatschappelijke ontwikkeling die al decennia gaande is en die heeft geresulteerd in een samenleving waarin door overheidsingrijpen de burgers, bedrijven en instituties een politieke ideologie (de maakbare samenleving) krijgen opgelegd. Het gaat hier om het opleggen van het dogma van de multiculturele, multi-religieuze en globalistische samenleving aan iedereen die onderdeel uitmaakt van onze  samenleving. In dit proces wordt de gevestigde politieke en bestuurlijke orde geholpen door een politiek ecosysteem dat rust op drie pijlers: ten eerste het media-platform: de MSM, die primair een links-liberaal geluid laat horen; ten tweede doctrinebescherming: de canon in het onderwijs en de overwegend links-liberale docenten (80%); ten derde systeembescherming.

Systeembescherming

Concreet betekent systeembescherming dat door de toenemende fragmentatie van politieke partijen – door het ontbreken van een kiesdrempel – het zelfreinigende karakter van ons politieke systeem langzaam maar zeker verdwijnt. Nieuwe partijen blijken niet in staat de gevestigde partijen van de troon te stoten. Coalities worden keer op keer gedicteerd door de
gevestigde oudere politieke partijen die het dogma van de multiculturele en multi-religieuze samenleving blijven uitdragen in hun overheidsbeleid.

Wanneer een nieuwe partij als FvD een sterk kiezersmandaat heeft – wat ook het geval was toen LPF met 26 zetels als grootste partij de verkiezingen won – is er een mogelijkheid dat het politieke systeem wordt opgeschoond. Mits FvD niet net als PVV wordt kaltgestellt. Systeembescherming ziet ook toe op het waarborgen van de perceptie bij het gros van de bevolking dat de overheid goed voor ze zorgt. De gemiddelde burger denkt dat onze overheid een goed werkend systeem van onderwijs, zorg, veiligheid, sociale zekerheid, werk en infrastructuur heeft opgezet – en nog belangrijker: dat zij de kwaliteit daarvan goed bewaakt, onderzoekt en verbetert.

Dit ligt wat verder van de realiteit dan meestal gedacht. De realiteit is dat de overheid de verzorgingsstaat met forse schreden afbouwt en middels het  marketingconcept genaamd participatiemaatschappij, dit probeert te verbloemen.

Deugbubbels

De inmiddels aantoonbare “bubbel” waarin deugers leven. Een bubbel die nu gebarsten of aan het barsten is, zoals blijkt uit de vijandige demonstraties nadat FvD de Provinciale Statenverkiezingen heeft gewonnen. Als we kijken naar de verkiezingsuitslag van de Provinciale Statenverkiezingen dan zien we dat GroenLinks voornamelijk heeft gewonnen in de steden op de “deug-lijn” Haarlem-Nijmegen. Op deze lijn liggen o.a. de steden Haarlem, Amsterdam, Utrecht, Wageningen Amersfoort en Nijmegen. In deze steden is het opleidingsniveau relatief hoog en daarbij zijn veel mensen in deze “greenbelt” – de deugzone – werkzaam in “beschermde” sectoren die niet onder druk staan van globalisering en die minder conjunctuurgevoelig zijn.

Voorbeelden van deze “beschermde” sectoren zijn (semi)-overheid, media, cultuur, onderwijs, rechtspraak, R&D, NGO’s en multinationals. In deze sectoren heeft men weinig te maken met concurrentie uit het buitenland. In de gebieden waar Forum heeft gewonnen zijn mensen voornamelijk werkzaam in de primaire sector: land- en tuinbouw, havens en industrie – steden als Rotterdam, Zeeuws-Vlaanderen en Vlissingen. Deze sectoren staan meer onder druk van globalisering, regeldruk en de
negatieve gevolgen van arbeidsmigratie.

Anywheres & somewheres

Daarnaast zijn de mensen in de “greenbelt” minder plaatsgebonden voor werk en sociale relaties dan de meeste andere mensen in het land. De mensen die niet plaatsgebonden zijn kunnen makkelijker aan ander werk komen, o.a. door professionele en
sociale netwerken (anywheres), dan mensen die werken in sectoren die plaatsgebonden zijn (somewheres). Een containerterminal/fabriek/landbouwbedrijf laat zich minder makkelijk verplaatsen dan een R&D-afdeling of een redactie. De theorie van “somewheres” en “anywheres” komt van de Britse journalist David Goodhart.

Wat kunnen we doen?

Hoe gaan we – nu de wal het schip lijkt te keren – door om de politieke maatschappelijke en media onbalans in onze samenleving te herstellen?

Het recept hiervoor bestaat uit 3 hoofdingrediënten:

1. Breng als burger je stem voor de Tweede Kamerverkiezingen niet uit op de partijen die de Links-liberale Zuil vormen, maar breng je stem uit op de partijen die De Nieuwe Zuil vormen (primair FvD en PVV).

2. Omarm, neem deel aan en/of steun het rationeel-humanistische platform DNZ, waar bijeenkomsten worden georganiseerd, waar gedebatteerd kan worden, kennis gedeeld wordt door middel van publicaties, waar een bouwplek is om maatschappelijke problemen daadwerkelijk op te lossen en initiatieven te steunen van onze vrijwilligers.

3. Breng het deugen letterlijk in kaart (zowel op links als op rechts). Deugen is een sluipmoordenaar binnen het proces van herstel van de politiek maatschappelijk en media onbalans. Het gaat om inhoudelijke, rationeel gevoerde discussies. Dat moet weer de norm worden, niet het framen, blamen en shamen van andersdenkenden. Dat laatste kun je ontmoedigen door het simpelweg vast te leggen en daarmee de mensen en voornamelijk de media die het deugen ontkennen te confronteren met de ernst van de situatie. Kortom, ga naar Facebook en plaats deugvoorbeelden uit de praktijk op de pagina Deugzones. In navolging op de verhalen uit de samenleving in het boek Kerkgangers & Zuilenbouwers, bedoeld om de burgers een stem te geven in wat ze dwars zit, zal het overzicht van Deugzones ook haar katalyserende werking gaan hebben.

Dit alles is noodzakelijk om de geest van de samenleving de vereiste stadia te laten doorlopen, om zo onze beschaving een energie-impuls te geven.

Dit kunnen we doen door een rationeel gevoerde discussie als nastrevenswaardig ideaal te beschouwen, terwijl we onthouden dat we als mensen geen wezens zijn die volkomen rationeel zijn. We zijn geen rekenmachines. We kunnen wel gezamenlijk tot nieuwe, grotere, betere en diepere inzichten komen wanneer we met elkaar blijven praten. Liefst op vriendelijke toon.

Onze subjectieve geesten kunnen zich ontwikkelen tot subjectieve geesten die objectiviteit als ideaal hebben, en de synergie van deze twee kan worden vertaald naar nieuwe inzichten, innovatie, wetenschap, kunst en filosofie. Wanneer we deze stadia niet blijvend doorlopen zijn we gedoemd overlopen te worden door een andere “beschaving”.

Steun de Nieuwe Zuil via BackMe, en blijf bijdragen zoals deze mogelijk maken! De Nieuwe Zuil is een platform voor iedereen die realisme wil verspreiden!

Delen via


Lees ook

Discussieer mee!

Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.

Om te reageren dien je eerst aan te melden.

Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.

Login hier in met je gebruikersnaam en het wachtwoord dat je per e-mail ontvangen hebt.

Maak hier een gebruikersnaam aan. Na verzenden ontvang je een e-mail met je wachtwoord waarna je meteen kunt inloggen en reageren.

Nieuwe gebruiker
*Verplicht veld
Nieuwe gebruiker
*Verplicht veld