De vorige Minister van VWS heeft de Kamer onvolledig ingelicht en bedrogen. Hij zou ‘niet betrokken’ zijn geweest bij de deal die kruimeldief (en partijgenoot binnen het CDA) Van Lienden sloot met het Ministerie voor Medische Zorg. Eenmaal geconfronteerd met de (Whatsapp-) berichten waarin hij persoonlijk op een deal aandrong bij het Ministerie voor MZ, herhaalde hij eenvoudigweg dat hij weliswaar ‘betrokkenheid’ had betoond, maar niet was ‘betrokken’ bij de deal. Het riep herinneringen op aan partijleider Rutte (VVD) die een zeker moment beweerde : “Ik heb niet gelogen maar ik heb het me gewoon anders en achteraf niet goed herinnerd”. Het is alsof de foutparkeerder bij de rechter uitlegt dat hij de auto niet verkeerd had geparkeerd, maar dat het verbodsbord verkeerd was geplaatst. “Wie zijn die mensen?”
Doorgaans moet een minister zelf in kunnen zien dat het onjuist of onvolledig inlichten van de Volksvertegenwoordiging, ook al is dat niet zijn eigen schuld maar b.v. van een ambtenaar op het Ministerie, aanleiding is om te veronderstellen dat hij (lees: het Ministerie) niet meer vertrouwd kan worden. De woorden die hij namens het Ministerie spreekt, zijn kennelijk niet altijd de waarheid. Er zijn meer voorbeelden van onzuiver gedrag boven water gekomen inzake de corona aanpak.
Zo werden de OMT-adviezen door het Ministerie van VWS naar believen aangepast aan de politieke wens van het Kabinet om de samenleving hun wil op te leggen. Toen het ernaar uitzag dat er te weinig beschermingsmiddelen beschikbaar waren, luidde het formele OMT-advies dat die beschermingsmiddelen ‘slechts een zeer bescheiden bijdrage leveren aan het voorkomen van virusverspreiding’. Toen die beschermingsmiddelen er toch weer wèl waren, adviseerde het OMT ineens een mondkapjesplicht. Naar nu blijkt waren de OMT-adviezen eerst door de ambtelijke molen gegaan en vormden uiteindelijk slechts een alibi voor het Kabinet om maatregelen te nemen die indruisen tegen de grondwet, de burgerrechten geweld aandoen. “Wie zijn die mensen?”
Vroeg of laat…
De vorige en huidige coalitie heeft een wet weten te vervaardigen, die het toekomstige Regeringen mogelijk maakt de samenleving in de houdgreep te nemen wanneer hen dat zo uitkomt: de z.g. ‘Noodwet’. Met andere woorden: toekomstige Regeringen kunnen de democratie naar believen aan- of uitzetten. “Wie zijn die mensen?”
Gisteren is dus weer eens gebleken dat de huidige politieke constellatie zelfs niet meer bij machte is om liegende bewindspersonen de laan uit te sturen; men zit erbij en kijkt ernaar. Inmiddels is het al zover dat verschillende politieke partijen ‘ruggespraak’ houden om andere, niet welgevallige partijen uit te sluiten van een ordentelijke deelname aan het debat en de politieke besluitvorming. Het Kamerlid Omtzigt bijvoorbeeld, heeft slechts 50% van de reguliere spreektijd in de Kamer, omdat hij zich ‘heeft afgescheiden van zijn – oorspronkelijke – politieke partij’.
Maar waarom zou een Kamerlid, die met maar liefst ruim 342.000 stemmen in de Kamer werd gekozen, minder lang mogen spreken dan de woordvoerder van zijn vorige partij, die ook nog eens niet meer dan 2808 stemmen kreeg? Joba van den Berg (CDA) zou op eigen kracht namelijk nooit in de Kamer zijn gekomen: zij haalde de kiesdeler in geen velden of wegen. “Wie zijn die mensen?”
Vroeg of laat staan er mensen op die de democratie even terzijde te leggen, om die uiteindelijk weer te herstellen in de oorspronkelijke gedaante. Dan kan het nog wel eens flink tekeer gaan vrees ik…
