Ingezonden bericht van Peter van Lenth.
“Klokgelui ter gelegenheid van godsdienstige en levensbeschouwelijke plechtigheden en lijkplechtigheden, alsmede oproepen tot het belijden van godsdienst of levensovertuiging, zijn toegestaan. De gemeenteraad is bevoegd ter zake regels te stellen met betrekking tot duur en geluidsniveau. (mijn vet)”
Zie hier artikel 10 van de ‘Wet openbare manifestaties‘. Het is dit artikel waarop het bestuur van de Blauwe Moskee in Slotervaart (Amsterdam) zich beriep, toen het burgemeester Halsema meedeelde van plan te zijn de gebedsoproep te gaan omroepen vanuit de minaret. Het stadsbestuur kon niets anders dan laten blijken er ongelukkig mee te zijn; verbieden ging immers niet vanwege de woorden die zijn gekozen voor artikel 10.
Die wet (op openbare manifestaties) stamt uit 1988. Niet dat er voordien niets geregeld was, maar in 1988 werd een en ander geregeld in een apart benoemd onderdeel van de wet. Het is gissen naar de discussies die destijds gevoerd zijn en uiteindelijk leidden tot de formulering van artikel 10. (Die discussies zou ik graag alsnog achterhalen. Tips zijn welkom. Ah, tip binnengekomen! Zie onderaan de UPDATE.) Kerken deden (en doen) wel aan ‘klokgelui’, maar niet aan gebedsoproep met woord en zang. Het heeft er alle schijn van dat politici destijds toch welbewust aan de Islam dachten, toen de zinsnede ‘oproepen tot het belijden van godsdienst of levensovertuiging’ erin werd opgenomen. Merkwaardig. Merkwaardig, omdat je zou verwachten dat het ook de destijdse politici een gruwel was dat er vanuit minaretten werd opgeroepen tot bijvoorbeeld gebed. Niet dus?
Artikel 2 van die wet is trouwens het artikel dat een burgemeester als Halsema het idee geeft dat er niets tegen in te brengen is. Lees mee:
“De bij of krachtens de bepalingen uit deze paragraaf aan overheidsorganen gegeven bevoegdheden tot beperking van het recht tot het belijden van godsdienst of levensovertuiging en het recht tot vergadering en betoging, kunnen slechts worden aangewend ter bescherming van de gezondheid, in het belang van het verkeer en ter bestrijding of voorkoming van wanordelijkheden.” (mijn vet)
Zij zal, op het eerste gezicht begrijpelijk, menen dat de gezondheid door zo’n oproep niet in het geding is, dat het verkeer ter plekke van de Blauwe Moskee geen probleem vormt en dat wanordelijkheden vooralsnog niet gebleken zijn. Ergo, dat het formeel niet te verbieden valt.
Toch valt er wel wat op af te dingen. Zo zijn er voldoende mensen die zullen claimen zulke oproepen te ervaren als propaganda en zelfs als indoctrinatie. Nu meen ik te hebben begrepen dat er verplicht in het Arabisch wordt gereciteerd. De gemiddelde Nederlander zal dus geen idee hebben waar het over gaat en dus geen indoctrinatie kunnen ervaren. Maar indoctrinatie kan wel gelden voor wie de moeite heeft genomen om één keer een vertaling te lezen. Ziehier de Arabische tekst en de vertaling:
“Allahu akbar, Allahu akbar
Allahu akbar, Allahu akbar
Ashadu an la ilaha ill Allah
Ashadu an la ilaha ill Allah
Ashadu anna Muhammadur Rasulullah
Ashadu anna Muhammadur Rasulullah
Haya alas salah, Haya alas salah
Haya alal falah, Haya alal falah
Allahu akbar, Allahu akbar
La ilaha ill Allah”
“Allah is de grootste, Allah is de grootste
Allah is de grootste, Allah is de grootste
Ik getuig dat er geen andere godheid is dan Allah
Ik getuig dat er geen andere godheid is dan Allah
Ik getuig dat Mohammed de Boodschapper van Allah is
Ik getuig dat Mohammed de Boodschapper van Allah is
Kom naar het gebed, kom naar het gebed
Kom naar de verlossing, kom naar de verlossing
Allah is de grootste, Allah is de grootste
Ik getuig dat er geen andere godheid is dan Allah”
Mag je het elke dag weer (wel vijf keer!) moeten aanhoren van die tekst benoemen als een schadelijk effect op de gezondheid? Er valt zeker wat te zeggen voor de stelling dat gevoelige mensen het als psychisch belastend ervaren. Dat zal vast niet gelden voor hen die de Islam een religie van liefde en vrede vinden. Maar mensen die een christelijke, hindoeïstische of joodse godsdienst aanhangen en mensen die ongelovig of boeddhistisch zijn en mensen die de Islam associëren met haat, geweld, intimidatie en/of intolerantie kunnen bij elke oproep opnieuw stress ervaren. Stress die dan alleen maar te vermijden is door te verhuizen naar een wijk waar geen enkele moskee is. Het zal vast niet meevallen om aan te tonen dat zulke stress een significant negatief effect op de gezondheid heeft. Maar toch…
Niet voor niks is er eeuwen geleden besloten dat het de burger vrij staat een van de religies aan te hangen, maar dat het wel zaak is deze zoveel mogelijk in de privésfeer te belijden. Het beleven van de religie in het openbare diende zoveel mogelijk te worden beperkt. Wellicht juist om andere gelovigen niet te zeer voor het hoofd te stoten en te belasten. Klokgelui bleek haalbaar, ook omdat het door zowel katholieken als protestanten gedaan werd en gewoon al eeuwen onderdeel was van de cultuur in De Nederlanden en Europa. Mocht klokgelui alle tijden ook onderdeel geweest zijn van de Islam, dan had het op dat punt mooi kunnen aansluiten. Voor teksten ligt dat anders. Ik kan me niet voorstellen dat de katholieken het hadden geaccepteerd als de protestanten teksten uit hùn bijbel hadden willen omroepen. En andersom idem. Waarom zouden we dat dan wel de moslims moeten toestaan? Oh ja, dat wetsartikel 10, hoe dat geformuleerd is. Domme politici destijds dus.
En wat moeten we denken van het argument van de wanordelijkheden? Je zou denken dat de tegenstanders van het oproepen via de minaret dan maar de burgemeester hét argument moeten gaan verschaffen, door te zorgen voor die wanordelijkheden. Er zijn vast en zeker genoeg burgers die in hun hart graag willen meedoen aan zulke wanordelijkheden. Echter, er zijn andere wetten die straffen uitdelen aan hen die zorgen voor wanordelijkheden. Die wetten zorgen er in de praktijk voor dat degenen die eigenlijk in hun hart grààg die wanordelijkheden zouden willen veroorzaken, tòch besluiten dat maar niet te doen. En zodoende hoeft de burgemeester ook dat argument niet uit de kast te halen. Althans, nòg niet.
Dus rest er een gròte vraag:
Wat kunnen de tegenstanders van gebedsoproepen nu doen? Welke mogelijkheden hebben (autochtone) Nederlanders eigenlijk wèl om zulke islamisering tegen te houden?
= – = – = – = – = – = – = – = – = – = – = – = – = – = – = – =
UPDATE: Mijn verzoek om meer info over de geschiedenis van deze wet is beantwoord. Lees dit artikel uit het Parool van 8 november. Als PvdA-Kamerlid regelde Gerrit Jan van Otterloo in 1986 welbewust dat de versterkte islamitische gebedsoproep, de azan, een plek in de wet kreeg! Hij is nog steeds (of eigenlijk alweer) kamerlid, maar nu namens 50Plus. Er was deze week een motie om de gebedsomroep uit te sluiten. Spijt hebbend over zijn destijdse handelen, stemde van Otterloo vòòr de motie. Niet dat het hielp. De motie werd verworpen. VVD, CDA, CU, SP, Groenlinks, PvdD en D66 stemden tegen. Die partijen vinden deze islamisering blijkbaar geen enkel probleem.
Verder bleek mij dat de azan (de gebedsoproep via de minaret) al sinds die wetswijziging door menig moskee wordt gedaan voor het vrijdaggebed. Lees dit artikel van de NOS.
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
