Ken Blackwell is een politicus en in die kwaliteit de ex-ambassadeur van de VS bij de Verenigde Naties, in de Commission on Human Rights. Momenteel is hij een ‘senior fellow’ bij de invloedrijke ‘Family Research Council’ en heeft zich deze week de dolle woede op de hals gehaald van de linkse meute.
Door: Ronald Dunki
Hoezo? Door zijn weloverwogen kritiek op Democratische burgemeesters die enerzijds instrumenteel zijn in het veroorzaken van de door de terroristen van Black Lives Matter veroorzaakte en bijna twee maanden voortdurende chaos en wetteloosheid in talloze grote steden, onder andere Chicago, Portland en Minneapolis, maar anderzijds daar geen enkele verantwoordelijkheid voor willen nemen.
Blackwell heeft de linkse haat over zich afgeroepen van voornamelijk blanke, pukkelige ‘human rights activists’ en obligate linkse pers door ook nog eens op te merken dat veel van die burgemeesters zwart zijn. Blinde woede was voorspelbaar, maar deze nitwits hebben een drievoudig probleem: om te beginnen weet Blackwell iets meer van ‘human rights’ af dan de hysterische meute, hij heeft zelf ook nog eens een zwarte huidskleur en, tot slot, laat hij zich absoluut niet voor het karretje spannen van deze zwarte én blanke achtereinden van varkens.
Zijn heldere conclusies spreken voor zich: “de wetteloosheid en de onrust die wij nu zien en in deze steden de overhand heeft gekregen, verlamt deze steden niet alleen en brengt mensenlevens in gevaar, maar zij worden ‘killing fields’. In een tijd waarin wij de middelen en de geschiedenis bezitten om ‘killing fields’ te veranderen in ‘fields of dreams’, presteren deze burgemeesters het om de wetteloosheid te wijten aan de covid-19 gebeurtenissen of aan Donald Trump. Maar hun eigen verantwoordelijkheid nemen zij niet.” (Hebben wij recentelijk ook niet gezien hoe een incompetente Amsterdamse burgemeester handen en voeten tekort kwam om derden de schuld van haar, ideologisch gemotiveerde, bestuurlijke falen in de schoenen te schuiven?)
Dat er in Chicago al weken lang, alleen al per weekend, zo’n 70 tot 80 doden vallen bij schietpartijen terwijl de linkse meute insisteert op het afschaffen (of het eufemistische ‘defunden’) van de politie is typerend. Extreemlinkse gemeenteraadsleden in Minneapolis die hun politie ook al hebben afgeschaft, ‘verbranden’ duizenden dollars per dag aan privé-bodyguards om hen te beschermen tegen de anarchie die zij zelf op straat creëren.
Blackwell bekritiseerde ook het gebrek aan leiderschap in de linkse gelederen op landelijk niveau: “Als je goed kijkt naar de steden die nu door wetteloosheid en geweld verwoest worden, dan zie je dat veel van deze steden door zwarten geleid worden. De hoofden van de politie zijn zwart; hun politiekorpsen zijn representatief voor de gemeenschappen. Wanneer deze burgemeesters en de veiligheidstroepen zich terugtrekken, dan concluderen de anarchisten, kleine misdadigers en de relschoppers dat zij vrij spel krijgen. Er is géén ‘systemisch racisme’ in de landelijke politie. Ja, er lopen altijd een paar slechte exemplaren tussen, rotte appels die eruit gesneden moeten worden en de president en de minister van justitie zijn daarmee bezig. Stellen dat er ‘systemisch racisme’ zou zijn is aperte onzin’.
Daar is geen woord Frans bij, maar wie alleen al de incestueuze tronies van burgemeesters als Lori Lightfoot of Bill DeBlasio ziet, kan niet verhinderen dat hij of zij zich enigszins draaierig gaat voelen. Laat staan als wij hen aanhoren of op hun (wan)daden gaan beoordelen. Dit zijn slaafse marxisten, van jongs af aan geïndoctrineerd in een gebrekkig onderwijssysteem dat in handen is van de Social Justice NPC’s – maar ook zonder die handicap zouden ze te oliedom zijn om na te denken over wat ze nu eigenlijk doen.
Slechts één ding is hen sinds hun jeugd ingeprent en dat is het marxistische imperatief van zelfdestructie zonder de geringste constructieve gedachte voor een menswaardig alternatief. Dit zijn expliciet de grote gevaren van de democratie, want zodra je dit soort kleine mensjes macht geeft, vraagt dat om machtsmisbruik. Het is aan de kiezer om daar een eind aan te maken door Trump een tweede mandaat te geven om deze Augiasstal uit te mesten.
Er komt een moment dat de kiezer het spuugzat wordt, zoals in Engeland de voetbalclubs plots door hebben gekregen wat de communistische doeleinden van Black Lives Matter zijn en er een enorme rotschop onder gaven. Ondertussen heeft een over het paard getilde stumper als Lewis Hamilton, die schatrijk is geworden dankzij de kapitalistische uitwassen in de F1, kennelijk zijn Afro-vlechtjes dermate strak aangetrokken dat de circulatie naar zijn bovenkamer niet goed functioneert, reden waarom hij nog steeds zijn modieuze knieval voor BLM maakt.
Misschien is het wel tijd voor bijltjesdag… Hopelijk slaan we dan ons land niet over!
——————–
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.