The Wave is een Amerikaanse dramafilm uit 1981. Het verhaalt van een Amerikaanse geschiedenisleraar die een project begint om aan de leerlingen duidelijk te maken hoe het kon dat heel Duitsland achter Hitler aanliep in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog.
Door: Ton Nijhof
Bij het nog eens terugkijken van deze film viel mij op hoeveel gelijkenis het vertoont met de talloze manieren waarop de jeugd in deze tijd voor karretjes wordt gespannen zoals het klimaat en de veranderingen daarvan, het milieu, de bio-industrie en de hang naar het vegetarische. Het is een sekte-achtige industrie op zichzelf geworden en waarschijnlijk zijn het de opleidingsinstituten van linkse clubs waaruit de fine-fleur wordt geselecteerd voor een politieke carrière als trouwe backbencher.
In de film is de Amerikaanse geschiedenisleraar Ben Ross in 1967 werkzaam op de Cubberly High School in Palo Alto. Tijdens de lessen over de Tweede Wereldoorlog vraagt een student hem hoe het mogelijk was geweest dat het Duitse volk zo vol overgave achter Hitler aan kon lopen. Ross moet daarop het antwoord schuldig blijven en begint daarom met een project genaamd ‘The Wave’. Het doel is een goede werkhouding en gemeenschapsgevoel binnen de groep te creëren.
Het project is een groot succes en al snel is de hele school onder invloed van ‘The Wave’. Na een paar weken wordt de sfeer echter grimmiger. De groep heeft een onbekende, mysterieuze leider, die niet bekend is bij de leden van ‘The Wave’. Het duurt niet lang voordat de beweging zelf, en niet langer de gestelde doelen het oogmerk van ‘The Wave’ gaan vormen.
Tegenstanders van ‘The Wave’ worden geïntimideerd, bedreigd en zelfs gemolesteerd. Kluisjes van tegenstanders worden beklad met woorden als ENEMY. Ross raakt de controle over de groep kwijt en besluit dat er een einde aan gemaakt moet worden. Hij roept daarom de groep bijeen in de sporthal van de school. De leden hebben ondertussen allemaal een soort uniform aangeschaft, een lichtblauwe blouse met een armband met het logo van “The Wave”, een cirkel met twee blauwe golven. Er zijn ook jongens die de beveiliging op zich hebben genomen (vergelijkbaar met Hitlers Sturmabteilung).
Op de bijeenkomst kondigt Ross voor het eerst een film van de leider aan. Het blijkt een toespraak van Hitler te zijn. Vele studenten barsten in tranen uit. Ross legt uit dat de wil van de groep nooit individuele rechten kan en mag aantasten. Hij vertelt dat het experiment het antwoord is op de vraag hoe het kan dat mensen zo vol overgave meededen en meewerkten aan het Derde Rijk van Hitler.
Vooral degenen die zich actief verbonden achten aan Extinction Rebellion (XR) zouden deze film nog eens op hun gemak moeten bekijken. XR bedient zich van precies dezelfde tactieken. Niet de klimaatdoelen vormen nog het uitgangspunt, maar de organisatie is een doel op zichzelf geworden en wie er niet bij hoort telt niet meer mee; wordt gemarginaliseerd of zelfs geëxcommuniceerd. Veel XR-adepten hebben nog helemaal niet in de gaten dat de ‘leiders’ zelf zich werkelijk geen bal van het klimaat aantrekken en van hot naar her vliegen zonder acht te slaan op de vervuilende vliegtuigen en hun klimaatverwoestende invloed. Bij de leiders thuis staat de verwarming niet op 19 graden, maar buldert op 24 graden de fossiele energie weg en dat hun elektrische automobiel al vóór de aanschaf een uitstoot had van twee gewone auto’s gedurende hun levensduur, begrijpen ze nog steeds niet.
Voor de productie van één windmolen wordt in China een hoeveelheid kolen weg gestookt die we wijselijk niet te zien krijgen. Het duurt nog jaren voordat de onbalans duidelijk wordt bij het grote publiek en tegen die tijd hebben de grootverdieners en investeerders hun zakken al vol met milieusubsidies. Het duurt nog jaren voordat het publiek begrijpt dat ze financieel zwaar bij de neus zijn genomen door de Hiemstra’s (die er zelf bepaald niet slechter van worden) van deze tijd.
50 jaar geleden gaf de thermometer in het weiland iedere dag trouw de temperatuur weer en de opnemer noteerde ze zorgvuldig: dagelijks. Inmiddels is er rond die thermometer een hele stad gebouwd en leest de opnemer dagelijks een graad of twee méér af dan vijftig jaar geleden. “Opwarming van de Aarde” riepen de Hiemstra’s en de subsidiemolens begonnen te draaien; eerst nog traag, maar met behulp van technieken zoals in ‘The Wave’ steeds sneller.
Je ziet het pas als je het in de gaten hebt.
——————————
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
