Het Mueller rapport houdt voorlopig nog de gemoederen nog bezig in de VS. Naast nog wat hoorzittingen, blijkt er nu onduidelijkheid over de aard van het rapport. Over de inhoud van het rapport schrijf ik hieronder wat meer. Eergisteren kwam een brief van Mueller, gericht aan de minister van Justitie, William Barr, waarin Mueller beschreef dat de resultaten van het onderzoek verkeerd zijn weergeven in de samenvatting. Mueller vreest dat het doel waarvoor zijn team is aangesteld hiermee in gevaar komt. Mueller is van mening dat er daardoor ruimte voor twijfel ontstaat over het (publieke) vertrouwen in het onderzoek en de daarbij behorende resultaten.
Barr gaf gisteren zelf aan dat hij achter de keuze voor zijn korte samenvatting van het rapport staat. Opmerkelijk was ook dat Barr vertelde dat Mueller gevraagd is om de samenvatting door te nemen voordat het werd gepubliceerd, maar dat Mueller dit weigerde. Dit kan intern nog een staartje krijgen, vanuit het kamp van de Democraten gaan – zoals te verwachten – geluiden op dat Barr zelf moet aftreden omdat hij niet onpartijdig genoeg is.
Maar hiernaast heeft het rapport en het onderzoek zelf genoeg schade opgelopen voor de Amerikanen zelf – om maar te zwijgen over de relatie tussen Rusland en de VS. Maar nu het rapport openbaar is – op de zwart gemaakte delen na, waar nog genoeg over gespeculeerd gaat worden – krijgen we een goed beeld hoe Mueller het onderzoek in ging. Voor de mensen die zelf het rapport willen lezen: klik hier.
Al gelijk vanaf de inleiding is de duidelijke anti-Rusland retoriek zichtbaar: “The Russian government interfered in the 2016 presidential election in sweeping and systematic fashion.” Dit is wel een zeer grote overdrijving die ook niet erg sterk staat in de historische context. Dat de VS zelf in Rusland in de jaren ’90 een dikke vinger in de pap had als het gaat om de herverkiezing van Jeltsin, wordt voor het gemak maar weggelaten. Zo’n opening is trouwens wel typisch voor Amerikanen: de Russen zijn altijd de schuldigen. Wat Mueller bedoelde met de ‘Russische bemoeienis’: het verhaal dat de Russen via hackers documenten van de de DNC – Democratic National Committee – hadden gestolen en deze later via WikiLeaks openbaar maakten.
Op verschillende pagina’s ( 5, 98, 105 ) wordt er gesproken over reconciliatie-gesprekken tussen het campagneteam en Russen – ook non-Kremlin-personen. Dit zou eigenlijk als iets positiefs moeten worden gezien. Trumps campagne stond dan ook in het teken van verzoening – detente – met Rusland, maar de manier waarop Mueller dit meerdere keren herhaalt is om het alsnog in een negatief daglicht te stellen. Het past namelijk niet in het ‘Russia bad’-narratief.
Op pagina 102 gaat Mueller zelf zo ver om pro-detente-meningen – meningen die presidenten als Eisenhower en Nixon ook hadden – als pro-Rusland beleid te bestempelen. Wat betekent dit? Is dit een vogelvrijverklaring om mensen – zoals politici, onderzoekers en hoogleraren/docenten – die ‘pro-Russisch’ zijn te schaduwen om hun contacten uit te pluizen? Trump is allereerst een economisch nationalist die zijn bevolking voorop stelt. Hierin is vrij weinig ‘pro-Russisch’ gedrag te herkennen. Ten tweede staat Trump het ideaal voor om betere handelsrelaties aan te gaan met de Russen – wat wij ook zouden moeten doen. Hier is niks ‘pro-Russisch’ aan, dit is gewoon hoe landen die elkaar nodig hebben goed buitenlands beleid voeren.
De bronnen die Mueller aanhaalt in zijn rapport zijn voornamelijk die van de veiligheidsdiensten. Dit is ook zeer opmerkelijk te noemen, aangezien bijvoorbeeld de FBI zelf onder vuur licht voor het afluisteren – zonder goede redenen – van het campagneteam van Trump. Verder bleek oud CIA-directeur John Brennan zelf ook niet integer. Hij was immers één van de personen die begonnen met Russiagate. De beste man zelf was een uitgesproken tegenstander van Trump.
Het historische graafwerk van Mueller mist echter enige diepgang en op sommige stukken ontbreekt het hier zelfs in het geheel aan. Een verbeeld is het verhaal van de Russische hackers en de DNC. Zonder kritiek of enige twijfel neemt hij aan voor waar dat de Russen de hackers moeten zijn geweest. Alternatieve verklaringen van officials dat er mogelijk gelekt was overweegt hij niet eens. Waarom is Julian Assange niet gevraagd hoe hij eraan komt? Assange zegt al jaren dat hij weet waar de bestanden en van wie ze vandaan komen.
In het eerste deel van het rapport – het rapport bestaat uit twee delen – krijgt het Steel- rapport geen aandacht. Waar we nu toch echt weten dat het Steel-rapport niks anders was dan anti-Trump-propaganda en één van de veroorzakers van het debacle dat we ‘Russiagate’noemen. Wel noemt Mueller iets opmerkelijks: “Trump would not pay for opposition research” (te vinden op pagina 61). Iets wat een mooie stok is voor Trump om richting de Democraten te slaan, want dit kan worden opgemerkt als een oordeel vanuit Mueller over het Clinton-team, die namelijk één van de financierders waren van het Steele rapport.
Op pagina’s 144 t/m 146 komt het meest interessante naar voren van het eerste deel van het rapport. Hierin beschrijft Mueller dat er eigenlijk nog contacten en bestanden banden waren tussen het Kremlin en hooggeplaatste mensen uit het team van Trump. Het wordt nog interessanter: “Putin spoke of the difficulty faced by the Russian government in getting in touch with the incoming Trump Administration … Putin indicated that he did not know with whom formally to speak and generally did not know the people around the President-Elect.”
Hoe zal de linkse media het narratief hoog kunnen houden dat Trump een Russische marionet is terwijl de bewijzen er keer op keer gewoon niet zijn, het tegendeel wordt juist continu herbevestigd. De heksenjacht leek over, maar is het bij lange na niet. Men zal voorlopig geen genoegen nemen met het rapport.
Deel twee van het rapport gaat met name over het verloop van het onderzoek naar Russiagate. Daarover zullen we later nog meer schrijven.
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
