Het is meer dan betreurenswaardig dat Rob Jetten op social media voor van alles en nog wat wordt uitgemaakt vanwege zijn seksuele geaardheid. De bloemlezing die hijzelf onlangs gaf, is dusdanig ranzig dat ik die als fatsoenlijk mens eigenlijk niet wil herhalen. Te minderwaardig, zo onpeilbaar ver beneden mijn niveau en hopelijk van velen met mij.
Toch deugt er iets niet aan de schijnbaar plotselinge ergernis van Jetten. Als geen andere partij staat D66 te boek als een partij waar de handjes intern nogal vrijpostig wapperen. Is het niet de beroemde bank waar niemand op wil gaan zitten, in de angst om de eigen kleding te besmeuren met de revenuen van een ‘gezellige avond’, dan is het wel een prominent lid die een weinig verheffende – of ronduit misselijkmakende – moraal aan de dag legt. Een beschaafde seksuele moraal is binnen D66 kringen kennelijk ver te zoeken. Afwezig eigenlijk. Maar goed: vrijheid is eenieder gegeven en de manieren waarop daaraan invulling wordt gegeven is in onze maatschappij vooralsnog ieders eigen keuze. Wie het met die keuzes niet eens is moet zich maar bij een rechter melden, nietwaar?
Er is een andere politicus die al twintig jaar van bunker naar kazerne moet worden gesleept, om hem uit handen te houden van moordenaars die in opdracht van ‘bevriende’ naties deze politicus het leven zo zuur mogelijk proberen te maken. Wie voor ‘bevriende’ naties een zekere – helaas erkende – religie in wil vullen, krijgt ook tien punten. Weer een andere – voormalige – politicus heeft het land om vergelijkbare redenen moeten verlaten. Jetten was toen nog bezig met zijn eigen en geslaagde ‘mars’ door de D66 instituties. Zonder met zijn 4903 voorkeursstemmen ook maar in de buurt te komen van de kiesdrempel van ruim 68.000, klom hij op tot ‘partijleider’ van zijn partij D66. Klaarblijkelijk kan dat. Weliswaar in een democratie die net door een minister van dezelfde partij is gestript van de mogelijkheid tot volksraadpleging. Maar goed: laat ik niet klagen.
Het verschil in de situatie van Jetten en Wilders (want daar heb ik het natuurlijk over) is dat Jetten naar de rechter kan gaan en zich gesteund zal weten in diens voorspelbare uitspraak dat hier sprake is van ‘smadelijke laster’. Terecht lijkt mij, al zal de straf zich ongetwijfeld beperken tot dertig dagen begonia’s en geraniums nathouden of eendjes voeren. Wilders kan doen wat hij wil, maar zal de daders van doodsbedreigingen amper voor dezelfde rechter kunnen krijgen. Dat schijnt te maken te hebben met ‘beperkte mogelijkheden tot inzet’ van opsporingsdiensten. Zelf denk ik dat het met wat anders te maken heeft, al zal me dat mogelijk de titel van ‘demofoob’ opleveren of om het even welke andere ‘fobie’.
Op de dag dat mensen als Jetten en 148 andere Kamerleden zich bekommeren om het nu tragische leven van Geert Wilders en de Regering dagelijks oproepen met een boodschap aan het eind van hun bijdragen aan het debat, dan lijkt me sprake van een zekere solidariteit die de toets van een moderne politieke moraal kan doorstaan. Ieder Kamerlid behoort zijn bijdrage af te sluiten met de zinsnede: “…en tot slot voorzitter, ben ik van mening dat degenen die voor de vrijheidsbeperking van mijn collega van de PVV verantwoordelijk zijn, met voorrang dienen te worden opgespoord en in hechtenis moeten worden genomen, zulks in afwachting van hun veroordeling in rechte”.
Het is nogal wat als je jezelf hartstochtelijk beklaagt dat je een pisnicht wordt genoemd en vervolgens met de handen in de zakken (of je zak in je handen) staat te kijken hoe je collega in een gepantserde auto en met gillende sirenes wordt afgevoerd naar een veilige plek wegens dreigingen met moord.
Zolang niet ieder Kamerlid (en zeker die van de PVV!) de genoemde frase aan diens bijdrage wil toevoegen, blijf ik de huidige kluchten in de politiek een model van weinig democratisch vertoon vinden.
——————–
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
