De Duitse europarlementariër Weber beweert ook het Nederlandse belang op het oog te hebben met zijn pleidooi voor het weggeven van honderden miljarden, onder meer aan Italië.
Inmiddels zijn we gewend dat Duitse politici het met de feiten niet zo nauw nemen, maar hier is zelfs het Duitse belang niet aan de orde als het gaat om de Italiaanse economie. Want niet de inkoop van buitenlandse producten maakt een zwak land welvarend, maar de verkoop van eigen producten. In werkelijkheid lijkt Brussel iets anders te willen bereiken; namelijk dat Italië binnen de EU blijft. Doch, als dit verkapte chantagemiddel effect heeft, blijft Italië om geld vragen zonder te hervormen of de eigen (goud)reserves aan te spreken. De vraag is dan of die goudvoorraad nog wel aanwezig is…
Gaat GroenLinks nu excuses aanbieden voor de misdrijven van het communisme – de moorden, martelingen, goelags, hongersnood en de absurde gevangenisstraffen, ook in bezette landen – waarvan deze partij de ‘erfgenaam’ is, of gaat Jesse Klaver dit eisen in Moskou, zodat niet alleen de laatste beelden van Stalin worden verwijderd? En wanneer beginnen de ‘historische’ demonstraties tegen Peking, Tokio, Boekarest, Harare, Caracas, Doha (Qatar), Pyongyang, Londen, Parijs, Madrid, Ankara, Buenos Aires en zelfs Kopenhagen om er maar een paar te noemen?
Hoewel accountant Leo Verhoef jaar na jaar aantoonde dat vele gemeenten hun (geheime) reserves aanvullen door vervalste jaarrekeningen, klagen nu 100 gemeenten en de VNG over tekorten door de Corona-crisis. De VNG beweert zelfs dat dit structureel is; onbegrijpelijk, gezien het nauwelijks gecontroleerde uitgavenpatroon met vele niet-noodzakelijke kostenposten, waaronder steun aan voetbalclubs en cultuurpaleizen. En ook in subsidieland wordt zelden bezuinigd, waarbij Den Haag en de provincies het slechte voorbeeld geven. Maar nu wordt de Corona-crisis aangewezen als oorzaak, zonder duidelijk te maken waarom. Minder inkomsten (parkeergeld/-boetes, toeristenbelasting, grondverkoop, marktverhuur, ondernemersbijdragen e.d.) of meer uitgaven voor activiteiten waarop kennelijk niet kan worden bezuinigd? Met name het laatste moet dan maar eens gespecificeerd worden; zeker indien een parlementaire commissie zich hierover zal gaan uitspreken. Wellicht kan dan het opbouwen van financiële reserves in het onderwijs meteen worden meegenomen en niet pas over 4 jaar.
Hoewel er een landelijk politiekorps bestaat, blijken burgemeesters nog steeds een dikke vinger in de veiligheidspap te hebben. Twee kapiteins op het schip dus, met alle gevolgen van dien. Ook in Duitsland blijkt men weinig te hebben geleerd van het Nieuwjaarsgeweld in Keulen en de opstand van de ‘Autonomen’ in Hamburg. Want de sussende woorden van de burgemeester van Stuttgart, na het brute geweld tegen de politie, kan alleen als lafheid en wegkijken worden bestempeld. En het gebrek aan handhaving in Amsterdam wordt slechts overtroffen door een geheel ander handhavingsschandaal. In de thuiszorg voeren nog steeds bepaalde medewerkers hun taken zonder beschermingsmiddelen uit, ondanks doden onder hun cliënten en vele zieke medewerkers. Waar is het ‘onmisbare’ overheidstoezicht nog wél effectief?
Sommige mensen zij dol op horrorfilms, andere verslaafd aan tv-geweld en weer andere aan paniekzaaien. Met name nu de ic-bedden, plus de ‘noodbedden’, plus de buitenlandse overcapaciteit toereikend bleken om in een volstrekt onvoorbereid en onwetend Nederland de toen ‘meest kwetsbare groepen’ te behandelen, blijken journalisten zich niet los te kunnen maken van de dagelijkse portie paniek. Terwijl de triagetenten allang zijn afgebroken, de kwetsbare groepen nagenoeg zijn (uit)gestorven, de preventiemaatregelen de pan uit rijzen en de beschermingsmiddelen plus vaccins volop in productie zijn, evenals apparatuur voor ic-bedden, trachten de media de paniek opnieuw aan te wakkeren met geleuter over de ‘tweede golf’ (die zich naar verluidt vooral plaatselijk kan voordoen). Dag in, dag uit goedkope onzin over alle tegenstrijdige opvattingen in ‘deskundige’ kringen en de onbegrijpelijke uitleg door de regering. En zie: het Stockholm-syndroom waarbij een slachtoffer sympathie krijgt voor de crimineel, lijkt ook de premier te bevoordelen. Alle fouten van zijn kabinet en adviseurs hebben zijn populariteit vergroot, dankzij de media-hype. Terwijl intussen wetten worden voorbereid om onze vrijheden nog verder in te perken en het parlement naar verluidt buiten spel te zetten. Het moet kennelijk nog erger worden vóór het beter wordt en bij de burgers het gezond verstand weer werkt. Hopelijk vóór de verkiezingen.
Er is genoeg reden om de huidige rekenrente voor verplichte pensioenreserves te wantrouwen; al was het maar omdat hiermee de belanghebbenden in een bepaalde richting worden gedwongen. En bij het verlaten van het bestaande (stabiele) pensioensysteem, kan die rekenrente opeens wel worden aangepast, zij het met een andere naam. Deze tegenstrijdigheid valt niet uit te leggen; althans niet door minister Koolmees.
Gaat Nederland straks ook excuses maken voor het slavernijverleden op onze koopvaardij- en marineschepen, of in werkkampen zoals Vught (met Nederlandse SS-bewakers), of in weeshuizen en internaten, of in bordelen en fabrieken, of bij rijke families en Chinese ‘werkgevers’ in Nederland?
Het activisme heeft kennelijk de ‘eigen’ slachtofferrol ontdekt en het gebrek aan objectiviteit (en integriteit) van bepaalde historici. Ook van het NIOD…
Nu het ballonnetje van de biomassacentrales is doorgeprikt, rijst de vraag wie er achter die dwaze besluitvorming zaten – ten koste van kernenergie. Want voor ruim 10 miljard had toch een mooie, veilige kerncentrale gebouwd kunnen worden; misschien wel twee of drie. Dat een parlementaire enquête onvermijdelijk is, wordt steeds duidelijker. Niet alleen vanwege de gigantische verspilling en dubieuze besluitvorming, maar tevens om een beeld te krijgen hoe solide de onderbouwing van andere milieuprojecten is. Hoogste tijd om dan ook de vele critici van het (inter)nationale beleidsplan eens aan het woord te laten in plaats van weg te honen. Intussen heeft Brussel een nieuwe miljardenhobby ontdekt. Nee, niet defensie of grensbewaking of het terugsturen van illegalen, maar ruimtevaart!
Zodat er niets meer overblijft voor echte innovatie, zoals schone en veilige kerncentrales.
Als het niet mogelijk is om alle ZZP-ers onder één wet te vangen, waarom maken we ons dan druk over die (vermeende) schijnzelfstandigheid? De controle moet vooral aan de kant van de opdrachtgevers worden gelegd. Die beschikken veelal over boekhouders die de regels en administratieve taken (moeten) kennen, die de uitbetalingen aan ZZP-ers registreren – al dan niet onder een projectnummer – en die voor simpele contracten kunnen zorgen, waarin alleen de werkzaamheden, werktijden, uurvergoeding, eventuele reiskostenvergoeding en de eisen waaraan de ZZP-er moet voldoen, zoals ID-bewijs, KvK-uittreksel, btw-nummer, verklaring betalingsgedrag (nakoming fiscale verplichtingen), VOG, gereedschap, VCA, veiligheidsuitrusting, hoogwerkercertificaat, bedrijfsverzekering e.d. worden vermeld.
Alles wat de ZZP-er niet krijgt – zoals pensioenregeling, vakantiegeld, opleiding/cursusgeld, ziekte- en WW-uitkering, vast contract e.d. – bepalen nu juist zijn status als zelfstandige. En de belastingdienst kan eenvoudig vaststellen of normen van minimum-uurloon (tenminste € 25) en aantal betaalde uren per jaar (bijv. 1000 per jaar = 20 uur gemiddeld per week) van toepassing zijn. Buitenlanders die zich laten uitbuiten door een lager uurloon of hoge huurlasten of lange reistijden of absurde werktijden moeten verplicht worden via een uitzendbureau te werken. Dit is dan de ‘controleerbare werkgever’ die zich aan de wet moet houden, inclusief huisvestingsvoorwaarden, doch nu vaak een bijdrage levert aan verhulde schijnzelfstandigheid.
——————-
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
