Het gaan zitten op één knie, vaak tijdens het spelen van het volkslied, is in de sportwereld uitgegroeid tot een symbool van protest tegen racisme en geweld. Het werd in 2016 geïntroduceerd door American Footballer Colin Kaepernick en kreeg in de afgelopen periode in veel sporten navolging, vooral naar aanleiding van de dood van de George Floyd – die door politiegeweld om het leven kwam – wat de Black Lives Matter-beweging een enorme boost gaf.
Door: Ton Nijhof
Na een langdurige pauze vanwege de coronacrisis, startte het Formule-1 seizoen weer op 5 juli 2020 met de Grand Prix van Oostenrijk. De Britse coureur Lewis Hamilton, zelf deels negroïde, wenste bij de start eenzelfde ‘statement’ te maken, door voorafgaand aan de race samen met alle andere coureurs op één knie te gaan zitten. Voor de race had Hamilton zijn opvattingen en bedoelingen nog eens uitgelegd aan zijn collega’s. Daarbij zei hij onder meer dat ‘wie er stil blijft, over het algemeen medeplichtig is’. Enkele van de coureurs echter, waaronder de Nederlander Max Verstappen, knielden uitdrukkelijk niet en bleven staan. De jonge coureur uit Limburg had eerder al aangegeven niet te zullen knielen: “Ik ben erg betrokken in de strijd voor gelijkheid en tegen het racisme”, verklaarde Verstappen desgevraagd. “Maar ik geloof dat iedereen het recht heeft om zich te uiten op een tijd en manier die bij hem past. Ik zal vandaag niet knielen, maar ik respecteer en steun iedere persoonlijke keuze van een coureur.”
Na afloop van de race verklaarde Hamilton op het Instagram het volgende:
“Vandaag was een belangrijk moment voor mij en alle mensen die werken voor en hopen op verandering. Voor een meer gelijkwaardige en rechtvaardige samenleving. Ik krijg misschien kritiek in de media en elders, maar deze strijd gaat over gelijkheid, niet over politiek of promotie. Voor mij was het een emotioneel en aangrijpend hoofdstuk in de voortgang om van F1 een meer diverse en inclusieve sport te maken. Ik wil een betere toekomst voor onze generatie en degenen na ons. Er moet zoveel gebeuren. Niemand is perfect, maar als we allemaal meedoen en ons steentje bijdragen, kunnen we verandering zien. Ik geloof dat echt. Bedankt aan mijn team voor hun ongelooflijke steun en hard werken dit weekend en bedankt aan iedereen die heeft gesteund. Laten we blijven pushen, jongens. Zie je volgende week. Love.”
#EndRacism #BlackLivesMatter
Alhoewel dit op het eerste oog een gematigde verklaring lijkt, bevat het toch één element waarmee Hamilton het knielen tot een politiek instrument maakt, namelijk de zin: “Voor een meer gelijkwaardige en rechtvaardige samenleving.” Hamilton spreekt zich uit over de vorm van de samenleving zoals hij die voor zich ziet en dat is natuurlijk in het bijzonder een uitspraak met een politieke lading. Het vormgeven van de samenleving is bij uitstek een opdracht van de bevolking aan hun vertegenwoordigers in het parlement en de regering. Een boodschap overigens, die hij in de opvolgende zin direct ontkent: “Ik krijg misschien kritiek in de media en elders, maar deze strijd gaat over gelijkheid, niet over politiek of promotie.” Maar de strijd ging toch over de vermeende andere behandeling van mensen met een andere kleur dan de oorspronkelijke autochtone – Westerse – bewoners van Europa en de VS?
Wat bedoelt Hamilton precies met die ‘gelijkwaardige en rechtvaardige samenleving’? Bedoelde hij gelijkwaardige uitgangspunten voor iedereen, of gelijke uitkomsten? Het is een nogal warrig statement van deze opmerkelijk getalenteerde sportman. Bovendien heeft Hamilton wat betreft maatschappelijke uitgangspunten niet bijzonder veel te klagen gehad en ook nu staat hij er bepaald nog niet erg beroerd voor.
Hamilton werd geboren op 9 januari 1985 in het district Stevenage (VK) als zoon uit een blanke moeder (Carmen Larbalestier) en een zwarte vader (Anthony Hamilton). Zijn ouders scheidden in 1987 en Lewis groeide tot zijn dertiende jaar op bij zijn moeder. De kleine Lewis had van zijn vader een ‘go-kart’ gekregen en in wedstrijden bleek hij buitengewoon getalenteerd en vergaarde in korte tijd lokale bekendheid.
In zijn biografie[1] uit 2008 geeft Lewis Hamilton een overzicht van de gebeurtenissen in zijn carrière tot dan toe en zijn ambitie om de top in de autosport te bereiken. Zijn ster rees op jonge leeftijd snel door de Junior- en Formula racecompetities en hij domineerde elk jaar meer door zijn ongekende snelheid en slimme racetactieken. Lewis Hamilton is in zijn biografie openhartig over de manier waarop zijn F1-carrière vorm kreeg en wijst op de opofferingen die zijn vader Anthony zich getrooste om zijn zoon naar de top te krijgen. Als 16-jarige wordt hij in een talentengroep geplaatst van het McLaren raceteam en groeit uit tot de best verdienende sportman van het VK. Waar andere coureurs veelal geld mee moeten brengen om te mogen racen, heeft Hamilton het op een betrekkelijk comfortabele manier kunnen brengen tot een jaarsalaris in 2020 van €48.021.342.[2] Dat komt overeen met €184.697,47 per dag – en dat is in ons land het jaarsalaris voor een Minister.
Dat zijn bedragen waar je inderdaad wel even voor kunt knielen…
——————–
[1] ‘Lewis Hamilton, my story’, Harper Collins Publishers, 2008. EAN: 9780007270057.
[2] Zie ook: www.loonwijzer.nl/salaris/vipsalarissen/sport-formule-i-coureurs
——————–
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
