Veel van de zogenaamde crises vallen niet langer serieus te nemen als echte crisis. Achteraf kunnen we vaststellen dat bijvoorbeeld COVID-19 een virus was wat in principe helemaal de titel ‘crisis’ niet verdiende, maar wel een aantal wetten heeft opgeleverd (zoals de z.g. noodwet) waarmee toekomstige kabinetten de grondrechten van burgers naar believen ernstig kunnen inperken. De enige echte crisis is de asielcrisis waarvan 72% van de Nederlanders vindt dat er veel te veel gelukszoekers worden binnengelaten, met de criminele veiligelanders als tastbaar bewijs. Evengoed kent ook de asielcrisis inmiddels een politieke hoofdprijs, namelijk een grotere invloed van de Rijksoverheid op de lagere overheden. In datzelfde licht moet ook het voornemen tot het invoeren van de digitale ‘wallet’ worden gerekend, waarmee de overheid kan – en waarschijnlijk ook zal – bepalen wat de inhoud van uw boodschappenlijstje is en of u nog wel op vakantie mag dit jaar.
De meeste Nederlanders zijn het er wel over eens dat de crises die we schijnen te hebben, vooral door de politiek zelf zijn opgezet. De vermeende klimaatcrisis bestrijden met maar liefst 28 miljard euro, waarmee een temperatuurdaling van 0,000036 graad wordt behaald is zowel krankzinnig als crimineel. Daarbij gaat het niet zozeer om het bevorderen van elektriciteit als energie, maar om het verbieden van andere energiebronnen en een grotere greep van de Rijksoverheid op het energieverbruik.
Alle crises bij elkaar opgeteld, is Nederland kennelijk in één grote crisisland veranderd. Merkwaardig genoeg echter, doorkruisen vakantieplannen vooralsnog een snelle gang naar de stembus. Eerst moet de demissionair premier naar de koning om een toelichting te geven op de val van zijn kabinet. De vorst moet vervolgens de Tweede Kamer officieel ontbinden. Wanneer de Kamer wordt ontbonden, wordt ook besloten wanneer kandidaten voor de verkiezingen zich kunnen melden. 44 dagen daarna wordt dan gestemd, aldus de Kiesraad. Voor het hele proces – na ontbinding van de Tweede Kamer – staat maximaal drie maanden. Maar daar komen de zomer en herfstvakanties dus nog bij. Maar goed: eerst pikken we nog een weekend mee en dan gaat de Tweede Slaapkamer vast nog wel eens overleggen.
Met al die crises zal het in werkelijkheid dan ook nog wel meevallen.
Positie Omtzigt
Naar het zich laat aanzien zal ‘links’ (PvdA – GroenLinks) zich in arren moede samenvoegen tot één communistisch blok bij gebrek aan voldoende eigen electoraat als afzonderlijke partijen. Als partijleider schijnen zij de huidig Eurocommissaris Timmermans op het oog te hebben, de man die verantwoordelijk kan worden gehouden voor de Europese milieufantasieën waar de Nederlandse boeren aan ten onder dreigen te gaan. Voor wat betreft de VVD ziet het er naar uit dat Rutte zich opnieuw kandidaat zal stellen, omdat de partij geen opvolger heeft. Dat laatste is iets wat Rutte namelijk nooit heeft geduld. Het ‘Kaageffect’ is ondanks de inspanningen van n.b. de Publieke Omroep, uitgewerkt en deze freule zal in de politiek geen potten meer breken. Bovendien is deze hooghartige mevrouw niet in staat noch capabel om in de Kamer te functioneren; voor haar resteert een functie elders, maar niet in Nederlandse (overheids-) dienst s.v.p. Het CDA tenslotte is op sterven na dood dankzij De Jonge, Hoekstra en Heerma. Voor het overige is de politiek hevig versplinterd, in tegenstelling tot de bevolking en vooral dat laatste is opvallend.
Bij de laatste (Provinciale) verkiezingen, werd de BoerBurgerBeweging verreweg de grootste partij. In de peilingen daalt de partij weer een beetje, zulks ten faveure van de VVD. Het lijdt geen twijfel dat de VVD nu probeert het heft in handen te houden door middel van deze kabinetsval op het immigratiethema. Maar de oppositie heeft meer ijzers in het vuur. Zo is Omtzigt nog steeds aan het nadenken over zijn politieke toekomst; hetzij met een eigen partij, hetzij met een andere partij, zoals bijvoorbeeld BBB. In beide gevallen heeft de VVD het nakijken. De positie van de VVD is de laatste jaren toch al teruggelopen. Had de partij in 2011 nog een electoraat van 20%; inmiddels is dat afgenomen tot 11%. Partijen rechts van de VVD haalden in 2011 15% van de stemmen en inmiddels kunnen we dat taxeren op 36%.
In augustus vorig jaar peilde Maurice de Hond de ‘Lijst Omtzigt’ op 24 stemmen in de Tweede Kamer. BBB zou er hypothetisch dan 8 van de gepeilde 19 verliezen. Omtzigt snoepte dus ruim 30% van zijn electoraat weg bij de BBB. Die laatste partij wordt door De Hond momenteel gepeild op zo’n 27 zetels in de Kamer. Samen met een kennelijk vrij vaste kern van Omtzigt (16 zetels) zou BBB dus – als Omtzigt bij hen aansluit – goed zijn voor bijna een derde van het electoraat.[1]
Als het Omtzigt menens is met een ander, moderner sociaal contract tussen overheid en bevolking, een eerlijker vorm van democratie en politiek bedrijven, dan heeft hij nu een uitgelezen kans. Want als er één ding duidelijk is dan is het dit: de bevolking wil met de huidige politieke elite niet verder.
[1] Doorgaans lijken mij de peilingen van Maurice De Hond veel betrouwbaarder dan die van andere onderzoekers, omdat hij compleet onafhankelijk is en zijn voorspellingen veelal ook dichter bij de werkelijkheid blijken te liggen dan van andere bureaus. Die laatsten voeren hun onderzoeken veelal uit in opdracht van de kartelpartijen en hebben meer een beïnvloedend oogmerk.
