Op 16 juli zond de NPO een aflevering van Van Ninevé naar Nazareth uit. Het ging over de Shihu-stam in Oman. Een aantal dingen vielen op in de aflevering. Zo werd er gesproken over trots zijn op tradities en op de identiteit van de stam; over het behoud van tradities en dat dit belangrijk was – en is.
Dit alles wordt ons dan voorgeschoteld als cultuur. Het leverde overigens prachtige plaatjes op en een interessante inkijk in de Shihu-cultuur. De aflevering bleef me bij. Met name om het feit dat in de westerse culturele traditie het vrijdenken hoog aanzien geniet, een traditie die het individu in staat stelt zichzelf ter discussie stellen – een fenomeen dat specifiek is voor westerse cultuur. Dit begrip ‘vrijdenken’ echter lijkt wel steeds aan misbruik onderhevig: een morele stok om mee te slaan. Wanneer we hier (dat wil zeggen in westerse landen) andere culturen bepaalde vrijheden niet geven, bijvoorbeeld omdat zij niet samengaan met reeds geldende regelgeving of cultuur, dan wordt dat vaak bestempeld als zijnde bewijs van een bekrompen denkwereld. Zonder er verder bij stil te staan wordt op die manier de sociale cohesie stukje bij beetje afgebroken.
Het inmiddels ‘legendarische’ touwtje-door-de-brievenbus van Jan Terlouw is bijvoorbeeld een uitvloeisel hiervan. Een inmiddels vakkundig afgebroken straatbeeld. Het hebben en behouden van tradities en cultuur is iets dat mensen bindt. Het zorgt voor die sociale cohesie die in de reportage van Van Ninevé naar Nazareth mooi in beeld werd gebracht. Dat betekent trouwens nooit dat je het niet met elkaar oneens kan of mag zijn, al is dat natuurlijk wel weer afhankelijk van de staat waarin het vrijdenken op dat moment verkeert…
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
