Het zal u niet ontgaan zijn dat linkse en extreemlinkse gezondheidsfascisten de afgelopen jaren een constante druk tot perfectie op ons uitoefenen. De druk om perfect te zijn neemt vreemde proporties aan. Men verwacht een samenleving met perfecte mensen die interactief, omdat ze perfect zijn, elkaar niet storen.
Door: Ignace Vandewalle
De creatie van een supermens die geen alcohol drinkt, niet rookt, niet gokt, geen psychologische afwijkingen vertoont, niet zwaarlijvig is, niet aan magerzucht lijdt, geen drugs neemt, geen overmatig pillen gebruikt enz. Gezondheidsfascisten willen een “übermensch” die perfect is volgens uitgelijnde en vooropgestelde vormen en normen. Maar wie is de normmaker? Wie bepaalt wat de norm is? Wat zal de norm zijn binnen 10 jaar? Niemand weet het, want we weten niet welke meute dan de overhand zal halen in het openbaar en publieke debat. Nu zijn het socialisten, groenen, communisten, wokewappies en andere linkse fascisten die met hun morele scepter op onze hoofden timmeren.
Mogen wij vandaag nog gebreken hebben of moeten we straks leven met een constante druk om perfect te zijn?
Mogen onze kinderen nog luid roepend ravotten? Mag je als tiener nog de wereld nog ontdekken via je fouten? Mag ik nog een broodje ongezond eten – je weet wel zo’n broodje doordrenkt van mayonaise, overladen met spek en biefstuk en zonder groenten.– , zonder dat iemand mij hoofdschuddend aankijkt? Mag ik op het trouwfeest van mijn zoon of dochter, uit pure vreugde, nog een stuk in mijn kraag zuipen? Mag ik nog gemarineerd in whisky filosoferen aan de toog van een bruine kroeg? Mag ik na het eten nog aan een lekkere sigaar lurken zonder door boze ogen getorpedeerd te worden? Mag ik voor mijn amusement nog een casino binnenstappen of wedden op mijn favoriete voetbalclub zonder links lamento? Niet van de linkse gezondheidsfascisten. We leven om te sterven. Dat is ons lot. Uit respect voor het leven zou het recht om beetje bij beetje eigenzinnig zelfmoord te plegen in de grondwet ingeschreven moeten worden.
De overheid treedt in hun streven naar de supermens steeds driester en repressiever op. Haar alibi is dat in onze verzorgingsstaat gezonde mensen verplicht moeten meebetalen voor ongezonde mensen. Ongezonde mensen jagen de gezonde op de kosten, dus wordt het een plicht om gezond te leven. Als je alle boodschappen van gezondheidsfascisten leest kan je alleen maar concluderen dat als we ziek worden het onze eigen schuld is. Vlees eten, frisdrank en alcohol drinken, zwaarlijvigheid en roken worden nu beschouwd als een beschavingsdeficit. Wie er tegen zondigt wordt opgezadeld met een schuldgevoel en terechtgewezen door drukkingsgroepen.
Ik zou alle gezondheidsfascisten het boek ‘Genieten mag’ van Dr. Jan Snel, psycholoog aan de Universiteit van Amsterdam, aanraden. Volgens Jan Snel is het punt waar moraalridders en gezondheidsfreaks aan voorbijgaan het feit dat bijvoorbeeld koffie, bier, wijn, maar ook chocolade helpen om zich te ontspannen en met stress om te gaan. Geniet ervan, en je voelt je meer ontspannen. Het helpt tegen stress, bevordert de gezondheid, voorkomt slaapproblemen, stress en burn-out enz. Hebben onze linkse moraalridders ook berekend hoeveel slaapproblemen, stress en burn-out aan onze sociale zekerheid vreten?
De moraalridders van ons lijf richten hun pijlen ook op vet, zout en suikerconsumptie.
De voedingsindustrie kwam de overheid tegemoet en deed belangrijke inspanningen. Op internationaal vlak werden er sinds 2007 door de zestien marktleiders in de Amerikaanse voedingsindustrie belangrijke inspanningen geleverd om de calorie-inname flink terug te dringen. Deze bedrijven hebben daartoe de healthy weigth commitment foundation opgericht. In samenwerking met overheid en burgers willen zij de calorie-inname in de samenleving terugdringen. Het doel was om in 2012 één triljoen calorieën minder te verkopen en in 2015 nog eens anderhalf triljoen minder. Uit onafhankelijk onderzoek gedaan door de Robert Wood Johnson Foundation, blijkt dat er in 2012 6,3 triljoen calorieën minder verkocht werden dan in 2007. Hiermee was het gestelde doel al bereikt.
Maar dat was niet voldoende voor gezondheidsfreaks. Om de haverklap lanceert men voorstellen van vet-, zout- of suikerbelasting. Denemarken voerde in 2011 een vetbelasting in. Maar omdat de economische en maatschappelijke gevolgen desastreus waren werd deze een jaar later door de centrumlinkse regering terug afgeschaft. Ook het wetsvoorstel van een suikerbelasting werd daarna naar de prullenmand verwezen.
De absolute topper van bemoeizucht is het wetsvoorstel in de staat Missippi (VS) waar men een restaurantverbod beoogde voor mensen met obesitas. Waanzin! De Amerikaanse staat New York werkte dan weer aan een wet die restaurants verbood om nog zout bij de bereiding van hun maaltijden te gebruiken. Het wetsvoorstel van de democraat Filix Ortiz moest klanten toelaten om zelf zout toevoegen aan de maaltijden die ze bestellen, zonder dat de chef op voorhand al heeft beslist om bij de bereiding een dosis zout te gebruiken. De simplistische en gemakshalve oplossing van een vet-, zout- of suikerbelasting is contraproductief gebleken. Het afsluiten van convenanten met de voedingsindustrie is op termijn een betere oplossing. Het garandeert de werkzekerheid van duizenden arbeiders en een raak burgers niet in hun portemonnee. Het houdt rekening met kansarmen die door dergelijke belastingen dieper in de armoede dreigen geduwd te worden.
Ook de aanhoudende campagnes tegen vleesconsumptie storen mij mateloos. Iedereen mag wat mij betreft eten wat hij wil. Iedereen is vrij om vegetariër, veganist, fruitist of een andere -ist te zijn. Je mag promoten waarom je zus of zo bent, maar stop met mij een schuldgevoel op te leggen wanneer ik van een biefstuk geniet. Ik ben een omnivoor en daar ben ik fier op. Ik ben een dierenvriend, maar geen hypocriet. Ik eet graag vlees maar ook groenten. Ik eet niet genoeg fruit als ik zelf zou willen, maar ik verlies er geen slaap over. De mens is een omnivoor, en daar is het gros van de biologen het over eens. Maar zoals vaak zijn er wetenschappers die dat in twijfel trekken en beweren dat de mens een herbivoor is. Feit is dat mensen met een dieet van uitsluitende groenten, fruit en zaden kunnen overleven en dat geldt evenzeer voor een dieet van enkel vis, gevogelte en vlees. Als voorbeeld nemen we de Eskimo’s. Voor de Inuit toegang hadden tot de wereldwijde markt vonden ze op de ijsvlakten geen planten en aten uit noodzaak enkel vis en vlees.
Een tijdje geleden was er de campagne om één maaltijd per dag geen vlees te eten. Een campagne waar ik voor één keer actief aan heb meegewerkt. Ik heb gedurende één maand bij mijn ontbijt geen vlees gegeten.
Er worden met allerlei gezondheidscijfers en argumenten heen en weer gezwaaid. Maar ik stel vast dat onze levensverwachting dit jaar weer gestegen is. Desondanks, obesitas, cholesterol, roken, fijn stof, antibiotica, alcohol, drugs, kalmeermiddelen, te veel suikers, te veel bewaarmiddelen, te veel kleurstoffen, te veel frisdrank enz. leven we langer. Is de droom naar perfectie een utopie of een einddoel? Thomas Moore beschreef in zijn 2 boeken de maatschappij “Utopia”, maar ook hij zag in Utopia geen perfecte mensen, ook voor hem was perfectie ongrijpbaar. Een maatschappij van perfecte mensen is eerder een dystopie zoals geschetst in het boek van George Orwell, ”1984”, een denkbeeldige, onmogelijke wereld waar ik NIET in wil leven.
Een wereld waar ik moet leven met de constante druk tot perfectie, waar ik gestraft wordt bij het minste blijken van imperfectie, is er één waarvoor ik pas.
——————————
Dit artikel is geschreven door Ignace Vanderwalle, in Vlaanderen bekend als de rechterhand van Jean-Marie Dedecker, burgemeester van Middelkerke en N-VA lijsttrekker van West-Vlaanderen.
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
