In december kondigde Trump aan dat hij vond dat de tijd rijp is om de troepen naar huis te sturen, aangezien nagenoeg IS verslagen is. De nationale veiligheidsadviseur John Bolton vertelde daarna dat er in al-Tanf (het zuiden van Syrië) troepen zouden blijven om zo het gevaar van Iran in te perken, waarop Trump zijn woorden in Washington aanpaste door te zeggen dat pas wanneer IS verslagen is de terugtrekking zal beginnen. Trump meldde dat het niet zo snel zou gaan als men dacht.
Dat er eindelijk troepen worden teruggetrokken zou al een hele prestatie zijn, iets waar Obama veel meer moeite mee had. Obama vond het nodig om nog meer ‘democratie’ te brengen naar het Midden-Oosten. Werknemers uit het Witte Huis hadden verwacht dat de eerste troepen rond half januari wel zouden vertrekken, maar de laatste dagen rommelt het weer. Zowel Iran als Israël zijn bezig met een ‘positiebepaling’. Afgelopen dagen zijn er verschillende targets gebombardeerd. Hierbij zijn Syrische soldaten omgekomen. Israël wees erop dat het Iraanse doelwitten had gebombardeerd. Syrische staatsmedia vertelde dat twee andere aanvallen zijn afgeweerd door het raketschild van Syrië.
Wat wel zeker is, is dat Syrië nog een tijd een speeltuin blijft voor de politieke mogendheden die eromheen liggen. De Turken, de Koerden, Iran en Israël proberen allemaal een gunstige machtspositie te krijgen om terrein en invloed te winnen. Ook moet men de rol van Rusland en Amerika niet vergeten. Voor Amerika is het enorm gunstig als de Koerden en stuk grond krijgen. Hiermee zal Amerika een nieuwe bondgenoot krijgen in het Midden-Oosten, iets wat de Amerikaanse geostrategen maar al te graag willen. De aanstelling van John Bolton als veiligheidsadviseur deed al veel critici raar kijken, maar voor de neoconservatieve agenda was het niet meer dan logisch. Amerika moet natuurlijk op de één of andere manier invloed behouden in het gebied, want anders zullen de Russen vrij spel krijgen.
De komende maanden worden interessant: zal Trump zich aan de belofte houden om zijn troepen terug te trekken of zijn er belangen die deze belofte aan de kant duwen? Wellicht nog belangrijker is de vraag wat er met Syrië zal gebeuren, aangezien de Ayatollah steeds meer macht en aanzien vergaart onder de Syrische bevolking. Wat voor gevolgen gaat dit hebben voor de Koerden en de Turken? En wat denkt Israël van de terugtrekking en de groeiende macht van Iran. Zij bekijken dit schouwspel waarschijnlijk met een groeiende angst en wantrouwen.
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
