Op 18 oktober nam Vladimir Poetin deel aan een plenaire sessie van de Valdai International Discussion Club. De Valdai Club is een denktank uit Moskou, opgericht in 2004. Hun conferenties zijn altijd nauw verbonden met Poetin. Poetin verschijnt dan ook jaarlijks bij discussies van de Valdai Club. Het opmerkelijkste en belangrijkste thema dat werd besproken was de Krim. Poetin nam ferm stelling: de Krim is van Rusland, omdat de bevolking op legitieme en democratische wijze gekozen heeft voor Russisch bestuur.
Hij vergeleek de situatie met de Krim aan Kosovo, dat volgens Poetin een stuk minder democratisch is verlopen. De Krim is Russisch, maar niet omdat de Russen er naartoe zijn getrokken en het schiereiland hebben ingenomen. Poetin is van mening dat het proces democratisch is verlopen; democratie is de macht van het volk en het volk wilde weer onder Russisch bewind vallen. Poetin verwijst hierbij weer naar Kosovo, waar geen referendum plaats vond; alleen het parlement stemde voor onafhankelijkheid en dus niet het volk zelf. Ook in Nederland zien we dat de elite toch vrij angstig zijn voor referenda vandaar ook dat D66 er als de kippen bij was om het raadgevend referendum te schrappen. Poetin snapt dat de discussie eindeloos door kan gaan over de Krim, maar hierop antwoordde hij duidelijk dat hij doorgaat met dit beleid, op basis van wat het volk van de Krim wil.
Wat Syrië betreft, gaf Poetin aan dat de Russische interventie voor stabilisatie heeft gezorgd in het gebied. Door het behouden van de Syrische staat is er voor gezorgd dat onrust niet de hele regio kon destabiliseren. Poetin gaf aan dat Egypte en diverse andere landen het met de Russische president eens zijn over dit punt. Wel erkent Poetin dat er nog vele problemen zijn in Syrië, verwijzend naar de linkeroever van de Eufraat. Dit gebied valt onder Amerikaanse bescherming, hier vertrouwen ze op de Koerdische troepen. Maar het is duidelijk dat er vele losse eindjes zijn; IS blijft op diverse plekken actief en is zelfs weer begonnen met het uitbreiden van zijn invloedssfeer. Wat Poetin vooral frustreert is dat de internationale media erover zwijgt. Poetin is dan ook van mening dat de volgende stap een regeling moet zijn met de VN in Genève, om vooruitgang te kunnen blijven boeken in Syrië.
Over de anti-Ruslandretoriek is Poetin vrij duidelijk. Rusland creëert geen problemen, maar wordt wel volcontinu beschuldigd van het veroorzaken van problemen. De media blijven de laatste jaren hetzelfde nieuws publiceren: Rusland heeft ‘hoogstwaarschijnlijk’ ‘iets gedaan’. Maar er zijn eigenlijk geen media die deze stelling met feiten proberen te onderbouwen. Beschuldigingen en insinuaties herhalen is een betere tactiek; daartegen kan niemand zich echt verweren, aangezien er niets te weerleggen valt maar de boodschap wel consequent herhaald wordt.
Voor Poetin is het duidelijk waarom dit gebeurt: de interne politieke strijd in de westerse wereld als geheel – denk hierbij aan de Brexit, de felle cultuurstrijd tussen de Republikeinen en de Democraten en de interne conflicten binnen de Republikeinse partij. Hierdoor is er draagvlak ontstaan om de anti-Ruslandretoriek op te schalen, om zo de eigen problemen te verbloemen. De westerse wereld kan meer eenheid uitstralen als er een algemene tegenstander is, zoals ten tijde van de Koude Oorlog.
Poetin verwacht dat deze politieke lijn wellicht zal verdwijnen bij de volgende presidentsverkiezingen in 2020. Wanneer Trump dan weer wint, kunnen ze moeilijk blijven speculeren met de anti-Ruslandretoriek. De ontmoetingen tussen Trump en Poetin beschouwt Poetin zelf als meer positief dan negatief, dit omdat onderlinge communicatie belangrijk blijft. Dit is vele malen belangrijker dan vast blijven zitten in een eindeloze vechtpartij.
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
