De winter is begonnen in Nederland en de aankomende verkiezingen zijn in zicht. Wat dit betekent? Stoere praat van onze ‘rechtse’ makkers bij de VVD en feel good-retoriek bij diverse andere partijen. De eerste partij die zich opmaakt voor de verkiezingen is klaarblijkelijk het CDA. De ruzie omtrent het klimaatakkoord binnen de coalitiepartijen is nog maar amper voorbij, of de vier regeringspartijen zijn het volgende slagveld binnen gestrompeld. Het CDA begint te pleiten voor een ruimer kinderpardon. ChristenUnie en D66 maken van dit idee gretig gebruik om hun eigen idealistische visie te prediken: een onmiddellijke uitzetstop van gezinnen met kinderen.
Dit zorgt natuurlijk voor de nodige spanningen met de VVD, die wil vasthouden aan de bestaande afspraken. De vraag is in hoeverre de VVD de druk aankan om niet te buigen voor de andere drie coalitie partijen. Van Mark Harbers – staatssecretaris met de desbetreffende portefeuille – hoeven we geen grootste en stoere dingen te verwachten. Sinds de kwestie van Lili en Howick is hij voorzichtiger geworden. Dit ook vanwege de druk van de gutmenschen uit onze samenleving. Dit weekend kwam hij nog scherp over door te stellen dat de afspraken in het regeerakkoord leidend zijn; maar de wens van de ChristenUnie noemde hij gisteren een voorstel binnen de coalitie.
De standpuntverschuiving van het CDA begon met de kwestie Lili en Howick. Hoewel deze kinderen geen recht hadden op asiel hadden, is er, mede door druk uit de samenleving – en enkele bedreigingen vanuit de hard-linkse hoek – toch een uitzondering gemaakt voor deze Armeense kinderen.
Kamerlid Madeleine van Toorenburg van het CDA noemt de huidige wet en regelgeving onhoudbaar. Deze uitspraken zijn natuurlijk niet handig in een tijd waarin het kabinet onder druk staat. Maar anderzijds is het wel logisch; het CDA heeft enorme moeite zich te profileren als partij sinds het vertrek van Balkenende. Op enkele uitzonderingen na – Pieter Omtzigt bijvoorbeeld – heeft de partij weinig Kamerleden die grote populariteit genieten. Ten tijden van Rutte I vond de achterban het CDA te rechts en onacceptabel dat het in zee ging met de PVV. Dat resulteerde in een flink zetelverlies. Dit is iets wat Buma natuurlijk wil voorkomen in de Eerste Kamer. Het CDA blijft namelijk een regentenpartij, dus regeren willen ze maar al te graag, zelfs als het betekent dat ze links-idealistische agendapunten verkondigen. Wie zegt dat het CDA zich aan haar verkiezingsbelofte zal houden?
Met de opkomst van Forum voor Democratie moet ook het CDA zich realiseren dat het nog krapper gaat worden op ‘rechts’. Dit zal betekenen dat het CDA zich onder leiding van Buma steeds meer zal gaan profileren als de ‘familiepartij’. Een partij die barmhartig is en een goed alternatief voor de ‘rechtse schreeuwers’ – lees realistische partijen.
Deze koerswijziging zal het CDA misschien wat respect en lof opleveren, maar veel zetels zullen ze er niet door winnen. CDA zal hoe dan ook zetels inleveren bij de komende provinciale verkiezingen, mede doordat de partij nooit een stevige koers durft te kiezen omdat van oorsprong het CDA een mengelmoes aan partijen is met een te diverse achtergrond. Dit zal ze de komende tijd niet helpen.
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
