Zomaar eens samen prakkiseren of we in dit land worden bedonderd door de eigen overheid levert soms aardige discussies op. Als het tenminste geen inhoudsloze herhalingen zijn.
Door Ton Nijhof
Enige tijd terug raakten wij hier thuis in discussie of de overheid de burgers mag verplichten een verzekering af te sluiten. Er zijn namelijk ‘verplichte verzekeringen’ in omloop, zoals zorgverzekeringen en aansprakelijkheidsverzekeringen (voor den automobiel). Overigens geldt ook hier weer een merkwaardige uitzondering: als je streng ‘religieus’ bent, dan hoeft dat weer niet. Een briefje van de overheid dat de opgegeven religie ‘erkend’ is in dit land, is voldoende.
Nu wil ik niemand adviseren om geen verzekeringen af te sluiten (integendeel zelfs), maar mag een overheid de burgers zomaar verplichten om een verzekering af te sluiten? Laten we ons eens voorstellen dat de overheid ons gaat verplichten om dagelijks een heel brood te kopen bij de warme bakker. Dat zou die bakker wel aardig vinden natuurlijk en waarschijnlijk zou de slager meteen bellen met het ministerie om te vragen of er ook een biefstukje bij de verplichting kan. Brood en vlees horen bij een gezond voedselpakket, dus er zal waarschijnlijk ook niet eens veel protest komen tegen dergelijke maatregelen, maar het idee dat de overhad meent te kunnen bepalen dat u wat moet kopen, wat dat moet zijn en waar u dat moet kopen, is natuurlijk te bizar voor woorden. Maar toch gebeurt dat, zoals met zorgverzekeringen en aansprakelijkheidsverzekeringen. Overigens telt ons land maar weinig verzekeraars. Alle leuke namen ten spijt: het gaat om slechts enkele conglomeraten die vrijwel de gehele markt in handen hebben, de burgers weinig keuzemogelijkheden geven en de prijzen hoog kunnen houden.
De voorbeelden hierboven maken al duidelijk dat dergelijk gedrag van een overheid eigenlijk te bizar voor woorden is en dat er niet vanuit de belangen van de burger wordt gedacht. Dat vond de rechter in 2018 ook toen hij oordeelde dat dergelijke verzekeringen niet verplicht kunnen worden gesteld. Een aardig succes voor de Nationale Bond tegen Overheidszaken.
Nou: de overheid heeft een zorgplicht voor de burgers – en dat is maar goed ook, want anders heb je natuurlijk geen overheid nodig. Net zoals de overheid moet zorgen voor een goed wegennetwerk, bruggen en/of viaducten, interne en externe veiligheid (politie, leger) et cetera, zo moet de overheid ook zorgen voor een optimale mate van volksgezondheid. Hebben we zo afgesproken in dit land en dat kan ook gemakkelijk. Een beetje minder fratsen met subsidies aan clubs die het liefst de hele tent af willen breken levert al een leuk budget op om mee te beginnen. Dus weg met GreenPeace, Kick-out-Zwarte-Piet en aanverwante welvaartsvretende bullshitbusiness. Als de mensen er geld voor over mochten hebben, dan betalen ze dat zelf wel. Niet eerst via de belastingen innen om het later in morele verhevenheid weer uit te delen aan bevriende clubjes…
Hoe de zorg geregeld moet en kan worden, moet op de agenda staan van alle politieke partijen, alhoewel de nationale politiek momenteel op het niveau van de boulevardpers zit: sofort abfuhren. De rechter is echter duidelijk geweest over de huidige zorgverzekering:
Burgerwetboek 1 art. 1 stelt, dat een burger namelijk vrij en bevoegd is om een dienstbaarheid wel of niet te willen dulden, een verplichte zorgverzekering is dwang (Art. 284 Strafrecht) en door het plegen van dwang worden burgers tot slavernij (Art. 273f SR) gedwongen (Art. 365 SR) om hun inkomsten af te staan in samenspanning (Art. 51 & 80 SR) van ambtenaren, bestuursrechters, gerechtsdeurwaarders en zorgverzekeraars (Art. 285 & 285b SR).
Dus in plaats van stompzinnig gedoe over kandidatenlijsten en lijsttrekkers, kan de Haagse kliek beter eens rap aan het werk gaan om dit probleem op te lossen.
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
