In deze vier video’s, hieronder te bekijken, gaat Sid Lukkassen in gesprek met JOVD Leiden; hij wordt door Sophie Swart en Pepijn Kruiswijk geïnterviewd over zijn nieuwste boek Links en Rechts in Dialoog. De vlammende gesprekken gaan onder meer over de druk op de middenklasse, de macht van Big Tech over maatschappelijke discussies, de krimpende vrijheid van meningsuiting en de betekenis van authenticiteit in een tijd van consumeren. De tekst loopt steeds verder onder de video’s.
Sid Lukkassen in gesprek met JOVD Leiden: 1
Sid pleit voor discussie tussen gegronde wereldbeelden boven een vernauwde dynamiek van soundbites. “Mijn vijanden moeten zich zo sterk mogelijk neerzetten, zodat ik er zo hard mogelijk op in kan beuken.” Ook spreekt Sid over “cultuurmarxistisch deugen” – waar blijft onze vrijheid als cancel culture alle instituties overneemt?
We belanden in een tijd waarin je niet meer kunt zeggen wat je denkt – je hebt als vrijdenker een zuil nodig om je staande te houden. Sid legt uit hoe hij de bouw van een zuil verenigt met een inhoudelijke discussie met tegenstanders. “Links monopoliseert de machtsposities binnen instituties en de verdeling van subsidies. Als je jezelf in deze toebedeling van publieke gelden niet kunt vinden, gebruikt links opportunistisch het kapitalistische argument ‘niets stopt je om zelf iets op te richten’. Maar als je hier aan begint, beschuldigen diezelfde mensen je van afzondering en bubbelvorming.”
Sophie concludeert hieruit dat verzuiling geen doel op zich is, maar kan worden opgevat als noodzakelijk antwoord op een linkse monocultuur. Pepijn merkt op dat Sid zich dus min of meer met tegenzin positioneert aan de rechterkant en Sid is dankbaar voor de goede vragen die Pepijn stelt. “Ik schrok er zelf van hoe groot mijn achterban bleek te zijn, nadat ik als gemeenteraadslid jarenlang vanuit hobbyisme artikelen had gepubliceerd.”
Ook komt de beruchte foto met Zihni Özdil ter sprake – zijn acties hebben de stalinistische kant van GroenLinks blootgelegd. De publicitaire wereld blijkt een strijd op leven en dood te zijn – al zal er dan geen bloed vloeien, het gaat om de maatschappelijke vernietiging van personen.
(tekst loopt door onder de video).
Sid Lukkassen in gesprek met JOVD Leiden: 2
De interviewers gaan in op de briefwisseling tussen Sid Lukkassen en VVD Kamerlid Jan Middendorp in het boek Links en Rechts in dialoog. Dit gaat over vrijheid van meningsuiting in combinatie met de opkomst van sociale media? Wat nu als je een zaakje hebt, en ineens gaat Big Tech bepalen hoe zichtbaar jouw zaakje is voor klanten? En wat nu als tech-giganten de microfoons van onze volksvertegenwoordigers kunnen dichtdraaien?
Sophie vat samen als volgt: techbedrijven nemen de rol op zich van waakhond over het maatschappelijk debat, en dit kan een bedreiging zijn voor onze vrijheid van meningsuiting. Vervolgens raken Sid en Pepijn verwikkeld in een stevig debat over wat de verantwoordelijkheid is van platformen aangaande de content die er zichtbaar is.
Ook gaat het over deontologie ‘de wereld mag ten onder gaan maar de rechtvaardigheid moet geschieden’ – “Je zult nooit met consequentialistische argumenten die ontleend zijn aan de praktische realiteit, deugers kunnen overtuigen. Want deugers willen nu eenmaal deugpronken op basis van intenties. Het is een geloof.” Ook gaat het nog over het wegdeugen van prof. Paul Cliteur. Deugen is zowel een probleem voor de intellectuelen in de bovenklasse, als voor de economisch kwetsbare middenklasse. Links komt helemaal niet meer op voor de mensen die het meest baat hebben bij een overzichtelijke en stabiele cultuur.
Sid brengt de tegenstrijdige narratieven van rond immigratie aan de orde. Enerzijds zouden West-Europese landen immigratie nodig hebben om de bevolking te verversen met vitale jonge mensen, om zo de economie draaiende te houden en de staatsschuld te kunnen aflossen. Anderzijds is het narratief dat de ‘witte’ oudere generaties racistisch, koloniaal en imperialistisch waren en dat de cultuur in het land inclusief moet worden. Waarom zouden de nieuwe generaties dan bereid zijn om te werken voor de schulden van oude racisten? “Dat zijn de schulden van jouw groep, daar gaat mijn groep niet voor opdraaien, klaar.”
Andere kernpunten van het gesprek:
Sid Lukkassen in gesprek met JOVD Leiden: 3
Sid gaat in op de partijdigheid van de overheid binnen het medialandschap. Waarom zit een staatsinstituut wel op Twitter en YouTube, en niet op Parler en Bitchute?
Sophie stelt specifieke vragen over het hoofdstuk over de Deense filosoof Søren Kierkegaard, dat deel is van Sids boek Links en Rechts in dialoog. Hoe weeg je het aangaan van banden en sociale acceptatie af tegen het belang van individuele geestelijke zelfontplooiing? Ook spreken ze over het ideaal van esthetische schoonheid en het identificeren van de vraag ‘wat wil ik van het leven’ met begeertes en objecten. “We leven nu in een tijd van postmoderne relaties die dwarrelen en dralen maar nooit floreren”, aldus Sid. “Likes zijn belangrijker geworden dan de substantie van wat je zegt.”
Sid beschrijft dat het liberalisme ontstond uit twee belangrijke impulsen. Dit zijn enerzijds de wens tot een privéleven en zelfstandig denken en schrijven, anderzijds een vrije markt waar economische bedrijvigheid kan plaatsvinden zonder inmenging van koning en kerk. Vandaag echter zijn deze impulsen in botsing, nu privacy een obstakel is voor het uitrollen van datamining en reclames naar ieder aspect van ons leven.
“Authenticiteit heeft zich ontwikkeld tot een commerciële monocultuur waarin je min of meer mee moet”, aldus Sophie. Sid antwoord met een betoog over hoe de tradities van middenklasse worden weggezet als ‘xenofoob’, terwijl de middenklasse tegelijk onder vuur ligt door robotisering en globalisering.
“Cultuurmarxisten zullen elk nachtkastje moeten nalopen om de waarheid van dit boek nog uit te wissen.”
Verder is er een wijnpresentatie.
Sid Lukkassen in gesprek met JOVD Leiden: 4
Sophie ondervraagt Sid over het belang van kritisch denken en zijn “verzet tegen de inmenging vanuit de Amerikaanse cultuur”. De auteur bekritiseert het cutuurrelativisme en ontsteekt in een helse rant over postmodern deconstructiedenken.
Als je inderdaad zó kritisch denkt dat je alles wantrouwt en ieder pleidooi voor het goede, het ware en het schone terugbrengt tot allerlei belangen, dan zul je vervolgens ook het woke-discours wantrouwen. Uiteindelijk verdwijnt al het vertrouwen in politici en het enige wat overblijft zijn ‘bazen’ als Donald Trump en Silvio Berlusconi – foute politici die maling hebben aan wat sociaal wenselijk is en een kern van onaangepaste eigenheid behouden.
Pepijn gaat in op het belang van George Orwell voor het boek Links en Rechts in dialoog en op Sids drukke leven als auteur. Tot slot bedankt de schrijver de interviewers en alle kijkers.
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
