Gisteren was het dan zover: na duizenden (doods-) bedreigingen heeft Geert Wilders de handdoek in de ring gegooid en besloten om zijn cartoonwedstrijd over de profeet Mohammed te annuleren; hij gaf aan dat de veiligheid van Nederlanders belangrijker is. Behalve een moslimmalloot die opgepakt werd in Den Haag omdat hij Wilders wilde vermoorden waren er ook oproepen van de Taliban om Nederlandse militairen in Afghanistan te doden. Demonstranten in Pakistan dreigden om diplomatieke posten aan te vallen tijdens hun protestmars tegen deze wedstrijd. Ook werd een Nederlandse handelsmissie naar Pakistan afgelast.

Het wrange is dat we Geert Wilders niet kennen als iemand die toegeeft aan (de dreiging van) geweld door moslims. Hoe moeten we dit duiden? Als toegeven aan geweld? Of heeft Wilders juist ‘gewonnen’ omdat hij opnieuw heeft aangetoond hoe gewelddadig de Islam is?

Wat is ‘provoceren’ überhaupt?
Nog even los van Wilders vind ik het kwalijker dat veel (bekende) Nederlanders heel graag wilden dat Wilders zijn cartoonwedstrijd zou annuleren. Hij zou maar “provoceren”, hij zou andere Nederlanders in gevaar brengen en hij zou zijn vrijheid van meningsuiting “misbruiken”. Zo zegt Peter R. de Vries:

“Ik geloof zelf niet, maar ik sta wel op het standpunt dat je andermans religie niet moet bespotten. Het belachelijk maken van een godsdienst heeft niets met het gebruik maken van je vrijheid tot meningsuiting te maken, maar alles met provoceren en haatzaaien.”

Hier zitten nogal wat denkfouten in. Mijn gedachten hierover:

  • [1] Waarom zou een religie niet bespot mogen worden en elke andere mening wel? Betekent dit dat mijn mening opeens ‘immuun’ wordt voor kritiek als ik zeg dat het door een godheid is geïnspireerd?
    [2] Waarom zou het tekenen van een Mohammedcartoon “haatzaaien” zijn?
    [3] Wat is “provoceren”? Als jij binnen de wet een handeling pleegt en iemand anders reageert daar fel op, dan kun je de actor toch niet aansprakelijk stellen voor de reactie die daarop volgt?


Omdraaien van oorzaak & gevolg
Op het margeblogje Jalta (dat helaas door enkelen nog serieus wordt genomen door het quasi-intellectuele sausje dat erover hangt) schrijft Ewout Klei:

“De cartoonwedstrijd kun je met enige creativiteit uitleggen als aanzetten tot haat en discriminatie – het gaat er Wilders immers om moslims te kunnen ontmaskeren als gewelddadige barbaren – maar dat de PVV-leider met zijn onzalige plan de openbare orde en veiligheid in het geding heeft gebracht is evident. Iemand wilde een aanslag in Nederland plegen. Een Pakistaanse geestelijke dreigde met een atoombom. Niet alleen heeft Wilders zijn eigen leven in gevaar gebracht, maar ook dat van anderen. Hij is een ordinaire opruier, maar rechtse journalisten framen zijn strijd als een strijd voor de vrijheid van meningsuiting. Dát is pas echt een kwalijke vorm van wegkijken.”

Het is wel raar nietwaar? Dat het aantonen dat te veel moslims gewelddadige barbaren zijn (wat gelijk bewezen wordt door de reacties op deze wedstrijd) “haatzaaien” heet. Niet de moslimzeloten hebben de openbare orde en veiligheid in het geding gebracht, maar WILDERS! Een geval van “shoot the messenger”. Wilders heeft zonder enige haat en geweld een wedstrijd georganiseerd, maar hij wordt nu als de haatzaaier geframet.

Lafheid komt aan het licht
Waar komt deze lafheid vandaan? Ik heb zelf een theorie dat dit een soort van cognitieve dissonantie is, waarbij (terechte) angst voor de islam mentaal wordt ondergeschoffeld. Dit is door niet de hatelijke reacties en het geweld van moslims aan de kaak te stellen, maar aan te tonen dat “het toch wel zijn eigen schuld is” dat Wilders beveiligd moet worden. “Had ie maar geen beledigende teksten moeten gebruiken.” Het is een gevalletje van “de krokodil voeren in de hoop als laatste opgegeten te worden.” Deze personen praten zich aan dat het allemaal wel meevalt met de Islam, als je maar een beetje lief bent voor moslims.

Ondertussen zitten we nu met het feit dat we in ons eigen land binnen onze eigen wetten dus al niet meer kunnen doen wat we willen, zonder doodsbedreigingen en een reële kans op geweld. Elke deuger die zo hard riep tegen Wilders mag hier nog een paar keer goed over nadenken. Wat is de volgende stap? Dat we helemaal geen kritiek meer mogen hebben op de Islam? Want we hebben inmiddels wel geleerd dat er altijd genoeg buitenlandse moslimgekken zijn die bij elke onwelgevallige mening “I kill you!” roepen.

Ballin en Donner waren nóg erger…
Het is gelukkig nog niet zover dat er wettelijke maatregelen zijn genomen tegen de cartoonwedstrijd; ten tijde van premier Balkenende wilde men nog serieus het uitzenden van zijn film ‘Fitna’ verbieden uit angst voor moslimgeweld. Ministers Hirsch Ballin en Donner wilden met een “interdepartementale werkgroep cartoonproblematiek” (je verzint het niet!) vooral de gevoelens van snel gekwetste gelovigen beschermen. In die zin mogen we van geluk spreken met premier Rutte, die zich in een grijs en begraven verleden sterk maakte voor de vrijheid van meningsuiting en zelfs een heuse “vrijdenkersruimte” oprichtte in het Tweede Kamergebouw. Maar de cultuur van een land en een zekere mate van politieke correctheid kunnen net zo bindend werken op ons doen en laten.

De realiteit is: we zijn een land dat per definitie in een staat van oorlog verkeert met de radicale Islam. Simpelweg omdat de radicale islam democratieën, vrijheid van meningsuiting, godslastering, secularisme en atheisme als blasfemisch zien. Het feit dat mensen in nota bene Pakistan  duizenden kilometers hiervan verwijderd met tienduizenden een protestmars houden om Wilders te stoppen, laat al zien dat hun ambities mondiaal zijn: de islam dient wereldwijd ingevoerd te worden.

Conclusies
Dankzij de deugers en de wegkijkers zijn we, onder dreiging van geweld, een stuk dichter bij dat ideaal gekomen. De demonstranten gaven zelf aan dat hun doel is bereikt. Hier zal correspondent Harald Doornbos, die al wekenlang angstig piept dat we toch echt heel bang moeten zijn voor de Pakistani, blij mee zijn, samen met miljoenen andere Nederlanders.

Nederland, wat is er toch gebeurd met ons dat we ons laten bedreigen door een buitenlandse mogendheid en ons overgeven? Zelfs in de Tweede Wereldoorlog vochten we nog harder. We zijn verzuild in een ideologische oorlog tegen de radicale Islam, en daarin is overgave simpelweg geen optie.

Leer meer:

Sid Lukkassen in debat hierover met Leo Lucassen

http://www.dagelijksestandaard.nl/2015/05/het-hete-hangijzer-van-de-islam/

Steun de Nieuwe Zuil via BackMe, en blijf bijdragen zoals deze mogelijk maken! De Nieuwe Zuil is een platform voor iedereen die realisme wil verspreiden!

Delen via


Discussieer mee!

Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.

Om te reageren dien je eerst aan te melden.

Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.

Login hier in met je gebruikersnaam en het wachtwoord dat je per e-mail ontvangen hebt.

Maak hier een gebruikersnaam aan. Na verzenden ontvang je een e-mail met je wachtwoord waarna je meteen kunt inloggen en reageren.

Nieuwe gebruiker
*Verplicht veld
Nieuwe gebruiker
*Verplicht veld