Waarom is kritiek op George Soros “antisemitisme”? Het lijkt bon ton te zijn bij politici en opiniemakers om andersdenken de mond te snoeren door aan te geven dat kritiek op een joodse man, in dit geval George Soros, bij voorbaat al antisemitisme zou zijn. Thierry Baudet vroeg zich af wat de wereldwijde macht zou zijn van Soros, de miljardair die veel geld en invloed stopt in de politiek ter linkerzijde. Volgens Arend-Jan Boekestijn zou dit een “klassieke antisemitische stijlfiguur” zijn, aangezien joden al eeuwenlang verdacht worden van wereldwijde invloed op politiek en economie.
Tsja, zo ken ik er nog wel een paar. Met deze logica zou elke kritiek op een zwart of donker persoon racisme zijn, zou kritiek op een vrouw misogynie zijn, zou kritiek op een homo homofobie zijn, en zou kritiek op een moslim islamofobie zijn. Totale waanzin natuurlijk, want dan zou niemand meer op niemand kritiek mogen hebben. Voor zover ik weet heeft Baudet geen hekel aan joden (volgens Boekestijn ook niet, waardoor zijn argumenten al helemaal nergens op slaan) en Baudet heeft nergens het woord “jood” genoemd. Dat wordt er natuurlijk bijgehaald door de deugers die iedereen direct weer in een slachtofferpositie trekken, zelfs al is er überhaupt geen sprake van een slachtoffer of een dader.
Stel je even voor dat Soros niet joods is. Is het dan aannemelijk dat Baudet hetzelfde gehandeld zou hebben? Ik denk het wel, omdat Soros bekend staat als één van de weinige miljardairs die zich actief en openlijk met de politiek bezighoudt en op veel gebieden een beleid voorstaat dat haaks staat op dat van Forum voor Democratie. Maar het maakt de tegenstanders van Baudet niets uit, want het is wel zo gemakkelijk om hem op deze manier weg te zetten als een foute man. Ook D66-kamerlid Sjoerd Sjoerdsma kwam met dit kulargument aanzetten.
Dit is de tactiek van policor-Nederland: iedereen direct in de beklaagdenbank zetten met insinuaties en vage verdachtmakingen, zonder met (hard) bewijs te komen. Doel hiervan is om de tegenstander in de verdediging te drukken en zelfs als diegene beweert dat het verhaal niet klopt, kan de aanvaller zich altijd nog beroepen op het argument van de “dog whistle”: de tegenstander zal zich nooit openlijk uiten over zijn werkelijke mening, maar “in het geheim” zouden signalen naar de achterban worden gegeven over de werkelijke positie.
Laten we deze cultuur van ongefundeerde verdachtmakingen ten eerste onderuithalen door het niet serieus te nemen en ten tweede dat door dit actief aan te pakken en bewijzen van de aantijgingen blijven eisen. Als bewijs ontbreekt (zoals zo vaak) dan zullen ze nóg hun leugens doorzetten. Dus het beste is deze media gewoon geen clicks meer te gunnen. Ook daarom is er De Nieuwe Zuil!
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
