Dat de formatie (te) lang duurt, zal niemand zijn ontgaan. Die trage formatie toont ook weer aan dat de invloed van de burger op het beleid van toekomstige jaren is gedaald tot vrijwel nul. Een coöpterend Haags gezelschap bepaald na verkiezingen het beleid en dat aanstaande beleid komt evenzovaak niet overeen met de mening van brede lagen in onze samenleving.
Door: Ton Nijhof
Onder de bevolking is er weliswaar belangstelling en zorg over het ‘milieu’, maar we moeten toch eerst en vooral vaststellen dat die belangstelling tot stand is gekomen na jaren van indrukwekkende indoctrinatie door de staatsomroep. Recentelijk hebben we gezien dat incidenten zoals de overstromingen in Limburg en elders, door de overheidsmedia (NPO) werd aangegrepen om te verkondigen dat die het gevolg zouden zijn van ‘klimaatverandering’. Nonsens natuurlijk, maar als een leugen vaak genoeg wordt herhaald dan begint men toch te twijfelen. We zijn eraan gewend dat we ieder jaar wel ander weer hebben; mooie zomers – regenachtige zomers, mooie schaatswinters – regenachtige winters, et cetera, enzovoorts. Er is kortom, flink wat ‘reclame’ nodig, voordat de bevolking enigszins meegaat met de wil van grote investeerders die hun invloed in de politiek gewoon kopen. Een bedrijf wat dijken aanlegt, heeft er een groot belang bij dat het beeld ontstaat dat de zeespiegel stijgt; dan moeten de dijken immers verhoogd worden en is er veel geld te verdienen. Maar de hoeveelheid water op Aarde is constant; het zit als wolken in de lucht, als ijs op de polen en als water in de oceanen.
Kortom: wisselingen in de hoogte van de zeespiegel zijn normaal, dat is al miljoenen jaren zo. Zonder al die reclame voor het ‘milieu’ zou de burger van klimaatveranderingen dan ook niet zoveel drukte maken en het geld liever besteed zien aan veiligheid, infrastructuur, gezondheidszorg en – heel Rijnlands – zorg voor degenen die het minder goed hebben getroffen. Onder de eigen bevolking, dat dan weer wel. Maar dat gebeurt niet. De invloed van de lobby’s zijn veel groter dan de invloed van het electoraat. Een exemplarisch voorbeeld, vinden we in de ‘big pharma’, de grote bedrijven die medicijnen en dergelijke verhandelen. Onze politici (o.a. de overheid dus) blijken bereid om a) de overheid (belastinggeld) te laten meebetalen aan de ontwikkeling van medicatie voor een nieuw virus, b) de handelaren in die medicaties vorstelijk te belonen (met door belastingen opgebracht geld) voor de leveringen en c) de bevolking te verplichten die medicatie te ondergaan. Als je dat zo op een rij ziet, dan klinkt dat eigenlijk helemaal niet zo best. Alle belangen gediend, behalve die van de bevolking.
Ook bij deze formatie is al van grote afstand te zien dat de verlangens en belangen van de bevolking een ondergeschikte rol spelen. Mineure linkse partijen zoals PvdA en GroenLinks (waarbij de laatste ook nog eens een daverend verlies leed in de verkiezingen) lijken op dit moment de hoofdrol te spelen in de formatie. Dat heeft alles te maken met de ‘verkenning’ en de ‘formatie’, die geleid werden door Tjeenk Willink (PvdA) en Hamer (PvdA). Zelfs de verkiezingsprogramma’s, daar horen we niets meer van.
Er zijn vier partijen gekozen tot de grootsten: VVD, D66, PVV en CDA. Zij hebben samen maar liefst 90 zetels in de Tweede Kamer. Ruimschoots voldoende om een regering te vormen dus, maar dat ligt kennelijk niet voor de hand om eerst maar eens te onderzoeken. Sterker: partijen als PVV en FvD die samen 25 Kamerzetels behaalden en dus 1.737.150 personen uit de samenleving vertegenwoordigen, zijn categorisch buiten iedere formatie gehouden. Zij doen niet mee omdat hun voorstellen ‘te rechts’ zijn, om het even wat men daar dan in godsnaam wel mee bedoelt. . Één van de redenen is D66-leidster Sigrid Kaag. Zij werd destijds gepresenteerd als een ervaren topdiplomate met een groot internationaal netwerk en werd minister in Rutte-lll. Niemand had op dat moment ooit op haar gestemd, kende haar eigenlijk niet eens (“wie is dat mens eigenlijk”) maar ze werd zomaar, ineens, minister. En toen werd ze, zo maar, ineens, partijleider van D66 en met hulp van reclame via de NPO haalde ze ineens stemmen binnen, veel stemmen. Maar toen de Taliban Kaboel binnentrok was deze minister van BuZa met GL- en PvdA-figuren aan het dineren en bleek ze van buitenlandse politiek en diplomatie net zo veel te weten als niks. Een koe die wat dromerig en herkauwend voor zich staat te staren op een zwoele zondagmorgen, heeft waarschijnlijk meer inzicht in die materie dan onze minister.
Maar dat laatste markeert wel precies wat ik bedoel: niet alle stemmen in dit land tellen. Alleen de stemmen die zijn opgegaan om telkens hetzelfde gezelschap in het zadel te helpen worden geteld. Vroeg of laat gaat dat een keer verkeerd. Er is nog maar weinig nodig…
——————–
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
