Nederland heeft teveel inwoners; ongeveer 13 miljoen mensen hebben hun ‘roots’ in dit land, en de rest, zo’n 4 miljoen, zijn ons aan komen waaien. Inmiddels zijn er zoveel mensen in dit land neergestreken dat we huizen tekort komen, heel veel huizen. Dat is te wijten aan falend beleid, niet aan de burgers die hier altijd hebben gewoond en voor politieke beslissingen vierjaarlijks een beroep doen op politici. Die politici nu, hebben decennialang nagelaten een bevolkingsbeleid te voeren, zoals dat direct na WO-ll ook gebeurde.
Woningbouw lijkt nu de voornaamste reden om een tandje erbij te zetten en vooral boeren massaal uit te kopen. Als uitkopen niet lukt, is onteigening een reële optie liet het kabinet al eerder weten. Dat wordt het laatste, want dat is goedkoper. Het kabinet heeft zichzelf in de puinhoop rond stikstof gewurmd en laat nu tienduizenden boeren bloeden voor de eigen onkunde. Het “stikstofprobleem” is echter een zelfgecreëerd probleem.
Wat zeggen anderen
Het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) stelt dat 80% van de Nederlandse stikstofgevoelige natuurgebieden in goede of verbeterde staat is. En dat KDW’s (de mate van stikstofneerslag op natuur) te scherp zijn. Duingebied heeft bv hoge neerslag van stikstof, maar instandhouding natuur is desondanks positief tot stabiel. Maar het betreft hier cijfers tot en met 2018. Hoe het nu zou zijn, dat is eigenlijk de vraag. Immers, sinds 2018 zijn er 200.000 runderen minder, anderhalf miljoen varkens minder en 8 miljoen kippen minder. Wordt hier ook mee ‘gerekend’, of blijft het ministerie oude data gebruiken? De vraag stellen is meteen ook het antwoord. Fraude dus, want met een kleine inspanning is stikstof gewoon te meten, maar dat gebeurt dus niet. Men geeft de voorkeur aan oude en achterhaalde data, teneinde een politieke agenda door te kunnen drukken. Het WEF heeft op het ministerie kennelijk nog meer te vertellen dan het electoraat in dit land. Ook dat is een aanwijzing voor fraude.
Verder stelt het PBL dat overschrijden KDW’s (die normen zijn overigens onhaalbaar, zegt het PBL) dat natuur niet per se hoeft te verslechteren, maar dat risico op verslechtering van stikstofgevoelige gebieden wel toeneemt. En eigenlijk moet er ook nog eens nadrukkelijk gekeken worden naar het natuurbeheer (of wat daar voor door gaat). Ook Leen Hordijk, van de Commissie Hordijk, die twee jaar geleden het tweede rapport opleverde over het niet werkende stikstofmodel Aerius, vindt dat de Wet natuurbescherming moet worden aangepast. “Het loopt vast”, stelde hij vorige week in het blad Vee en Gewas. Het model Aerius waarmee nog steeds gerekend wordt, levert ondeugdelijke data en waarschijnlijk ook alleen een alibi voor het voorgenomen politieke beleid. Een eerlijke overheid die het beste voor heeft met boeren, burgers en buitenlui doet dat niet. Alleen een overheid die een agenda hanteert die nadelig is voor de eigen – autochtone – inwoners haalt dergelijke fratsen uit.
De emissiereductiedoelen (70-80%) zijn zó belachelijk en onrealistisch hoog dat er een grootschalige kaalslag op het platteland komt als boeren worden onteigend (of uitgekocht, maar neem gerust aan dat er op grote schaal onteigend wordt als we niets doen. Onteigenen is veel goedkoper).
Verzet is nodig
Niet allen de boeren moeten in verzet komen tegen deze idiote plannen van het communistenclubje wat Nederland gijzelt met krankzinnige natuureisen. Ook gewone burgers moeten de politiek tot rede dwingen en mogen ons land niet aan massale woningbouw ten prooi laten vallen. Die massale woningbouw is ten slotte alleen bedoeld om te verhullen dat de politiek decennialang heeft verzuimd een streng toelatingsbeleid te voeren in het belang van de autochtone bevolking. Er is inderdaad bevolkingspolitiek gevoerd, maar meer in het belang van Marokko, Turkije en andere niet westerse naties.
Het ligt het meest in de rede om de problemen aan te pakken waar ze zijn ontstaan; de te grote aanwas van inwoners en mee-inwonende buitenlanders (die gewoon hun eigen naties moeten helpen opbouwen) en het krankzinnige domdenken omtrent natuur en milieu. Ieder mens kan van grote afstand zien dat dit zinderende hoaxes zijn, wat uitsluitend een handjevol ‘genossen’ gelegenheid geeft de belastingkist te teisteren.
Ik wens het kabinet een goed heenkomen als zij hun plannen doorzetten…
——————–
Ton Nijhof (1956) is zelfstandig dwarsdenker, voorzitter van Stg. De Nieuwe Zuil, politiek voslagen incorrect en auteur van o.m. ‘De Afrekening – Kroniek van een getergd volk‘ en redacteur van ‘Tegen de Tribalisering – De terugkeer van de stammencultuur in de moderne wereld‘. Daarnaast publiceert hij regelmatig op diverse websites, in het bijzonder op DeNieuweZuil en Sta-Pal / OSL-StaVast.
.
——————–
