Volgens Annemarie van Gaal (Telegraaf, 3 oktober 2022) zou dat nog wel eens te maken kunnen hebben met het aanstaande voorzitterschap van de ophanden zijnde Parlementaire Enquête Corona. Daarvan was Arib namelijk de beoogd voorzitter en ook was zij tot en met vrijdag voorzitter van de voorbereidende commissie/werkgroep. Volgens het reglement van de Kamer heeft het Presidium helemaal geen gezagsrelatie over Kamerleden, en ook ‘niet de mogelijkheid onderzoek te doen naar incidenten’ bij personele kwesties. De vraag is dus hoe Bergkamp het in haar hoofd haalde om aangifte te doen namens een paar anonieme melders. En hoe staat het met die melders? Blijven zij anoniem of hebben ze eindelijk het lef om ‘uit de kast’ te komen? Als dat niet gebeurt, dan heeft een aangifte weinig zin en is de ophef alleen bedoeld als ophef. Het argument dat de Landsadvocaat extern onderzoek adviseerde, faalt volledig. Niet in de laatste plaats omdat het kantoor van de Landsadvocaat (Pels Rijcken) zelf menigmaal op de vingers werd getikt vanwege een onveilige werksfeer en bovendien nog een gevalletje grootschalige fraude van wel iets meer dan een tientje. Pels Rijcken zit op het niveau van Dikke Leo uit de Dik Voormekaar shows van André van Duyn.
Ook het argument dat de anonieme klagers “dan weer samen zouden moeten werken met Arib” gaat niet op. De voorbereidende commissie onder leiding van Arib zal zich wel meer dan een keer bedenken alvorens ambtenaren in te zetten waarmee de werkrelatie tijdens haar voorzitterschap van de Kamer al niet best was.
Veel leden van de ‘kartelpartijen’ en bewindslieden hebben persoonlijk belang bij het verhullen van de redenen voor de matige aanpak van de coronapandemie. Grootste paniekzaaier was het RIVM maar die bleek achteraf gaarne bereid de eigen ‘adviezen’ aan te passen, al naar gelang de ambtelijke wensen. Werden dealtjes zoals met Sywert van Lienden (CDA) c.s. met meerdere marktpartijen aangelegd? Hoe is het mogelijk dat het Ministerie van VWS 5 miljard aan uitgaven niet kan verklaren? Uitgerekend op het moment dat de Parlementaire Enquête commissie wordt geformeerd, laat de Kamervoorzitter de beoogd voorzitter geen andere keus dan op te stappen. Merkwaardig.
Dan is er nog het punt dat het nieuws pas naar buiten kwam, voorafgaand aan de dag dat de Kamer zou spreken over de omgangsvormen binnen het Parlement. Daarbij zou ook het functioneren van de huidige voorzitter, Vera Bergkamp, nadrukkelijk aan de orde kunnen komen. Er is bijna geen Kamerlid meer te vinden die zich niet met grote regelmaat ergert aan haar weifelend overkomende optreden wat dan ook veel kritiek en irritatie oproept. Was de kritiek op Arib op dat moment meer bedoeld als bliksemafleider?
Veel waarschijnlijker is dat de top van D66 ook heeft ingezien dat Bergkamp als voorzitter een slechte keus was. Door eerst Arib ‘voor de bus’ te laten gooien door Bergkamp, kan nu vrij eenvoudig worden afgerekend met Bergkamp zelf. De partijen die bewindslieden en portefeuillebehandelaars leverden in de coronaperiode, hebben daar uiteraard allerminst bezwaar tegen.
De Nederlandse politiek is er met Kaag en D66 niet op vooruit gegaan, dat staat wel vast.
