Nederland werd in korte tijd opgeschud door een drietal verschijnselen die in alles refereren aan een ontluikende strijd tussen allochtonen en autochtonen. De ‘Standard Operating Procedure is steeds hetzelfde; de allochtonen veronderstellen racistisch en nazistisch te worden behandeld en menen daarom ‘recht’ te hebben dat duidelijk te maken. Niet verbaal of door middel van geschreven petities met overtuigende bewijzen, nee: er wordt meteen fors geweld ingezet, waarbij achteraf gewezen wordt op ‘escalerend optreden van politie en veiligheidsdiensten’. Het geweld gaat vaak gepaard met vernieling en roof.
Door Ton Nijhof
Zaterdagmiddag 8 augustus 2020 werd in park De Oeverlanden (Amsterdam) de 24-jarige Bas van Wijk doodgeschoten. Van Wijk was met een grote groep vrienden uit Badhoevedorp naar de Nieuwe Meer gekomen, waar ze op een propvolle steiger ruzie kregen met een klein groepje mannen. Eén van de jongemannen dwong een bekende van Van Wijk zijn peperdure horloge af te staan en dreigde met een pistool, volgens vrienden van Van Wijk. Toen Van Wijk daar iets van zei, zeggen zij, werd hij meteen neergeschoten. De daders waren van lichtgetinte makelij, maar politie en justitie houden zich daaromtrent opvallend nadrukkelijk op de vlakte.
Op 10 augustus is er een confrontatie in Scheveningen tussen twee groepen (zwarte) ‘rappers’. Het blijken twee rivaliserende groepen te zijn; één uit Rotterdam en één uit Amsterdam. De rappers staan bekend om de bepaald gewelddadige teksten die zij in hun versjes verwerken, waarbij zij in beeld worden gebracht met steek- slag- en schietwapens. Daarmee schijnen ze in bepaalde kringen furore te maken. De confrontatie in Scheveningen eindigde met een dodelijk slachtoffer van de steekpartij.
Op de late avond van 12 augustus is het raak in de Haagse ‘Schilderswijk’, die bekend staat als een plek waar autochtonen en politie niet welkom zijn. De lokale overheid heeft de wijk in een reeks van jaren laten verpauperen, mede omdat verhuurders in toenemende mate weerstand ondervonden tijdens onderhoudswerkzaamheden. Een groep van zo’n 100 tot 150 ‘jongeren’ (waarmee de MSM tegenwoordig allochtonen bedoelt) trekt op 12 augustus op scooters op naar de Parallelweg, waar andere ‘jongeren’ de brandkranen hebben weten open te draaien. Wanneer de veiligheidsdiensten ter plaatse komen, worden zij geconfronteerd met branden, opengedraaide brandkranen, vernield straatmeubilair – en bekogeld met bakstenen en vuurwerk.
Het meest opvallend is niet dat het ‘jongeren’ betreft die uit verveling zomaar een beetje zitten te klieren. Het zijn serieuze gevechten die duidelijk maken dat deze allochtonen ergens problemen mee hebben en dat die problemen te maken hebben met dit land en haar cultuur. Het ‘land van aankomst’ blijkt niet te stroken met de cultuur die zij van huis uit hebben meegekregen. Kennelijk hebben hun ouders hen geleerd dat dit land slecht is en dat hun eigen cultuur superieur is. Die ‘eigen’ cultuur wordt niet zelden gegoten in een nadrukkelijk religieus-ideologisch bewustzijn: de islam.
Het is merkwaardig dat ouderen die ooit naar Nederland kwamen (in het gunstigste geval om te werken) hun kinderen voorhielden dat dit land een waardeloze bende is. Iedereen met een béétje verstand zou allang zijn biezen hebben gepakt om spoorslags koers te zetten naar het land en de cultuur van herkomst. Dáár kun je vrouwen in elkaar slaan, homo’s van het dak gooien en afvalligen ophangen aan de hoogste boom.
In Nederland hebben we andere wetten, onder andere artikel 1 uit onze grondwet, dat stelt dat allen die zich op ons grondgebied bevinden, in gelijke gevallen gelijk zullen worden behandeld. Me dunkt dat de drie gevallen waarmee ik dit artikeltje begon, voldoende duidelijk maken dat we het niet over gelijke gevallen hebben. Ik heb de Friese jongeren nog niet massaal naar Leeuwarden zien optrekken in een poging om het centrum van de stad met de grond gelijk te maken. En de jongeren in Maastricht, Eindhoven en Apeldoorn ook niet.
Het lijkt me billijk dat we in ongelijke gevallen ook ongelijk moeten oordelen, waarbij het een voordeel is dat praktisch alle betrokken jongeren een tweede paspoort hebben. Dat impliceert dat het Nederlandse paspoort kan worden ingenomen en de ‘jongeren’ terug kunnen naar het land van de zo innig verlangde culturele situatie.
Naar verluidt spartelen die landen echter nogal tegen om hun eigen burgers terug te nemen en is onze ‘Tena’ lady, de Staatssecretaris voor Asiel en Migratie, vooralsnog tot weinig in staat, dus ook om de weg naar het geluk voor deze ‘jongeren’ te openen. Fortuinlijk genoeg echter, behoren hun ambassades in dit land ook tot het grondgebied van die landen van culturele herkomst. Al te lastig is het dus eigenlijk helemaal niet…
——————–
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
