Het mooie van veel mensen op de linkerflank is dat hun logica altijd maar 1 kant opgaat: blanken kunnen racistisch zijn tegen zwarten, maar omgekeerd niet. Onlangs schreef ik hierover een uitgebreid artikel op Sta-Pal. Bij veel “antiracisten” heerst het idee dat blanken bepaalde dingen niet mogen die anderen wel mogen (zoals “neger” zeggen), dat omgekeerd blanken “wit” noemen niet kwetsend is en dat blanken niet gediscrimineerd kunnen worden.
Dit is natuurlijk totale lulkoek; racisme en discriminatie kan alle kanten op. Racisme betekent simpelweg iemand behandelen op basis van huidskleur of afkomst en dat gebeurt veelvuldig, zoals ik al vaker heb beschreven. Dit nog los van de discussie wanneer iemand nog als “zwart” of “blank” gezien kan worden wanneer er uit de 2 afkomsten kinderen geboren worden. Is iemand met slechts 1 zwarte grootouder nog zwart? Nuances in de vorm van grijstinten maken deze denkbeelden erg lastig.
Een ander stuitend voorbeeld van racisme tegen blanken komt van partijen die meer “diversiteit” willen, en daarom “positieve discriminatie” op basis van afkomst en nationaliteit voorstaan. Los van het feit dat diversiteit nooit een doel op zichzelf mag zijn, betekent het voortrekken van één persoon altijd het benadelen van iemand anders. “Positieve” discriminatie is simpelweg discriminatie, en daarbovenop ook nog eens “negatieve discriminatie” voor de benadeelde partij. (Maar aangezien die partij slechts een drager van een huidskleur/klasse-identiteit is, doet dat er voor het winnen van de klassenstrijd niet toe. Denk aan het grotere goed!)
PVV-kamerlid Martin Bosma toonde mooi de cognitieve dissonantie aan die ontstaat wanneer je “racisme!”-roepers aanpakt met hun eigen racisme. Op basis van de uitspraak van een D66-kamerlid die vond dat er “teveel blanken” bij de overheid werkte toonde hij in de Tweede Kamer episch aan hoe racistisch D66 is. Kunt u zich voorstellen dat iemand weg zou kunnen komen met zo’n uitspraak als je “blanken” door “zwarten” vervangt? Natuurlijk niet. Maar onder de noemer van “diversiteit” is alles geoorloofd, en aangezien de gemiddelde Nederlander zich bij voorkeur niet in de slachtofferpositie opstelt blijft het vaak stil bij dit soort uitspraken.
Behalve bij Bosma. D66 kwam niet verder dan het belachelijk maken van Bosma zonder een inhoudelijk argument en DENK kon zich alleen maar beklagen bij de voorzitter van de Tweede Kamer over zijn “onrespectvolle taalgebruik”. Maar Bosma is klip en klaar: D66 doet ronduit racistische uitspraken en alleen met een kulargument als “blanken kunnen niet gediscrimineerd worden” kun je proberen dit te bagatelliseren.
Niet dat ze het niet blijven proberen.
Lees ook:
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
