Dit is een artikel van Jan Houblon
Ik ben er mij van bewust dat wij steeds verder verwikkeld geraken in een ingrijpende cultuuroorlog. De inzet is niet gering, met name het verdwijnen van de mondiale deelculturen en natiestaten, met als einddoel een utopisch-nostalgisch ‘tiers-mondisme’. Een wereldmarkt met -de utopie kent immers geen grenzen- een heuse legitieme wereldregering met autoritaire wetgevende macht.
Wat vandaag floreert onder de andere benaming ‘globalisering’ is slechts een stap in die richting. Dat locale culturen een doorn in het oog zijn bij het neo-liberale streven naar economische suprematie wisten we al. Niks staat een geglobaliseerde markt zo in de weg als locale culturen die via hun culturele weerspannigheid en hun eigen sociale waarden, sceptisch staan tegenover verandering die hen van buitenaf wordt opgedrongen, immigratie inbegrepen.
En dat is goed, want een geworteld conservatisme biedt de hoogstnodige weerstand tegen de vervorming van het menselijke individu tot een gemesmeriseerde consumptierobot, die slechts nog leeft ter bevrediging van de eigen consumptielust en de belastingen innende staat.
Het mag dan ook niet verbazen dat het grootste deel van de multi-nationale economische wereldspelers, grote voorstanders zijn van het globalisme. Dat ook luchtvaartmaatschappijen deze politieke keuze maken is zeker niet verwonderlijk: zij immers voorzien in de behoefte van de super-mobiele, de lucht doorploegende wereldelites en het massa-toerisme van (nog) voornamelijk Westerse oorsprong.
Een promo filmpje van SAS (Scandinavian Airlines System) is hiervan een uitstekend voorbeeld. De ‘breeddenkende’ producenten hiervan doen met name een kreupele aanval op de Scandinavische cultuur onder het motto ‘nothing is truly scandinavian’. Ze doen dit echter op zo’n tenenkrullend simplistische wijze, dat dit filmpje enkel indruk zou kunnen maken op een schoolklasje pubers, die dagelijks, als eenden vetgemest worden met cultuurmarxistische agit-prop.
De onnozelheid waarmee dit uitgangspunt wordt gelardeerd vindt men terug in voorbeelden als die van de in het filmpje aangehaalde paperclip, in de trant van: “Scandinavië gebruikt ‘paperclips’, maar dat is een Amerikaanse uitvinding, dus heeft niks met Scandinavië te maken”. Of nog: “In Scandinavië zie je veel bakfietsen rijden, maar die zijn dan weer een Duitse uitvinding”. Kortom een stompzinnige poging om de meest essentiële vraag te ontwijken die luidt: Welke cultuurkenmerken zijn door en door Scandinavisch? En die zijn er wel degelijk én bovendien goed omschreven.
De ware culturele grondtoon van het Scandinavische samenleven wordt samengevat door de Wet van Jante https://en.wikipedia.org/wiki/Law_of_Jante.
Het grootste deel van deze wet komt neer op de vrij sterke controle van het collectief over het individu. Bescheidenheid, orde en groepsbesef zijn de ordewoorden waarop de ganse Noordse samenleving berust terwijl er tegelijkertijd individueel solitair gedrag eerder regel is dan uitzondering.
Kortom, individu en het collectief zijn op dusdanige wijze geïntegreerd door honderden jaren samenleven in een vijandig, vrij onvruchtbaar klimaat en afgezonderde moeilijk te betreden ruimten, dat zowel het individu zelfstandig kan/moet handelen, maar in precaire omstandigheden nog beroep kan doen op het collectief of de samenleving. Wie regelmatig Scandinavische tv-reeksen of films bekijkt, voelt bijna aan de lijve wat die “wet van Jante” inhoudt. Ik hou van die Noordse, zeg ook maar Boreaalse levensattitude, die heel duidelijk afwijkt van pakweg de Belgische.
Dat Scandinavië nu gebukt gaat onder een invasie van culturen wiens grondtoon diametraal tegenover de Scandinavische cultuur staat, hoeft geen verder betoog en vind ik bijzonder jammer. Volg de nieuwsberichten en zie hoe deze oorspronkelijk ordelijke samenlevingsvorm begint op te gaan in pure anarchie.
Jan Houblon
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.