Bij Uitgeverij Aspekt in Soesterberg verschijnt binnenkort een opmerkelijk boek van de hand van Kol. B.d. Charlef Brantz onder de titel ‘Srebrenica: de schuldigen’.
25 jaar na dato zet één van de hoofdrolspelers in het Srebrenica-drama de gegevens uit zijn persoonlijke archief en geheugen nog eens op een rij en vergelijkt deze met informatie die sindsdien in de geschreven pers en op radio en televisie zijn verschenen. Het leidt tot een aantal opmerkelijke conclusies die verklaren waarom Srebrenica wel moest vallen. Toen de onder vuur liggende militairen nog meenden te kunnen rekenen op luchtsteun, kwam die uiteindelijk niet en viel de ‘Safe Area’ in Bosnisch-Servische handen. “Door aarzelend optreden van de Franse VN-generaal Janvier Dutchbat luchtsteun onthouden werd toen Srebrenica ingenomen dreigde te worden”, concludeerde de Commissie Bakker in 2002[1]. Maar achteraf kan gereconstrueerd worden dat die luchtsteun al maanden eerder – door de VS en ook de VN – in de ijskast was gezet. Wist de Nederlandse militaire leiding in Den Haag dat niet?
Verder zet Brantz gefundeerd uiteen dat de – islamitische – Bosnische regering voor de verwezenlijking van hun ideaal tot het oprichten van een eigen staat, een majeur drama wel erg goed uitkwam; de toenmalige president van de VS, Bill Clinton, had immers off the record aan de Bosniërs laten weten dat de VS alléén fors wilde ingrijpen als er ‘genocide’ dreigde. Binnen de toenmalige militaire top en door politici is waarschijnlijk veel te luchtig op al die informatie, die toen al bij hen bekend moet zijn geweest, gereageerd. Door de Nederlandse militairen ook nog eens met matig en weinig materieel op pad te sturen, was de kiem gelegd voor een ‘majeur drama’ precies zoals de Bosniërs goed uitkwam.
Maar was het drama dan min of meer in scene gezet? Nee, dat ook niet, aldus Brantz. De ‘moet kunnen’-mentaliteit binnen defensie en de ambitie van politici – om een rol van betekenis op het wereldtoneel te willen spelen – hebben evenzogoed een rol gespeeld. “Niet zeuren over de moeilijkheden, maar kijken naar de mogelijkheden”, was het adagium.
De militaire top, omhoog gevallen door een automatisme van promotiereglementen, voldeed graag aan de politiek wollig verpakte eisen – gelet op de vlekkeloze carrières die nadien door dergelijke hoofdrolspelers werden gemaakt, een winstgevend geheel met promoties, mooie salarisschalen, oorkondes en schitterende eretekenen.
Charlef Brantz wordt tot op de dag van vandaag onheus en nagenoeg crimineel bejegend door een rancuneuze overheid en militaire leiding, die hun ongelijk en onkunde wegens hun vermeende statuur niet kunnen accepteren.
Srebrenica: de schuldigen is daarom een markant, opmerkelijk en openhartig boek geworden, dat veel duidelijk maakt over de achtergronden van ‘Srebrenica’.
U kunt bij Uitgeverij Aspekt in Soesterberg een exemplaar reserveren en daarvoor gebruik maken van het contactformulier op hun website.
——————–
Specificaties:
| Taal | : Nederlands |
| Bindwijze | : Paperback |
| Afmetingen | : 152 x 231 mm |
| Druk | : 1 |
| Aantal pagina’s | : 244 |
| Illustraties | : Ja |
| Auteur | : Kol. B.d. Charlef Brantz |
| Co-auteur | : Ton Nijhof |
| EAN | : 978-94-6338-000-0 |
| NUR code | : 680 |
[1] Parlementaire Enquete Srebrenica, ‘Missie zonder vrede’ 27 januari 2003.
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
