De samenleving wordt herhaaldelijk gebombardeerd met informatie die door politici, door de overheid gesponsorde instanties, actiebewegingen, zelfverklaarde experts en propagandistische mediabronnen, zonder gedegen onderbouwing, ruimhartig wordt verspreid.
Door: Kol. b.d. Charlef Brantz
Afhankelijk van informatiebron en tijdstip waarop informatie wordt gedeeld, kan af en toe bij sommige informatiedragers sporen van voortschrijdend inzicht worden gesignaleerd. Omdat de WHO en ook de slaafs in diens spoor volgende RIVM inmiddels meerdere keren op onzorgvuldigheid zijn betrapt, blijft de vraag wat nu wél de realiteit weerspiegelt, al maanden onbeantwoord in de lucht hangen.
Het adagium “meten is weten” is in de huidige tijd allang op een zijspoor geraakt en personen als Maurice de Hond die zich wel van dat adagium bedienen, worden honend in de hoek getrapt. Het siert de man dat hij niet toegeeft aan die agressieve en neerbuigende benadering van politieke, wetenschappelijke en media-leeghoofden die weliswaar luid in de ruimte boeren, maar niet in staat zijn om met argumenten de uitspraken van De Hond te ontkrachten.
Normaal denkende mensen bekruipt steeds meer het gevoel dat de westerse wereld afglijdt naar een marxistisch-leninistische belevingswereld met een Big Brother-structuur en een verklikkersmentaliteit. Vermoedelijk is dat de belangrijkste reden dat het nog niet door het ‘politiek correct denken’-virus besmette deel van de samenleving naarstig naar analoge en digitale informatiebronnen speurt die wel de moeite nemen om uitspraken op juistheid en volledigheid te toetsen. Een verantwoordelijkheid die media vertegenwoordigers vóór de val van de Berlijnse Muur nog serieus namen. Nu niet meer. Sinds de Burgeroorlogen op de Balkan zijn de meeste beeld- en woord-mediaorganen getransformeerd in propaganda-instrumenten die multi-gekleurde influencers met schimmige informatie over bijvoorbeeld de energietransitie, omvolking, racisme, Covid-19 en Beeldenstorm 2.0 voeden om leden van de samenleving in het ritme van de politieke elite te laten dansen.
Er is echter nog hoop. Swiss Policy Research[1] heeft feiten over Covid-19 en voorzien van een (wetenschappelijke) onderbouwing. De informatie wordt bevestigd door een Duits rapport met de titel ‘Analysis of the Crisis Management‘ – een 93 pagina’s tellend rapport[2] dat door een klokkenluider van het Ministerie naar buiten is gebracht.
Samengevat: de sterftecijfers komen overeen met een griepepidemie, mediaberichten over jonge mensen die zijn overleden aan coronavirus zijn incorrect, de exponentiële groei waarnaar steeds door de media wordt gerefereerd is misleidend, veel ziekenhuisbedden hebben leeggestaan, anticoronamaatregelen werken contraproductief en experts wijzen het gebruik van contact-tracing juist af. In dat lijstje staan rijp en groen een aantal opmerkelijke observaties die het wantrouwen tegenover het politieke coronatheater dat de afgelopen maanden dagelijks de kijker werd voorgetoverd, vergroot en zelfs tot een bedenkelijke schertsvertoning degradeert.
Het blijkt dat het wantrouwen tegen de door de politieke leiding aangereikte informatie en getroffen anticoronamaatregelen op zijn zachtst gezegd niet onterecht blijkt te zijn. Over het sterftevolume kwam Swiss Policy Research tot de volgende observaties: De mortaliteit ligt in de orde van grootte van een hevige griepgolf – ongeveer 0,1%. Het risico voor mensen op schoolgaande en werkende leeftijd om te overlijden aan coronavirus overstijgt zelfs in de mondiale hotspots niet het risico van een dodelijk ongeval tijdens het dagelijkse woon- werkverkeer. De aanvankelijke veronderstelling dat er geen immuniteit tegen Covid-19 bestond, is onjuist. Dankzij contact met bestaande coronavirussen (d.w.z. verkoudheidsvirussen) bezit ongeveer 60% van alle mensen een zekere cellulaire achtergrondimmuniteit tegen Covid-19.
Er is bijvoorbeeld nooit een medische reden geweest om scholen te sluiten, omdat het risico van ziekte en overdracht bij kinderen extreem laag is. Ook voor kleine klassen, maskers of afstandsregels op scholen is geen medische reden. Over die maskers stelt Swiss Policy Research dat er geen wetenschappelijk bewijs is voor de effectiviteit bij gezonde mensen of asymptomatische dragers. Integendeel, experts waarschuwen zelfs dat deze maskers de ademhaling belemmeren en kiemdragers kunnen worden. Uit de toetsing blijkt ook dat het aantal mensen wereldwijd dat vanwege de anti-coronamaatregelen onder werkloosheid, depressie of huiselijk geweld te lijden hebben, een historisch hoogtepunt heeft bereikt. Verschillende deskundigen zijn van mening dat de anti-coronamaatregelen meer levens zullen vergen dan het virus zelf. Volgens de VN lopen wereldwijd 1,6 miljard mensen het acute risico hun basis van bestaan te verliezen.
Bij de zogenaamde ‘Covid-19-sterfgevallen‘ is het vaak onduidelijk of ze áán of mét het virus stierven (d.w.z. door een reeds bestaande aandoening aandoening) of dat “verdachte gevallen” eenvoudigweg niet werden getest. De officiële cijfers weerspiegelen deze verschillen vaak niet. Ongeveer 30% van alle extra sterfgevallen werd niet veroorzaakt door Covid-19, maar was een gevolg van lockdown, paniek of angst. Zo is het aantal behandelingen van hartaanvallen en herseninfarcten met 60% gedaald, omdat patiënten niet meer naar een ziekenhuis durfden te gaan. In de meeste landen vond ongeveer tweederde van alle sterfgevallen plaats in verpleeghuizen. Die hadden kennelijk geen profijt van de algemene lockdown. Bovendien is het vaak onduidelijk of deze mensen inderdaad aan Covid-19 zijn overleden, of aan weken van stress en isolatie. De mediane leeftijd van de overledenen is in de meeste landen (inclusief Italië) meer dan 80 jaar (bijv. in Zweden op 86 jaar) en slechts ongeveer 4% van de overledenen had geen ernstige bestaande ziekten. Het sterfteprofiel komt dus in wezen overeen met de normale sterfte.
De bewering dat uitsluitend (hevige) Covid-19, in tegenstelling tot influenza, andere aandoeningen zoals tromboses en longenembolieën zou kunnen veroorzaken, is niet waar. Al sinds ruim 50 jaar is bekend dat een hevige influenza het risico op tromboses en embolieën enorm vergroot. Ook de vrees voor een tekort aan beademingsapparatuur was onterecht. Volgens longartsen is invasieve beademing (intubatie) van Covid-19 patiënten, die voor een deel uit vrees voor het virus werd toegepast, vaak ook contraproductief en kan het de longen nog verder beschadigen.
Bij het cementeren van een angstcultuur bij de samenleving speelt de media een discutabele rol. Verschillende media-instellingen werden erop betrapt de situatie in klinieken te dramatiseren. Soms zelfs met manipulatieve beelden zoals in New York is gebeurd. Veel berichten in de media over jonge en gezonde mensen die aan Covid-19 overleden zouden zijn, bleken niet te kloppen. Ze waren niet aan Covid-19 overleden en hadden vaak al een ernstig aandoening (bijvoorbeeld een onopgemerkte leukemie). De vermeende toename van de ziekte van Kawasaki (ontstekingen in de bloedvaten vooral bij kinderen onder de 5 jaar) bij kinderen was eveneens een valse melding. Over het algemeen heeft de niet-serieuze berichtgeving door bepaalde media, de angst bij de bevolking doen toenemen en de marges voor de politieke elite verruimd om de samenleving naar hun pijpen te laten dansen.
NSA-klokkenluider Edward Snowden waarschuwde dat de “Coronacrisis” misbruikt wordt voor een permanente uitbreiding van het globale surveillancestelsel. De bekende viroloog Pablo Goldschmidt sprak van “wereldwijde mediaterreur” en “totalitaire maatregelen”. De Britse professor in de virologie John Oxford sprak van een “‘media-epidemie”. Meer dan 600 wetenschappers hebben gewaarschuwd voor “nooit eerder vertoonde monitoring van de samenleving” door middel van twijfelachtige apps voor het traceren van contacten. Uit een WHO-onderzoek uit 2019 naar maatregelen tegen griep-pandemieën bleek dat contact-tracking om medische redenen in geen geval aan te bevelen is. Toch zijn tracing-apps in verschillende landen al gedeeltelijk verplicht en wordt in sommige landen door geheime diensten misbruikt.
Aankondigingen dat een coronavaccin binnenkort op de planken zal liggen moeten met een korrel zout genomen worden. Verscheidene medische deskundigen noemen een onder tijdsdruk ontwikkeld coronavaccin onnodig of zelfs gevaarlijk. Het vaccin tegen de zogenaamde Mexicaanse griep in 2009 heeft geleid tot ernstige neurologische effecten en resulteerde tevens in miljoenen aan schadeclaims. Bij het testen van coronavaccins zijn er al ernstige complicaties opgetreden.
Onderzoeken van de Massachussets Institute of Technology (MIT) en de University of Columbia stellen zelfs dat mensen tegen niet één coronavirus blijvende immuniteit kunnen opbouwen. Mensen blijven hooguit enkele maanden immuun en daarom is het volgens beide instanties buitengewoon onwaarschijnlijk dat er ooit een werkend vaccin tegen Covid-19 wordt ontwikkeld. Voor het SARS-virus dat in 2003 de kop opstak is tot op heden geen werkend vaccin ontwikkeld. Proefpersonen werden herhaaldelijk opnieuw geïnfecteerd met hetzelfde coronavirus. Zelfs in hetzelfde jaar. Soms meer dan eens. In anderhalf jaar tijd testte een half dozijn vrijwilligers twee of drie keer positief voor hetzelfde virus. In één geval zelfs binnen vier weken. Dat is een enorm verschil met het patroon van infecties zoals mazelen of waterpokken, waarvoor mensen na herstel levenslange immuniteit kunnen verwachten.
Reflecteren de observaties van Swiss Policy Research wel of niet de realiteit? Wanneer er wordt getwijfeld aan de juistheid, dan kan op basis van het adagium “meten is weten” geprobeerd worden om die observaties tegen het licht te houden en wanneer nodig te ontkrachten. Aan discussies in de trant van “het is niet waar, want racisme” heeft de samenleving niets en blijft het wantrouwen in de producten van politiek en media groeien.
Stemmen die de juistheid van politieke informatie en maatregelen betwisten, worden steeds luider. De aanvankelijke schroom bij de serieuze wetenschapper vloeit snel weg en de onderzoeksresultaten die de informatie uit het dagelijkse coronatheater weerspreken, groeien in volume en diepte. Het is tijd dat politiek en media zich ook gaan bedienen van het adagium “meten is weten”en de samenleving voeden met wetenschappelijk onderbouwde informatie. Zoals vroeger, toen geluk nog in de kleine dingen te vinden was. Tot nu toe wordt bijna dagelijks bevestigd dat de doorsnee burger stevig bij de neus genomen wordt.
Kolonel (b.d.) Charlef Brantz is bekend als auteur van ‘De Srebrenica Dagboeken’. Hij heeft een uitmuntende staat van dienst binnen Defensie, maar werd door de legerleiding in Den Haag niet als zodanig behandeld en moest boeten voor zijn ongezouten meningen en opinies. Charlef Brantz wordt tot op de dag van vandaag onheus en nagenoeg crimineel bejegend door een rancuneuze overheid en militaire leiding, die hun ongelijk en onkunde wegens hun vermeende statuur niet kunnen accepteren. Over dat en meer schreef hij het onlangs verschenen boek, ‘Srebrenica, de schuldigen‘.
——————–
[1] Swiss Policy Research of Swiss Propaganda Research is een meertalige website die in 2016 is gelanceerd en die zichzelf omschrijft als ‘een onafhankelijke onderzoeksgroep zonder winstoogmerk die geopolitieke propaganda in Zwitserse en internationale media onderzoekt
[2] Zie https://empamil.eu/category/bmi-corona-dokument
——————–
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
