Het is inmiddels een vertrouwde gewaarwording voor de Nederlandse inwoners; jarenlang wachten op een geschikte woning, terwijl massaal toestromende nieuwkomers bijzondere voorrechten op een woning schijnen te genieten; ‘Nederland in actie’ voor Giro555 teneinde slachtoffers van aardbevingen elders op de wereld te helpen, terwijl Limburgers het na de overstromingen zelf maar uit moesten zoeken; Slachtoffers van een overheid die zelfs voor grondwetsoverschrijdingen niet terugdeinst, wachten al jaren op compensatie (en op hun kinderen die in tehuizen zijn geplaatst) en voorlopig kunnen zij daar nog mee doorgaan; De linkse misser van de ‘studiekosten leenstelsel’ (2015: uit de koker van PvdA, gesteund door GroenLinks en D66) heeft uiteindelijk gezorgd dat het Hoger Onderwijs minder toegankelijk is geworden en ook de slachtoffers daarvan zoeken het maar uit.
De Nederlandse Kabinetten hebben meer belangstelling voor Europa, Schwab en economische gelukszoekers van elders. De Nederlandse burgers zijn uitgerangeerd en krijgen pal voor verkiezingen nog een aalmoes toegeworpen, zoals nu voor de Gemeenteraadsverkiezingen compensatie voor gestegen brandstofprijzen. Althans de belofte. Wat ervan waargemaakt wordt moeten we eerst nog maar eens zien.
Geen schone handen
Laten we eerlijk zijn: in het conflict tussen Rusland en Oekraïne hebben Nederland en de EU (Van Baalen, Verhofstadt) absoluut geen schone handen. Het conflict werd onnodig op de spits gedreven en nog laten ongekozen ‘bestuurders’ geen gelegenheid onbenut om de zaak nog verder op de spits te drijven. De bestuurder in kwestie houdt er een bedenkelijke moraal op na, maar kennelijk ontvangt zij haar tegenstanders voldoende hartelijk met open armen en benen teneinde dat niet ten koste van haar carrière te laten gaan. Als zo’n ‘bestuurder’ dealtjes maakt, zijn de schandalen nog maar moeilijk onder het tapijt te vegen. Keer op keer hebben we als bevolking tegen dergelijk gajes gestemd, maar kennelijk is de invloed van de bevolking op het Nederlandse beleid in het ongerede geraakt.
Op één of andere manier slagen politici er de afgelopen dertig jaar in om telkens besluiten te nemen die uiteindelijk desastreus uitpakken voor de burgers en het land. De ronkende maatregelen worden knorrend van genoegen en zelfvoldaanheid genomen en wie voorzienbare problemen aan de orde stelt is een witte, vrouwonvriendelijke en fobistische radicaal met nazisympathieën.
Sneeuwvlokjesgeneraties
Toch is er jarenlang, niet alleen op deze website, gewaarschuwd voor de rare fratsen van de sneeuwvlokjesgeneraties waarin onzinnige hobby’s in thema’s als genderneutraliteit, klimaatalarmisme en andere onzin, ten opzichte van de keiharde realiteit. Essentiële taken van de Rijksoverheid werden veronachtzaamd, zoals de zorg, de staat van onze defensie, de krankzinnige omvorming naar een Nationale Politie, het bevolkingsbeleid (of liever: omvolkingsbeleid), de ruimtelijke ordening of het schijnbaar niet te stoppen uitdijen van het ambtenarenapparaat. Het is in de wind geslagen en wie nu kijkt waar we als natie in de moderne wereld staan, komt tot de schrikbarende conclusie dat het verval vrijwel alleen nog is te stoppen met een keiharde en niets ontziende staatsgreep.
Ook nu weer moeten er miljarden worden besteed aan ‘milieu- en klimaatmaatregelen’ teneinde de vermeende ‘temperatuurstijging’ (er ontbreekt nog steeds ‘peer-reviewed’ bewijsvoering voor die stelling) van de Aarde te beperken tot maar liefst 0,0007% van een C0 . Dat gaat nergens over en het houdt alleen een Minister en een kudde ambtenaren aan het werk, voor zoveel men dat ‘werk’ kan noemen. Allemaal magere mannetjes met vrouwenhandjes die nog geen aardappel kunnen schillen en ’s avonds van narigheid nog moeten gaan hardlopen om tenminste nog iets voor te stellen. Werk van niks met een resultaat van niks, maar wel 100 miljard euro overboord gekieperd. Miljarden die besteed kunnen worden aan de Groningers, de Limburgers, het leger, de politie, de slachtoffers van overheidsfalen, enzovoort, et cetera.
Maak er volgende week maar begin aan. Stem niet op de landelijke partijen, maar stem op lokale partijen. Al was het maar in de illusie dat we dan tenminste hebben gedaan wat ons nog overbleef. Althans: zonder geweld, want uiteindelijk is dat waarschijnlijk niet te vermijden.
