Dit is een artikel van Frits Bosch
Een nieuwe wet in India sluit moslims uit. De regering van premier Modi voert een wet in die in staat stelt de Indiase nationaliteit te krijgen. Critici noemen het een aanval op het seculiere karakter van India. Immigranten uit Bangladesh, Pakistan en Afghanistan kunnen versneld aanspraak maken op het staatsburgerschap op basis van hun religie. Alleen moslims komen niet in aanmerking. De wijziging maakt het makkelijker voor hindoes, boeddhisten, christenen, siks, jains, parsi’s zich in India te vestigen en staatsburger te worden.
Door geloof als toets te gebruiken breekt de hindoe nationalistische regering van Narendra Modi met het India van de grondleggers, Mahatma Gandhi en Jawaharlal Nehru. In tegenstelling tot Pakistan, dat zich in 1947 zag als een islamitisch thuisland voor moslims moest het India van Nehru en Gandhi het thuis zijn van alle religies. Onderscheid op basis van geloof wordt door de Grondwet uitgesloten.
Daarmee wordt nu een eind gemaakt. Pratab Bhanu Mehta, een bekend Indaas commentator, meent dat de wet een forse stap zet weg van een constitutionele democratie naar een ongrondwettelijke etnocratie. India telt 1,3 miljard mensen, China 1,4 miljard, Pakistan 0,2 miljard, Bangladesh 0,2 miljard, Indonesië 0,3 miljard, Myamar 53 miljoen, samen 3,4 miljard mensen. Azië is vrijwel geheel etnocratisch.
Het Midden Oosten met een inwoneraantal van 1 milard, is etnocratisch. Azië en Midden Oosten samen is 4,4 miljard mensen , etnocratisch gebied. Afrika is afwisselend etnocratisch en seculier, etnocratie, islam, rukt op. Noord, Midden en Zuid Amerika en Europa zijn officieel seculier. We constateren dat de wereld overwegend etnocratisch is en steeds etnocratischer wordt waarbij het islam het kantelpunt is.
Europa heeft in Spanje zeven eeuwen christendom en islam naast elkaar gehad, maar op den duur lukte het toch niet, Reconquista. Hoe komt dat? Is de reden hiervan dat seculier en islam moeilijk samengaan omdat de islam een politieke component heeft? Arabisten zeggen afwisselend dat islam een religie is met een politieke component of een politiek is met een religieuze component.
In Nederland hebben we twee bekende moslims die politiek actief zijn, te weten Aboutaleb en Marcouch, beide prima burgervaders van grote steden. Islam is een belemmerende factor binnen een seculier Nederland? Is islam (onderwerping) frontaal verschillend van christendom en onverenigbaar met onze liberale samenleving? Aboutaleb zegt salafist te zijn.
Dirk Verhofstadt zegt in mijn boek “Onbehagen bij de elite: “Gevaarlijk voor onze samenleving is dat salafisten zich afkeren van onze democratie omdat zij burgerlijke wetten boven het woord van God of Allah plaatsen. Het salafisme staat haaks op onze democratische waarden. Zo verwerpen ze de gelijkwaardigheid van man en vrouw, de scheiding van geloof en staat, de vrijheid van meningsuiting, het recht op zelfbeschikking, en homoseksualiteit, het recht van het individu, van vrouwen om zelf te beslissen over de belangrijke zaken in hun leven. Salafisten eisen zelfs in onze westerse landen het recht op om binnen hun gemeenschap eigen regels op te leggen, zoals via shariarechtbanken die oordelen over het familierecht en worden uitgebreid over alle takken van het recht. De kern van het salafisme is een absolute loyaliteit ten aanzien van God en de islam enerzijds, en de afkeuring van alles wat niet islamitisch is anderzijds.“
Aboutaleb keert zich niet af van onze democratie, maar de vraag is of hij voor een theocratie gaat zodra zich de mogelijkheid zou voordoen. Als de sharia geïntroduceerd wordt, doet hij dan mee? Marcouch heeft gezegd: “iedere rechtgeaarde moslim moet de sharia omarmen.” Is de komst van de sharia een absurde veronderstelling? Toch niet. In Londen zijn shariarechtbanken volop actief.
Piet Hein Donner, destijds minister van Justitie zei al in 2006 in Vrij Nederland: ‘Als tweederde van alle Nederlanders morgen de sharia zou willen invoeren, dan moet die mogelijkheid bestaan, het is de essentie van democratie’. Donner zei een islamitische zuil met open armen te zullen ontvangen. Ook in zijn eigen CDA oogstte Donner veel kritiek. Toenmalig fractieleider Maxime Verhagen had juist gezegd bang te zijn voor de invoering van de sharia.
Het Wetenschappelijk Instituut van het CDA had al eerder afscheid genomen van multiculturaliteit als ideaal. Het instituut heeft zich uitgesproken voor het model van één, Nederlandse, Leitkultur. De veronderstelling was/is dat de islamitische cultuur op gespannen voet staat met democratie, rechtsstaat en mensenrechten.
Kan Nederland islamitisch worden door conversie van de bevolking naar de islam? Het is niet uitgesloten. Het is immers met het christendom ook razendsnel gebeurd in het Romeinse Rijk. Het is niet zo dat dit soort omwentelingen het gemunt hebben op zwakke samenlevingen die op hun retour zijn.
De opkomst van het christendom kwam op het toppunt van de Romeinse macht. De Romeinen hadden geen schijn van kans tegen deze radicale verandering. Socioloog Max Weber (1864-1920): “het is het lot van onze tijd, met de haar eigen rationalisering, intellectualisering en ‘onttovering’ van de wereld, dat juist de meest sublieme waarden zijn teruggetreden uit de openbaarheid” (Wissenschaft als Beruf, 1917).
In onze moderne ‘onttoverde wereld’, heeft het metafysische en christelijke plaats gemaakt voor het seculiere, het materiële en het rationele. Transcendente ideeën hebben geen vat meer op oudere generaties, maar vooral de jeugd is zoekende naar zingeving. Er is qua zingeving een ongelijke situatie in Nederland. In onze maatschappij zien we aan de ene kant mensen die amper meer geloven in het transcendente. Ze willen vooral zo snel mogelijk rijk worden.
En aan de andere kant zijn er mensen die menen heel goed te weten waar zingeving te halen is en zij wenden de blik Meccawaarts en naar boven. Als variant op de wet van de communicerende vaten is een ‘wet van de communicerende zingeving’ te formuleren. Je zou dit de regel kunnen noemen die aangeeft dat in een open samenleving, zingeving van een hoger niveau naar een lager niveau zal stromen, waardoor een zekere nivellering zal optreden. Het is onwaarschijnlijk dat Nederlanders massaal voor de islam kiezen. Maar niet uitgesloten is dat er ‘iets’ kan gebeuren waardoor een dergelijke conversie toch plaatsvindt, bijvoorbeeld een zware economische crisis? In Houellebecq’s ‘Soumission’ stapte de hoofdpersoon geleidelijk naar de islam over.
Frits Bosch, auteur van “Schaft ook Nederland zich af?”
Schrijver en islamkenner Wim van Rooy (bekend van het magnum opus Waarover men niet spreekt) geeft het volgende commentaar op bovenstaand artikel:
Sterk, maar er is één ding dat ik blijf betwisten: Dirk Verhofstadt maakt een onderscheid tussen salafisten en ‘de andere moslims’, terwijl elk onderzoek uitwijst (cf. Koopmans, Esposito) dat hoge percentages de geloofspunten aanhangen die de zogenaamde salafisten belijden. Ook de overname van onze samenleving verloopt anders: via een geleidelijke islamisering vindt islam plaats. Nu al is er een tekort aan vrijheid van meningsuiting, enzovoort…
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
