Dit is een artikel van Frits Bosch
“De samenleving heeft minstens zoveel schuld als Harvey Weinstein zelf” kopte Het Financieele Dagblad (29.2.20), redacteur Maartje Laterveer. Laterveer is gespecialiseerd in artikelen over aan vrouwen gerelateerde onderwerpen; ze noemt zich feminist.
In het kader van mijn boek “Feminisme op de werkvloer” volg ik haar uitingen al geruime tijd. Als ik haar artikel parafraseer, dan meent ze drie zaken, in de eerste plaats dat het goed is dat Harvey Weinstein veroordeeld is en schuldig bevonden aan verkrachting en aanranding. Dat ben ik met haar eens.
Vervolgens betreurt ze dat hij “niet veroordeeld is als ’seksueel roofdier’ en dat dit gedrag past in een bepaald patroon. Want hij vertegenwoordigt het patroon van seksueel grensoverschrijdend gedrag van meestal mannen jegens meestal vrouwen”…” Inmiddels is wetenschappelijk aangetoond dat een man helemaal geen testosteronbom is met een libido dat gestild moet worden. Dit patroon wordt versterkt door de ongelijke machtsverhoudingen tussen mannen en vrouwen. Zo’n werkcultuur schept de voorwaarden voor normoverschrijdend gedrag van mannen die zich onaantastbaar wanen in hun machtige positie en zich gerechtigd voelen vrouwen als lustobject te zien.”
Dat ben ik mordicus met haar oneens en het is belangrijk voor het functioneren van de werkvloeren de achtergrond hiervan te doorzien. Maar het gaat uiteraard niet alleen om de werkvloeren. Het gaat om hoe mannen en vrouwen zich tot elkaar verhouden. Het gaat dus ook om de toekomst van onze samenleving.
Laterveer suggereert dat er op alle werkvloeren ongelijke machtsverhoudingen zijn tussen mannen en vrouwen en dat alle mannen seksuele monsters zijn. Dat acht ik een (schandalige) generalisatie. Uit mijn eigen veertig jarige werkervaring in de financiële wereld heb ik letterlijk nog nooit iets meegemaakt wat in de verte lijkt op seksuele intimidatie. Niet gezegd dat het nooit voorkomt. In het algemeen heerst er een prima samenwerking tussen de seksen en dat wordt me bevestigd op de diverse werkvloeren die ik bezocht heb.
Voor mijn boek “Feminisme op de werkvloer” ben ik vele werkvloeren opgegaan en heb met vrouwen en mannen hierover vrijuit gesproken. Bovendien heb ik, als econoom en socioloog, mijn oor te luisteren gelegd bij sociaal psychologen, evolutionair psychologen, psychiaters en psychologen.
Het blijkt me dat FD redacteur Laterveer niet alleen een gebrek toont hoe de verhoudingen op de werkvloeren zijn, maar het ontbreekt haar ook aan elementaire wetenschappelijke kennis. Het Financieele Dagblad informeert lezers daardoor voortdurend verkeerd als het om dit onderwerp gaat.
Harvey Weinstein wordt door betreffende vrouwen een godheid genoemd in de filmsector. Letwel: de filmsector, een sector waar de verhoudingen (nog?) niet zo geëgaliseerd zijn als elders in de maatschappij. In de filmsector concurreren vrouwen elkaar om een beperkt aantal uiterst aantrekkelijke filmrollen. Ze laten zich blijkbaar veel welgevallen om die rollen te bemachtigen.
De advocaat van Weinstein Donna Rotunno heeft daar treffend en voortreffelijk verslag van gedaan. De malversatie is dus voor een belangrijk deel sectorgebonden. Maar er is natuurlijk veel meer bij dit complexe onderwerp.
Mark van Vugt, hoogleraar Psychologie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam doet onderzoek vanuit de evolutionaire psychologie naar sociaal gedrag. Hij analyseert hoe ons brein, dat volgens hem in primitieve tijden is geprogrammeerd, omgaat met de moderne tijd. Van Vugt[1]: ‘Hoe dichter een kenmerk of eigenschap bij de voortplanting ligt, hoe groter de verschillen. Het is natuurlijk duidelijk dat er fysiologische verschillen zijn zoals lichaamsbouw en het wel of niet kunnen dragen en zogen van kinderen. Dit uit zich ook weer in andere kenmerken zoals de warmtehuishouding. Vrouwen hebben het sneller koud omdat het lichaam de warmte naar de baarmoeder stuurt. En gemiddeld zijn mannen langer en gespierder dan vrouwen. Ook hebben ze een dikkere schedel. Dit is waarschijnlijk de uitkomst van seksuele competitie vanaf de menselijke ontstaansgeschiedenis waarbij de sterkere mannetjes eerder de strijd wonnen. Mannen hebben gemiddeld ook een hogere seksdrive dan vrouwen, dit komt doordat er voor vrouwen meer op het spel staat dan voor mannen. In tegenstelling tot mannen hebben vrouwen een beperkt aantal eieren en beperkt de tijd om zich voort te planten.”
Er wordt allerwegen geconstateerd dat er een verschil is in belangstelling tussen mannen en vrouwen. Jongens hebben meer interesse in objecten en vrouwen in omgaan met mensen. Hoe welvarender de samenleving wordt en hoe meer keuzevrijheid er is voor vrouwen, hoe groter de sekseverschillen in studie- en beroepskeuze worden.
Opvallend is dat hoe egalitairder de samenleving wordt, hoe meer de verschillen tussen mannen en vrouwen naar voren komen, zie onderzoek in de Noorse egalitaire samenleving[2], waaraan ook wordt toegeschreven dat een vrouwenquotum niet werkt. Maar hieraan wordt door radicaal feministen voorbijgegaan.
Testosteron ligt bij een man circa acht keer zo hoog als bij een vrouw, waardoor mannen fysiek sterker en competitiever zijn dan vrouwen. Testosteronniveaus kunnen bij mannen en vrouwen fluctueren. De niveaus liggen het hoogst bij mannen onder de dertig jaar, ook al omdat ze concurreren om een partner. Maatschappelijke en seksuele verschillen tussen mannen en vrouwen zijn niet alleen vanuit de cultuur verklaren.
Ook neuroloog en hersenonderzoeker prof. Dick ‘Ferdinand’ Swaab (1944) , bekend van zijn boek ‘Wij zijn ons brein’, meent dat ‘preferentieverschil tussen jongens en meisjes niet maatschappelijk is opgedrongen’.
Volgens radicaal feministen zoals Laterveer is de oorzaak van seksuele intimidatie ‘macht van mannen’. Dat is onjuist, want ook bij andere diersoorten zien we seksueel geweld voorkomen. Volgens evolutionair psychologen zijn dit soort zaken goed te verklaren vanuit onze evolutionaire genen. Uiteindelijke zijn wij doorontwikkelde apen met een laag ‘beschaving’. Als je dit beseft kun je ook gerichter een remedie zoeken voor deze problemen.
Darwinistisch psychologe dr. Griet Vandermassen[3] raadt ons aan[4] een grotere waardering te creëren voor typisch vrouwelijke eigenschappen in plaats van vrouwen in een typisch mannelijk patroon te dwingen. De stereotypen blijken volgens haar accuraat zodat we een goed beeld hebben welke eigenschappen bij mannen en vrouwen horen, alleen moet je niet generaliseren. Dat doet Laterveer wel en met haar vele feministen waardoor de interpretatie van wetenschappelijk onderzoek bepaald wordt vanuit een radicaal feministische agenda[5].
Terug naar Harvey Weinstein. Terecht dat hij veroordeeld is, maar psychiater dr. Esther van Fenema[6] vertelt mij: “seksuele malversaties kunnen samenhangen met de manier hoe men zich als vrouw opstelt. Belangrijk is dat men weerbaar is opgevoed, waardoor vrouwen de grenzen naar mannen toe al van jongs af scherp hebben leren definiëren. Als die grenzen niet goed bewaakt worden zie je vaak trauma’s optreden.“
Laterveer: “maar een samenleving waarin mannen weten dat ze niet wegkomen met seksueel geweld is niet genoeg. Ik wil een samenleving waarin mannen respect heb ben voor vrouwen en het simpelweg niet in hun hoofd halen ons te zien als louter lichamen waarmee ze mogen doen en laten wat ze willen.“ en [7] “in het Nederlandse bedrijfsleven is seksuele intimidatie aan de orde van de dag”.
Dit zijn (schandalige) uitingen van mannenhaat. Ze generaliseert alsof alle mannen seksuele monsters zijn. Het is bovendien een (ernstige) aantijging dat Nederlandse bedrijfsleven alsof seksuele intimidatie aan de orde van de dag is, nota bene. Dit is aangiftewaardig wegens belediging van het Nederlandse bedrijfsleven (Ingrid Thijssen, voorzitter VNO-NCW, u kunt hierover meteen aan de slag) en van mannen in het bijzonder. En dat van nota bene van Het Financieele Dagblad, dé krant voor het Nederlandse bedrijfsleven.
“De samenleving heeft minstens zoveel schuld als Harvey Weinstein zelf”, inderdaad. Als Het Financieele Dagblad zó rapporteert, dan zal polarisatie tussen mannen en vrouwen toenemen. Ik acht het kwalijk dat radicaal feministen willens en wetens de interpretatie van wetenschappelijk onderzoek bepalen vanuit een radicaal feministische agenda. Griet Vandermassen wordt verketterd door haar radicale seksegenoten. Want ze heeft gelijk, zoals mijn studie toont.
Uit mijn gesprekken op vele werkvloeren blijkt dat mannen zich niet durven te uiten over dit onderwerp, bang als ze zijn dat het negatieve repercussies heeft, zakelijk en privé. Zo ook zijn ze gefrustreerd als ze een functie niet krijgen vanwege de afgedwongen voorkeur voor een vrouw, zie bijvoorbeeld TU/e. Mannen zijn dus allerminst ‘blij’ met het vrouwenquotum, het instrument tegen vermeende discriminatie, maar dat discriminatie veroorzaakt.
Napoleon Bonaparte: “Al mijn oorlogen waren een bagatel, vergeleken met de oorlog die op een dag tussen de mannen en de vrouwen zal uitbreken”. Dat is te vermijden. Het wordt tijd dat mannen zich weerbaarder opstellen en zich niet langer denigrerende laster door radicaal feministen laten welgevallen.
Frits Bosch, auteur van onder andere:
[1] “Vrouwen en mannen, hoe verschillend zijn we eigenlijk”, 2Doc, Anne van Blijderveen, 2.4.20
[2] zie “Feminisme op de werkvloer”, 2020, F. Bosch
[3] “Dames voor Darwin”, 2018, G. Vandermassen
[4] “Vrouwen en mannen, hoe verschillend zijn we eigenlijk”, 2Doc, Anne van Blijderveen, 2.4.20
[5] Het promotie onderzoek van C. Perquin-Deelen, onderzoeker en advocaat bij Dirkzwager Legal & Tax, “Biases in the Boardroom en de Raadkamer”, is hiervan een sterk staaltje.
[6] zie “Feminisme op de werkvloer”, 2020
[7] “Het jaar waarin de stilte toch niet werd doorbroken, Ogenschijnlijk heeft #MeToo veel verandert…maar als het misgaat, wordt er nog steeds gezwegen. Door mannen.”, M. Laterveer, HFD 4-1-2020, 2,5 pagina’s. “Door mannen”, ‘Door vrouwen’. Radicaal feministe prof. Naomi Ellemers blijkt het in dit artikel met haar eens (!).
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
