Op dinsdag 29 januari bevestigde het hoogste Pakistaanse gerechtshof de vrijspraak van Asia Bibi. Deze christelijke vrouw is een ongeletterde moeder van vijf kinderen uit Punjab en werd in 2009 tijdens een burenruzie door een aantal moslimvrouwen beschuldigd van het beledigen van de profeet Mohammed. Ze zou hebben gezegd: “Ik geloof in mijn religie en in Jezus Christus, die voor de zonden van de mensheid aan het kruis stierf. Wat deed jullie profeet Mohammed ooit om de mensheid te redden?” Nadat Bibi was vastgezet, werd ze in 2010 ter dood veroordeeld. Na ruim acht jaar in de dodencel te hebben doorgebracht is ze nu definitief vrijgesproken en mag ze Pakistan verlaten.
De blasfemiewet die in 2010 de grondslag vormde voor de veroordeling van Asia Bibi, werd geïntroduceerd tijdens de heerschappij van de fundamentalistische dictator Mohammed Zia-ul-Haq (1977-1988). David Dessin, adviseur ideologie van de N-VA, schrijft in zijn boek God is een vluchteling dat in 1980 – in Pakistan – beledigende opmerkingen tegenover islamitische historische personen een misdrijf werden. In 1986 werd blasfemie tegenover de profeet Mohammed een vergrijp waarop de doodstraf stond. In totaal kent het Pakistaanse strafrecht drie blasfemiewetten. De kern van de wetten komt erop neer dat het beledigen van de naam van de profeet, de islam en de koran automatisch leidt tot de doodstraf. Dessin geeft in zijn boek aan dat de blasfemiewetten vaak worden misbruikt om christenen te vervolgen. Deze observatie wordt onder andere door Amnesty International ondersteund. De mensenrechtenorganisatie stelt in het rapport As Good as Dead dat “de meerderheid van de blasfemiezaken gebaseerd is op valse beschuldigingen”.
Dat misbruik van de blasfemiewetten niets nieuws is, blijkt uit de schokkende protestzelfmoord van de rooms-katholieke bisschop John Joseph. In een rechtbank op 6 mei 1998 schoot de bisschop zichzelf een kogel door het hoofd als protest tegen het doodsvonnis dat op 27 april 1998 werd uitgesproken tegen Ayub Massih. Massih werd veroordeeld omdat hij zich lovend zou hebben uitgelaten over het boek De Duivelsverzen van Salman Rushdie en de Profeet ‘oompje Mohammed’ zou hebben genoemd. In werkelijkheid was er sprake van een conflict over een stuk land tussen Massih en zijn buurman, een moslim. Uiteindelijk werd Massih bij het Opperste Gerechtshof in Islamabad in 2002 vrijgesproken van alle verdenkingen.
Hoewel er dankbaar wordt gereageerd op de definitieve vrijspraak van Asia Bibi, is het onwaarschijnlijk dat de Pakistaanse blasfemiewetten snel zullen verdwijnen. De Pakistaanse politieke elite is bang zich uit te spreken tegen de blasfemiewetten, uit angst voor gewelddadige represailles.
Ondertussen werkt Sid Lukkassen aan een crowdfunding: hij is bijna op de honderd procent! Wees een held en geef zijn belangrijke project het laatste duwtje!
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
