De Klimaatmars. “Ze willen gewoon spijbelen”. Dus?
Het doet er niet toe of “ze alleen maar een dagje vrij willen”, of “na het demonstreren massaal naar de Burger King gaan”, “de NS er tonnen aan heeft verdiend” of dat “ze over 2 jaar allemaal wél opeens auto willen rijden”. We zijn allemaal kortzichtig en makkelijk beïnvloed. We geloven van alles. We zijn niet beter dan zij als we thuis blijven; en ook niet slechter.
Dat is niet omdat ze iets onzinnigs staan te doen (wat helaas wel het geval is), ook niet omdat ze iets zinnigs doen – behalve fastfoodketens een extra dikke dagomzet cadeau doen van hun kleedgeld (is dat nog een ding?) – maar omdat ze doodordinair als consumenten voor een karretje gespannen worden. Dit keer eens niet van verslavende games, talentloze kutmuziek of onzintelevisie, zoals dat jonge mensen vanaf de uitvinding van de radio, tv, SNES tot aan Netflix is gebeurd, maar door net zo grootschalige, helaas ‘minder verdachte’ belangen. Multinationals en NGO’s die deugen omdat ze ‘voor een schone planeet’ zijn en hun merken greenwashen.
Geen idee wie daar tegen is, overigens. Het is een zelfde soort pose als Antifa: ‘wij zijn tegen facisme’. Maar dan grootschalig opgezet en keurig geregisseerd – vét rebels.
Kinders: pas op voor multinationals die willen deugen. Waarschijnlijk willen ze iets van je.
Maar even het kaf van het koren. De simpelste en meest kinderachtige kritiek van rechts is ook de meest gehoord: “ze willen gewoon een dagje vrij en zelf maken ze wel rommel.”
Het doet er net zo min toe of Leonardo DiCaprio in zijn privé-jet rondvliegt om mensen te vertellen dat ze niet mogen vliegen. Als a) vliegen slecht voor het milieu is en b) hij miljoenen mensen kan overtuigen om niet te vliegen, dan is c) zijn kerosinegebruik een verantwoorde beslissing. De ‘hij doet het zelf ook’-kritiek is lui, en wordt veel te vaak triomfantelijk gebezigd in ‘antropogene klimaatverandering’-sceptische/rechtse kringen. Er is veel betere kritiek te bedenken. En trouwens, weten we de protesten tegen de ‘1040 uren’-norm nog? Ik zat toen zelf op school. Iedereen ging demonstreren tegen dat onzinnige beleid, niemand wist waarom (behalve dat we niet naar school wilden) en er werd niks bereikt. De demonstranten hadden per ongeluk een goed punt, maar dat was niet waarom ze gingen.
Het schrijnende letterkundige tekort stoorde me eigenlijk meer dan de rest. De tekst ‘Ride Dicks Not Cars’, die één van de idealisten zo heldhaftig omhoog hield slaat de plank nogal mis, aangezien in verband met het zelfstandig naamwoord ‘car’ het werkwoord ‘to drive’ gebruikt wordt. ‘To ride’ wil zeggen meerijden; carpoolen dus, iets waar groene gelovigen doorgaans vóór zijn. Maar dat maakt allemaal niet uit: ride dicks not cars. Dat jonge mensen seksuele activiteit promoten en er positief tegenover staan, kunnen we alleen maar toejuichen. Misschien dat die vergrijzing dan een beetje begint te vertragen over een jaar of vijftien. En wellicht houdt die moderne puriteinse seksuele (MeToo, TimesUp, de hele ‘straight white male privilege’-ellende) moraal dan ook eens op te bestaan.
Het gaat erom dat scholieren, zoals wel meer beïnvloedbare jonge mensen, voor het karretje worden gespannen van de klimaatlobby. Nee, ‘de klimaatlobby’ is geen schimmige organisatie samenzweerders met dure sigaren in de mondhoek en dikke katten op schoot, het is een descriptieve term die een verzameling belangen beschrijft, net als ‘tabakslobby’ en ‘olielobby’. Het gaat gewoon om het creëren van maatschappelijk draagvlak voor extreem kostbare maatregelen die niks opleveren en heel veel kosten, zie het ‘Klimaatakkoord’.
‘Groene stroom’ gaat olie niet vervangen, want het is vreselijk duur en inefficiënt. Tegelijkertijd heeft het een heilig imago. Ideaal middel voor bedrijven om zonder al te veel kritiek lekkende subsidiekraantjes van leeg te slurpen dus. Geen samenzwering, gewoon bedrijven die winst willen maken. Ondertussen zouden syngas, Thorium en schoon aardgas briljante uitkomsten zijn, maar ja: kernenergie = Tsjernobyl. Gas = fossiel, dus C02, dus EVIL. Want we weten allemaal dat planten kunnen leven van de lucht.
Bij maatschappijleer hebben deze jongelui waarschijnlijk geleerd dat het klimaatprobleem acuut is en er dus geen tijd is om het hoofd koel te houden en dat er een globale oplossing moet komen. Dat de modellen waar dat gevoel van urgentie op is gebaseerd het verleden niet eens adequaat kunnen voorspellen doet er dus niet toe want er is HAAST BIJ; deze modellen zijn nu eenmaal het beste wat we hebben. Als we ernaast zaten en het gaat allemaal niet verkeerd, wat is er dan mis met extra voorzichtig zijn? Ik kan zo’n 1000 miljard redenen bedenken, maar hier zijn er paar redenen om niet al te gealarmeerd te zijn:
Deze jonge mensen, vol van jeugdige overmoed en idealisme (ik weet het nog goed), geloven daadwerkelijk dat de wereld kapotgemaakt wordt met het uitstoten van CO2. Dat hebben ze waarschijnlijk ook bij maatschappijleer geleerd. Bij biologie hebben ze (insjallah) geleerd dat voor plantengroei koolstofdioxide nodig is (vrij vertaald: CO2), maar ach. Na het tentamen ben je het gelukkig weer kwijt. Maar goed, ze geloven het. En ze ‘komen in actie’. Op zich weinig mis mee. Strak geregisseerd en in het belang van een internationale groene lobby helaas. Waren ze maar thuisgebleven. Konden ze tijdens het Fortnite spelen tenminste nog even hun kamers opruimen.
Gun ze hun dagje vrij. God weet dat ze het nodig hebben. Ze werken waarschijnlijk tot hun 85-ste – als ze aan een baan komen.
Ondertussen werkt Sid Lukkassen aan een crowdfunding: hij is bijna op de honderd procent! Wees een held en geef zijn belangrijke project het laatste duwtje!
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
