Op het hoogtepunt van één of ander Zuid-Amerikaans festival belandde ik in een appartement in het zonovergoten Asunción. Daar genoot ik van een koel glas water in gesprek met gastheer Jim Cambios, CEO van het lokale wisselkoersbedrijf ‘J&M Cambios’. Ook een lesbisch koppel schoof aan – de belangstelling was groot, want het onderwerp was niets minder dan ‘de Ware Liefde’.
De lokale expat gemeenschap, verenigd in de ‘Men’s Health Group’, verzocht ons met klem om dit gesprek op te nemen. Daartoe was de techniek helaas niet toereikend. Niets belet mij echter om de gespreksinhoud achteraf alsnog wereldkundig te maken – bij deze. Het was echt een gesprek waarbij je de veiligheidsgordel tevoren goed wil vastklikken.
De liefde is fundamenteel een transactie, betoogde Jim – hierbij verwees hij naar een YouTube-video door een psycholoog. Voordat ik erop zal reageren, wil ik zijn betoog goed verankerd neerzetten.
Als jij een dollar ruilt en je krijgt daar precies een dollar voor terug, waarom zou dan überhaupt die ruil maken? Dan pomp je aandacht en energie in een transactie die je niet verder brengt. Een ruil is iets dat je aangaat omdat je denkt dat je erop vooruitgaat. Hier komt dan ook de slogan vandaan, “eerlijke handel bestaat niet”.
En uiteindelijk – als je dit doortrekt naar de relationele sfeer – kom je in de situatie dat vrouwen nu eenmaal aangetrokken zijn tot mannen die veel resources verzamelen. Oudere mannen hebben veel meer tijd gehad om resources te verzamelen en om kundigheid op te bouwen, dus zijn ze aantrekkelijker dan jongere mannen.
Mannen, daarentegen, kiezen een vrouw meestal uit op schoonheid, en op dit vlak zijn jongere vrouwen doorgaans aantrekkelijker dan oudere. Zodoende krijg je per definitie leeftijdsongelijkheid binnen relaties, en het is typisch dat hier alléén in het Westen hypocriet en moralistisch over wordt gedaan. Aldus het betoog van Jim.
Hier valt nog aan toe te voegen dat een vrouw dus wel het pad kan opgaan van carrière en geld verdienen en bedrijfsmatig succes – en zo dus gaat wedijveren binnen een hiërarchie waar vooral mannelijke waarden voorop worden gesteld. Maar dan komt het moment om een partner te vinden; nu klopt ze aan bij de mannen die zij aantrekkelijk vindt. Dit zijn mannen die waarschijnlijk zelf al financiële zekerheid en status hebben, en vooral zoeken naar vrouwelijke schoonheid. Nu is het alsof ze aankomt met een kan koffie in een koffiebar: “Ja”, zegt de barman. “Leuk die koffie, maar dat heb ik al. Breng mij geen koffie, maar breng mij geld.”
Nu was dan de tijd gekomen voor Doctor Sid om te reageren. Het lesbische koppel luisterde met ingehouden adem – wat voor politiek-incorrecte praatjes zouden nu wel niet volgen?
En ja, wat valt er nu eigenlijk in te brengen tegen zulke solide redeneringen? Toch zei mijn intuïtie dat er iets niet klopte, dat ik Jim Cambios moest tegenspreken. En mijn intuïtie bracht mij naar het kickboksen, waarover ik begon te spreken, zonder dat ik eigenlijk wist waaróm. Maar ik vertrouwde mijn intuïtie, het zou goedkomen.
Om goed te kunnen kickboksen heb je een aantal deugden nodig. Dat zijn sowieso moed, discipline en doorzettingsvermogen. Want je gaat namelijk klappen krijgen en mag niet opgeven, anders leer je het nooit. Na meerdere jaren intensief trainen, wordt de sport deel van je systeem. Het bewegingsritme wordt deel van je zenuwstelsel, je cognitie: het wordt als het ware een ‘lijm’ tussen lichaam en geest; een lijm die alles vaster en feller maakt. Je wéét dat je in staat bent tot het manifesteren van een explosieve en overrompelende kracht.
Zo’n vaardigheid raakt dan zo diep verinnerlijkt, dat het deel wordt van je zelfvertrouwen. Je weet dat wat voor bagger het leven ook op je afgooit, dat je geen watje bent, dat je klappen kunt uitdelen en incasseren, dat je beproefd bent, dat je ballen hebt getoond. Ook al stap je in een overvolle trein waar een agressieve sfeer heerst, je bent niet zomaar van je stuk te brengen, want de kracht zit diep in jezelf.
En vanuit deze kracht, vanuit deze diep beproefde eigenwaarde, trotseer je dus ook alle spelletjes, alle push-pull bullshit en tijdverspillende ‘guessing games’ die vrouwen op de relatiemarkt loslaten. Om jouw niveau van zelfvertrouwen, behendigheid en explosieve kracht te bereiken, heb je honderden, duizenden uren aan volharding moeten investeren. Wat investeert de vrouw in de kwaliteit waar zij mee aankomt? Haar schoonheid? Meestal is het weinig – het is doorgaans een door de natuur meegegeven kwaliteit. Het is vooral haar jeugdigheid en misschien zit ze nog een paar uur per maand in de kapsalon of nagelstudio.
Vanuit die situatie, kún je de vrouw die met jou ‘hard to get’ aan het spelen is, niet meer serieus nemen. Zij heeft waarschijnlijk nauwelijks offers hoeven te brengen om door mannen aantrekkelijk gevonden te worden en alsnóg denkt ze dat ze met jou spelletjes kan spelen.
Jim Cambios heeft gelijk dat mannen in hun vijftiger en zestiger jaren zeker nog met hete dates kunnen thuiskomen. En het wordt erger, als fascinerend nevenverschijnsel, omdat die jonge vrouwen van hun oudere partners vaak wat geld toegestopt krijgen. En door dat extra geld gaat hun levensstandaard omhoog, ze raken eraan gewend. Als ze met mannen gaan daten in hun eigen leeftijdscategorie, krijgen ze stress omdat hun bestedingspatroon verandert. Hierom blijven ze met oudere mannen daten ‘on the side’. Met oudere mannen voor wie dat extra geld dat zij aan hun jongere minnaressen afstaan doorgaans weinig geld is.
Dit is vergelijkbaar met de emancipatie van de zwarte bevolking in de VS. Halverwege de vorige eeuw stond het er betrekkelijk goed voor: de meeste zwarten leefden in traditioneel samengestelde gezinnen en hadden de waarden van het burgerlijke kapitalisme verinnerlijkt. Maar toen werden linkse ideeën populair en kwam de verzorgingsstaat met gratis geld. Hierdoor veranderden het arbeidsethos evenals het bestedingspatroon, en ging het weer mis. Voor jonge vrouwen die daten met oudere mannen, geldt hetzelfde.
Het punt van het kickboksen en van dat gratis geld, is dat je dus niet op een gelijk platform staat met die vrouw die je aantrekt of aanneemt als jouw partner. De oudere, rijkere man gaat met haar omdat ze jong, slank en mooi is en een beetje lief, maar eigenlijk zijn haar inwendige kwaliteiten – kwaliteiten die echt moeite kosten om je binnen het leven eigen te maken – zeer gering. Dit maakt het zéér moeilijk, zo niet onmogelijk, om ware liefde te voelen. Die transactionale analyse is, voor zover die waar is, tegelijkertijd een verschraling van het menselijk vermogen tot authentieke hechting.
Ik vergelijk het met samen een trap op lopen. Toen ik 25 was leerde ik mijn toenmalige partner kennen van 23. We zaten in dezelfde leeftijdscategorie en waren allebei harde werkers. Ik had, en heb, veel ontzag voor haar. Ze is een doorzetter, doorbijter, ambitieus, en heeft wat weten neer te zetten. Dat zal ik met warmte in mijn hart dragen. Het is een totáál ander verhaal dan dat je op een zeker moment geld, macht, roem en status hebt, en dat er dan vrouwen bij je komen aankloppen die weliswaar zéér aantrekkelijk zijn op seksueel en esthetisch vlak, maar eigenlijk weinig van het leven hebben gezien en zich niet kunnen verplaatsen in jouw struggles.
Voor een vrouw waarmee je samen de trap bent opgeklommen, daar heb je veel meer ontzag, erkenning en reverence voor, dan voor een ‘groupie’. Elke man die eerlijk is tegenover zichzelf, zal dit in het diepst van zijn hart moeten toegeven. Hier hebben we het niet over seksuele opwinding, maar over ware liefde.
Jim Cambios reageerde hierop met het cynische argument: “Ja maar Sid, ik ben nu 64. En een vrouw die net als ik 64 is, is voor mij seksueel niet interessant. Hoewel ik haar natuurlijk wel als soulmate en levenspartner zou kunnen koesteren en waarderen. Maar dat is iets anders. Ik ben een man en leef gezond: mijn instincten doen het nog goed, ik omhels het leven! Wat kan ik nog meer zeggen?”
Nog twee commentaren zal ik er aan wijden – dan sluit ik af.
Dat eerste commentaar is het beruchte fragment uit de film Doctor Zhivago, die ons de essentie laat zien. Vóór de Russische Revolutie slaapt de beeldschone Lara Antipova met een koddige liberale parlementariër. Ná de revolutie ligt ze plots naast een strak-geüniformeerde communistische legerofficier.
Al die inhoudelijke, uitputtende slagenwisselingen rond beleid en ideologie – die bovendien heel veel risico’s met zich meebrengen – zijn voor de meeste vrouwen oninteressant. Voor hen is het veel belangrijker om ‘maatschappelijk omhoog te kunnen navigeren’ naar de nieuwe ‘alfamannetjes’ als de revolutie eenmaal is aangebroken. Esthetische schoonheid en sociale vlotheid zijn hierbij voor hen de meest bruikbare kwaliteiten.
Zo komen we dus weer op het verhaal: een vrouw kan wel mooi, jong, knap en slank zijn, maar stond zij écht naast jou toen jij jouw zwaarste beproevingen in het leven onderging? Of kwam ze langs toen het al mooi weer was? Dit bepaalt de diepte van de liefde die je voor jouw partner kunt voelen. Of dat de relatie toch inderdaad vooral een cynische transactie is.
Niettemin wil ik afsluiten met een prachtig en hoopvol stuk duiding: In de ware liefde zit iets dat je zowel in jezelf als in de ander wil ontdekken en ontwikkelen. En dat geeft je tegelijk de wil om samen door diepe dalen te gaan.
Steun Sid via BackMe: https://sidlukkassen.backme.org/
Volg hem via Telegram: https://t.me/SidLukkassen
Of zijn nieuwsbrief: www.sidlukkassen.com
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
