Onder druk van het COVID19 virus moet Nederland als een eenheid optrekken: laten we vooral kijken naar de zwakte van ons ‘democratische’ systeem. De Oudgriekse filosoof Plato schreef al meer dan 2.400 jaar geleden het excellente boek De ideale staat (Politeia). Hier wordt de vraag behandeld wat leiderschap is. Veel hooggeplaatste figuren worden plechtstatig bejegend, maar in feite zijn het gewoon types die ‘de winkel beheren’. Ze hebben geen visie, geen scherp zicht dat voorbij de oppervlakte door de dingen heendringt: ze maken gewoon op wat in kas is, ze gebruiken de resources die door de vorige generaties zijn aangeleverd. En als alles op is, dan vallen ze weg en verdwijnt direct hun gezag.
Dat is het type leiders dat West-Europa heeft sinds de Tweede Wereldoorlog, omdat we veilig achter de atoomparaplu van de VS zaten. Je merkt het aan de bestuursstijl van Rutte. Niet meer dat “geen woorden maar daden, kijk naar de harde realiteit, de harde cijfers, en handel vastbesloten” mentaliteit van de VVD van vroeger. Het no nonsense liberalisme. Tegenwoordig denken onze leiders in termen van ‘inspanningsverplichtingen’. Veel wegmasseren en weglachen, totdat het echt niet meer anders kan en dan plots een gedongen feiten politiek voeren.
Merk op dat waar Baudet spreekt over de voordelen van ‘democratie’, hij in feite praat over de voordelen van een natiestaat met een sterke gedeelde Leitkultur en sociale cohesie. Democratie leidt tot de kartels die hij bekritiseert: hij probeerde zelf een lijntje uit te gooien naar de SP, D66, PvdA, enzovoorts, om vanuit een brede coalitie de Coronacrisis te bestrijden. De FvD-leider kreeg echter nul op zijn rekest; die clubs bleken meer bezig te zijn met hun eigen parochie afschermen en eigen identiteit behouden.
Je moet gewoon kijken naar de film ‘World War Z’. En wat daar gezegd wordt door een Israëliër. “Toen de Holocaust eraan kwam werd hierover gefluisterd, maar dit werd afgewimpeld onder het mom, dit is te gek, dit kan niet waar zijn. Maar sindsdien is er een man die ten alle tijden het contra-standpunt vertegenwoordigt. Dus als iedereen denkt ‘dit is te gek’, dan moet er één iemand zijn die juist dat gekke scenario uitdenkt.” (tekst gaat verder onder video)
Wel, dit is precies de rol van de kritische denker. En de kritische denker zal altijd worden weggehoond en weggelachen binnen democratische systemen. Dit is omdat je jezelf binnen democratische systemen omhoog werkt door de partijleiding gedienstig te zijn, niet tegen schenen te schoppen, confrontatie te vermijden. Er zijn zoveel kliekjes en groepjes, je vijand van vandaag kan morgen weer je beste vriend zijn: het is het beste helemaal geen overtuigingen te hebben en met iedereen leuk mee te doen.
De volmaakte democratische mens stijgt op door de bestaande wereldbeelden na te praten en warme banden te onderhouden met mainstream media: door kabbelende gesprekjes te voeren waarin vooral niet te veel ‘polariserende’ dingen worden gezegd. Heel anders dus dan het gesprek van Baudet en Niemöller. Lees het maar na in mijn boek De Democratie en haar Media (2017).
Natuurlijk kunnen ook niet-democratische regimes in de ban raken van realiteitsontkenning, hof-hermafroditisme en kliekjesvorming (zie hoe Iran omgaat met de Coronacrisis). Maar het probleem is dat deze inertie ons in West-Europa wordt verkocht als ‘inspraak’, ‘gelijkwaardigheid’ enzovoorts. En velen geloven het.
Steun Sid via BackMe en zorg zo dat dit alles langdurig mogelijk blijft!
(klink op de afbeelding hieronder om dit beter te lezen)
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
