Westers militair bondgenootschap concludeert wat ik jaren geleden al zei online

 

In 2017 introduceerde de onvolprezen dr. Sid Lukkassen mij in zijn brede netwerk van gelijkgezinden. Hij was de allereerste die meer dan gewone aandacht besteedde aan mijn boek De Redding van Europa (verschenen in 2014), volledig gewijd aan het thema geopolitiek en hoe we ons daar als Europeanen succesvol kunnen in positioneren.

Hij nodigde mij uit als spreker voor een aflevering van Café Weltschemerz  (hier terug te kijken) zodat ik mijn denkbeelden met de buitenwereld kon delen. In hoofdzaak vertelde ik het volgende:

‘Het Turkije van Erdogan dient te worden beschouwd als een grote agressor waar de NAVO zich van moet distantiëren; het Westen en de NAVO moeten ophouden de spanningen met Rusland op de spits te drijven en integendeel opnieuw toenadering zoeken; China moet beschouwd worden als de grootste bedreiging voor de wereldvrede en haar militaire expansiedrift moet aan banden worden gelegd. Om tijdig dat gevaar af te stoppen moeten de leden hun defensie-uitgaven drastisch verhogen.’

 

Vrienden en vijanden zijn veranderlijk

 

Het gesprek met Lukkassen verliep niet geheel rimpelloos. Hoewel hij zich kon vinden in de meeste van mijn ideeën vond hij mij te hard van stapel lopen: Hoe kon zich moeilijk voorstellen dat de EU, laat staan de NAVO, zoveel realiteitszin aan de dag zouden leggen dat ze zouden opteren voor zo’n ongeziene koerswijziging.

Welke overheid tenslotte zou het in haar hoofd durven halen openlijk Turkije te bekritiseren? Het land met de belangrijke NAVO basis Incirlik waar Amerikaanse kernwapens staan gestationeerd… En tevens thuisbasis van het schrikbewind dat met de EU de fameuze Turkije-deal had beklonken die miljoenen migranten moest buitenhouden!

De Europese lidstaten stonden evenmin te popelen om het machtige China voor het hoofd te stoten: Het leek verstandiger om stilzwijgend een graantje mee te pikken van de Nieuwe Zijderoute die de Chinese ambitie vertolkt om Amerika voorgoed te overvleugelen in economische zin. En werd bovendien het G5 netwerk, het paradepaardje van Beijing, ons niet verkocht als het mirakelmiddel om een leiderspositie te kunnen behouden in de toekomstige wereldeconomie?

Nog het meest twijfelachtig leek een herstel van de betrekkingen met Rusland: Hoewel zwart op wit bewijzen nog steeds ontbreken beschuldigt de volhardende Fake Media propagandamachine het Kremlin van inmenging in Westerse verkiezingen, het neerhalen van een passagierstoestel boven Oekraïens oorlogsgebied en het vergiftigen van een voormalig spion op Britse bodem.

Doorslaggevend ‘bewijs’ in de zaak Skripal was het gebruik van het zenuwgas Novichok als wapen: Aangezien dat gold als een Russisch product moésten de Russen hier wel de hand in hebben, concludeerden de rechercheurs.

Met andere woorden: Indien morgen één van onze politici zou komen te bezwijken aan een overdosis wodka dan zouden de Russen meteen in verdenking worden gesteld van gifmoord: Is wodka niet immers een Russisch product?

Hetzelfde verhaal met de fameuze BUK-raket die zou zijn gebruikt om vlucht MH17 neer te halen: Ook van Russische makelij. Stel dat een moslimterrorist op het onzalige idee zou komen om bij ons op straat een willekeurige groep mensen neer te maaien met een Kalasjnikov, gaan de speurders dan ook op tel en sprong op zoek naar ‘de Russische connectie’? De Kalasjnikov is immers een op en top Russisch wapen…

 

Zeventig jaar NAVO

 

Maar goed, we dwalen af… Onlangs kwamen de leden van de NAVO bijeen te Londen om zich te beraden over nieuwe strategieën. Gastvrouw van de top, die een feestelijke editie diende te worden omdat de NAVO zeventig kaarsjes uitblies, was de kranige vorstin Elizabeth II die zelf al een twintiger was op de oprichtingsdatum van de NAVO!

Te zien op film is hoe zij tijdens de plechtigheid rond de laatste bijeenkomst een berisping gaf aan haar dochter prinses Anne die, in plaats van president Trump beleefd te verwelkomen in de rij van prominenten, even verderop een onderonsje had met de Canadese premier Justin Trudeau, de Nederlanse premier Rutte en de Franse president Macron.

Naar later bleek staken zij op dat moment de draak met het flamboyante gedrag van Trump. De hele wereld kreeg te aanschouwen hoe Europese leiders aan het lachen waren met de president van het machtigste land ter wereld, een bondgenoot die we eeuwige dankbaarheid en respect verschuldigd zijn voor het bevrijden van Europa van de naziterreur…

 

Openlijke vertrouwensbreuk

 

Geen fraai beeld als men het mij vraagt en Trump was op z’n zachtst gezegd not amused toen hij naderhand het fragment onder ogen kreeg. Uit ongenoegen gaf hij verstek voor de afsluitende persconferentie en gaf hij bij thuiskomst meteen een bestraffende toespraak waarin hij de fratsenmakers een veeg uit de pan gaf: Hij dreigt er namelijk mee om de NAVO leden die blijven weigeren om 2% aan het NAVO budget bij te dragen te onderwerpen aan Amerikaanse handelssancties.

Ik kan me levendig voorstellen dat Rutte en Trudeau intussen het lachen hebben afgeleerd…

Overigens ontwaar ik hier een zorgwekkende trend onder toppolitici als het gaat om het ‘beschadigen’ van politieke opponenten: De schending van vertrouwelijkheid, nochtans essentieel om diplomatie vlekkeloos te laten verlopen.

Als men voor het oog van miljoenen tv-kijkers toppolitici vastlegt die grappen en grollen maken over hun Amerikaanse ambtsgenoot dan dient dat een politiek doel: Trump onderuit halen.

 

Verraders in Het Witte Huis

 

Die schending van vertrouwelijkheid (die ik een vorm van ‘verraad’ zou durven noemen) was er ook de oorzaak van dat Trump in opspraak kwam en zelfs een afzettingsprocedure kreeg aangesmeerd na het uitgelekte telefoongesprek met zijn Oekraïense ambtsgenoot Zelensky.

Tot mijn stomme verbazing (en ongetwijfeld ook die van talloze anderen) kan de ‘machtigste man ter wereld’ geen vertrouwelijk gesprek voeren met om het even wie zonder dat er op de achtergrond tal van regeringsfunctionarissen en inlichtingenofficieren stiekem meeluisteren…

Zo kon het gebeuren dat één zo’n officier zich tot jolijt van de democraten ontpopte tot een klokkenluider die Trump aan de galg praatte: Volgens hem had zijn hoogste baas zich schuldig gemaakt aan ongebreideld machtsmisbruik.

Volgens die lezing zou Trump de Oekraïense leider met aandrang gevraagd hebben om bewijsmateriaal te verzamelen van strafbare feiten die de zoon van zijn politieke tegenstrever Joe Biden zou hebben begaan in Oekraïne.

In een ‘voor wat, hoort wat’ deal zou Trump een voortzetting van militaire hulp aan het land hebben beloofd van zodra die bewijzen hem werden geleverd…

Uitgerekend op de dag waarop Trump de NAVO top bijwoonde in Londen maakte de aanvoerster van de democraten, Nancy Pelosi, wereldkundig dat er volgens haar voldoende aanwijzingen waren om aan te nemen dat Trump z’n boekje te buiten was gegaan en moet worden afgezet.

 

Vooruitziende blik en juiste analyse

 

Toen ik in 2017 met Sid in de studio dook leek niets er op te wijzen dat de NAVO met Turkije overhoop zou komen te liggen, dat het Westen zou snakken naar een betere verstandhouding met Rusland, of dat andere westerse landden buiten Amerika zich grote zorgen zouden gaan maken over China…

Intussen is er veel veranderd: Veel NAVO partners zijn niet te spreken over het feit dat het Turkse leger Syrië binnenviel zonder vooraf overleg te plegen met de andere NAVO-leden, nota bene om jacht te maken op Koerdische militanten die een sleutelrol hebben vervuld bij het verslaan van Islamitische Staat.

Onder meer dit ondenkbare huzarenstuk van Erdogan waar de NAVO niets tegen in bracht ontlokte Macron de uitspraak ‘de NAVO is hersendood’.

In één adem sprak hij ook de wens uit dat het Westen de betrekkingen met Rusland weer zou gaan normaliseren.

 

Sancties maakten Rusland sterker

 

Inderdaad zijn de vele sancties die het Westen onder aanvoering van Amerika (onder druk van de democraten) Rusland heeft opgelegd bijzonder contraproductief gebleken: Als een kat in het nauw werd Rusland daardoor in de armen gedreven van schurkenstaten als Iran en Turkije en natuurlijk China, die daarmee haar kans zag om haar invloed te vergroten.

In plaats van Rusland te verzwakken komt het juist gesterkt uit de clash, met onder meer Iran en China als lachende derden.

In de marge van de NAVO top heeft ook NAVO baas Jens Stoltenberg de wens geuit dat er een nieuwe constructieve dialoog met Rusland op gang komt.

Officieel werd bekend gemaakt dat de NAVO er voortaan ook een nieuwe component bij krijgt: Naast het bestrijden van gevaren ter land, ter zee, in de lucht en in de cyberwereld wordt het actieterrein uitgebreid naar de ruimte. Met nieuwe maan- en Mars-missies in het verschiet allicht een logische beslissing.

 

China grootste uitdaging

 

De belangrijkste conclusie die deze ongewone NAVO-top opleverde evenwel was dat China voor het eerst openlijk werd aangeduid als grootste uitdaging voor het machtsblok dat onze welvaart en veiligheid militair waarborgt. Dat verklaarde Stoltenberg onomwonden.

De meer dan grimmige situatie in Hongkong heeft de wereld laten zien hoe ver Beijing bereid is te gaan om haar dominante positie in Azië te behouden en eventueel zelfs te versterken, met alle schendingen van mensenrechten van dien.

De uitrol van het beruchte 5G netwerk is daarbij een handig hulpmiddel omdat het kan worden misbruikt als ideaal spionagegadget.

Nog geen drie jaar na mijn eerste optreden bij Café Weltschmerz bevestigt de NAVO open en bloot dat ik met mijn analyse van de geopolitieke realiteit spijkers met koppen sloeg: We dienen ons vooral zorgen te maken over Turkije en China (en Iran) en het is verkieslijker om Rusland als vriend te hebben dan als vijand.

 

Genegeerd door de vermaledijde MSM

 

Mijn boek, de geopolitieke bijbel De Redding van Europa, dat tot doel heeft Europa uit het slop te halen en weer op de kaart te zetten werd meteen na het verschijnen straal genegeerd door de mainstream media. Natuurlijk: Mijn bevindingen en streefdoelen passen niet in het kraam van de globalisten van deze wereld.

Die willen het liefst Rusland in het verdomhoekje blijven plaatsen om de Koude Oorlog te bestendigen, naar hartenlust handelsakkoorden sluiten met het Chinese communistische bolwerk, en Turkije en Iran vrij spel geven in het eeuwig instabiele Midden-Oosten.

Waardevolle en nuttige tegengeluiden kunnen uitsluitend aan bod komen dankzij alternatieve media zoals Café Weltschmerz en een nieuwe televisiezender zoals Ongehoord Nederland die op termijn wil uitgroeien tot een geduchte concurrent voor de NOS.

Omdat alleen zij de waarheid dichter bij de burger kunnen brengen en ons kunnen behoeden voor een ontspoorde EU die verder het ravijn in dendert verdienen zij al onze steun!

Deze media zijn het klankbord van de echt weldenkende burgers die elders geweerd worden en monddood gemaakt.

Spoedig zullen zij ons verlossen van de ketenen van het linkse monopolie! Weldra is de Nieuwe Zuil alomtegenwoordig…

 Olli Salvatore

Steun de Nieuwe Zuil via BackMe, en blijf bijdragen zoals deze mogelijk maken! De Nieuwe Zuil is een platform voor iedereen die realisme wil verspreiden!

Delen via


Lees ook

Discussieer mee!

Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.

Om te reageren dien je eerst aan te melden.

Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.

Login hier in met je gebruikersnaam en het wachtwoord dat je per e-mail ontvangen hebt.

Maak hier een gebruikersnaam aan. Na verzenden ontvang je een e-mail met je wachtwoord waarna je meteen kunt inloggen en reageren.

Nieuwe gebruiker
*Verplicht veld
Nieuwe gebruiker
*Verplicht veld