Een tijdje geleden schreef ik in een optimistische bui een kort tekstje. Lukkassen/Özdil-gate herinnerde me opnieuw aan mijn schrijfsel. Sids initiatief op VoordeKunst, waarmee hij meer dialoog wil faciliteren, is ook weer doelwit geworden van de-banking. Daarmee bedoel ik een poging om ‘politiek ongewenste mensen’ te verwijderen middels financiële druk. Een slecht voorteken.

Kunnen we praten? Ik denk van wel.

Ik herinner me dat Joris Luyendijk schreef ‘kunnen we praten?’. Op dat moment vond ik het onoprecht en een laffe poging tot zelfverheffing. “Ik wil best volwassen met je praten, maar jij bent daar blijkbaar niet toe in staat. Alleen al het feit dat ik dit initiatief moet nemen zegt toch al genoeg?”

Zo las ik het. Daarin heb ik me, denk ik nu, vergist.

Herkansing

Ik heb een verzoek of beter gezegd: een idee. Laten we elkaars artikelen lezen, elkaars podcasts luisteren. Een beetje zoals Joris Luyendijks ‘kunnen we praten’, maar dan ook de andere kant op van ‘onze’ kant naar die van ‘jullie’. Zodat we op voet van gelijkwaardigheid kunnen communiceren. Want ik ben het polariseren beu.

Caveat: ik houd niet van wij/zij-denken, maar voor de doeleinden van deze boodschap is dat de meest praktische manier om de zaken te duiden.

Ik heb gewoon gemerkt dat, wanneer ik daadwerkelijk een gesprek heb met iemand met wie ik het dan zo ongelooflijk oneens zou moeten zijn, dat allemaal reuze meevalt; maar ook dat beide partijen allerlei vooroordelen over elkaar hebben die helemaal niet kloppen. Sommige kloppen wel, maar ook dat is niet erg. Sometimes prejudice comes from experience and ‘post-judice’.

Mijn doel: we hoeven het niet ‘méér eens te worden’, maar elkaar beter begrijpen en beter geïnformeerd zijn over elkaars standpunten kan alleen maar goed zijn. En dan hoeven we niet meer te vechten, en kan de uitgestorven kunst van de polemiek weer herleven!

Wat kan ik doen?

Ik zal een krachtsinspanning leveren om Joop, De Groene, Jalta en De Correspondent te lezen. Andere suggesties zijn uiteraard welkom. Vanuit wat ik zojuist al schreef, blijkt al wel dat ik niet zo goed weet wat ‘jullie’ bronnen zijn. Wie zich geroepen voelt, is uiteraard welkom zijn/haar beste bronnen en content creators aan te dragen. Stropoppen zoals Joop.nl zijn bij nader inzien iets te laaghangend fruit links kan een stuk beter verhaal vertellen dan dat kleuterige broddelwerk.

Misschien dat, tegelijkertijd, trouwe lezers van die media zich zo nu en dan op ThePostOnline, DeNieuweZuil, VerenOfLood, Novini, Doorbraak.be en dergelijke kunnen begeven. Andere suggesties zijn uiteraard welkom, maar dit is wat ik zo snel kon bedenken. De Dagelijkse Standaard is er ook nog.

Vermoedelijk zullen we het over meer eens zijn dan we denken. Zoals het nu gaat wordt iedereen gedreven door de ‘perverse prikkel’ (wederom Luyendijk) om rage-clickbait te schrijven. Daaraan gaat de journalistiek kapot, het openbare debat naar de tering en het discours richting gevaarlijke haat over-en-weer. Totdat we in het domein van geweld en oproepen daartoe geraken.

Juist geïnstitutionaliseerde disconfirmatie werkt reinigend en kathartisch. Waar is VVMU goed voor als we alleen praten met mensen met wie we het al roerend eens zijn?

Wat kunnen ‘jullie’ doen?

Ik ga mijn best doen om Arnon Grunberg, Rutger Bregman, Leo Lucassen, Asha Ten Broeke, Bas Heijne, Aafke Romeijn, Sarah Sluimer en consorten meer te lezen (ik weet het, deze lijst is te kort, zie mijn eerdere opmerking aangaande platforms die ik [nog] niet ken). Kunnen ‘jullie’ proberen om schrijvers als Afshin Ellian, Paul Cliteur, Geerten Waling, Sid Lukkassen, Sam van Rooy, en bloggers zoals Renzo Verwer te lezen?

Polariseren is natuurlijk stiekem hartstikke leuk: de adrenaline gaat pompen, het geeft je het gevoel ertoe te doen – maar het lost op de lange termijn niets op. Het maakt alleen precies datgene waar we allemaal zo boos en snedig over schrijven alsmaar erger. Misschien willen we dat ik liever niet. Ook wil ik me niet moreel verheffen door te doen alsof ‘jullie’ dat wel doen.

Dus, gewoon een suggestie: zullen we een trial run van een week nemen, waarin we zowel binnen als buiten onze bubbel lezen en luisteren? Ondertussen kunnen we best doorgaan met praten en schrijven, als we die vier maar combineren.

Dus, wat mij betreft kunnen we praten. En wat mij betreft steunen we ook Sids crowdfunding, want die jongen werkt er maar hard voor, het moet gezegd.

Vrienden?

PS.: dit zou uiteraard meer op zijn plaats zijn in NRC of de Volkskrant, maar aangezien ik daar geen invloed heb, dan toch maar eerst via de eigen platforms.

Steun de Nieuwe Zuil via BackMe, en blijf bijdragen zoals deze mogelijk maken! De Nieuwe Zuil is een platform voor iedereen die realisme wil verspreiden!

Delen via


Lees ook

Discussieer mee!

Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.

Om te reageren dien je eerst aan te melden.

Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.

Login hier in met je gebruikersnaam en het wachtwoord dat je per e-mail ontvangen hebt.

Maak hier een gebruikersnaam aan. Na verzenden ontvang je een e-mail met je wachtwoord waarna je meteen kunt inloggen en reageren.

Nieuwe gebruiker
*Verplicht veld
Nieuwe gebruiker
*Verplicht veld