Friedrich Nietzsche doorzag eerder dergelijke gelijkheidsleugens al en had er ook scherpe kritiek op. De gelijkheidsmoraal leidt volgens Nietzsche tot kuddegeest en doorsnee-mensen. Hij pleitte voor het respecteren van verscheidenheid, opdat mensen zich in al hun verschillen tot vrije en unieke individuen kunnen ontplooien. De mensheid verandert met het hanteren van een gelijkheidsmoraal van sterke individuen in een kudde schapen volgens Nietzsche. Zo geredeneerd is dat gelijkheidsdenken een methode om zelf macht te kunnen ontplooien. Letterlijk stelde Nietzsche: “Moraal is een dekmantel voor machtshonger van de priesterkaste.”
NSDAP (dus niet: SDAP)
Bij ‘Gleichschaltung’ denkt men terecht aan de tijd van de nationaalsocialistische heerschappij in Duitsland (1933-1945). Kort nadat ze aan de macht kwamen, brachten de nationaalsocialisten de meeste organisaties in de staat, d.w.z. partijen, verenigingen, clubs en de media, op één lijn met de politieke doelstellingen van de nationaalsocialisten. Veel organisaties werden ontbonden en vervangen door organisaties die onvoorwaardelijk de wil van de NSDAP volgden en ook de symbolen van het nationaalsocialisme overnamen. Iedereen die zich verzette tegen het systeem van conformiteit werd tegengewerkt. Wetten werden aangepast, dissidenten werden vervolgd en met geweld geïntimideerd. Deze gedwongen gelijkheidsmoraal van de nazi’s was een belangrijke en onmisbare stap op weg naar de vestiging van hun dictatuur. Nietzsche zou zeggen: “De gelijkheidsmoraal is een dekmantel voor machtshonger van de nazi-priesterkaste.”
“Slechts de wet is
voor iedereen gelijk”
In linkse kringen wordt een zeker ‘gelijkheidsideaal’ verheven tot een soort van moraal-filosofische exertcitie. Noem het een ‘religie’ als u wilt. Maar in werkelijkheid is niets en niemand aan iets of iemand anders gelijk is en dat hoeft ook helemaal niet gelijk te zijn. Er is niets op tegen om beter of harder te kunnen lopen dan iemand anders. Er zijn zelfs wedstrijden in. Mannen en vrouwen verschillen ook van elkaar; elk heeft een specifieke functie in het reproductieproces. Toch verzet met name ‘links’ zich met alle macht tegen elk onderscheid. Want, zeggen zij, “voor de wet is iedereen gelijk”. Misschien dat er daarom genderneutrale toiletten zijn. Maar helaas: niet iedereen is voor de wet gelijk; slechts de wet is voor iedereen gelijk. En dat is maar goed ook.
Het verplichte gelijkheidsdenken in de politiek, op radio en televisie, past in het stramien van een zekere ‘Gleichschaltung’. En, zo leert ons Nietzsche, zo’n Gleichschaltung is niets anders dan dekmantel voor de machtshonger van de ‘priesterkaste’.
Wie de hogepriesters zijn kunt u zelf eenvoudig invullen…
Ton Nijhof. Foto: Sjef Prins / APA
Ton Nijhof (1956) is zelfstandig dwarsdenker, voorzitter van Stg. De Nieuwe Zuil, politiek voslagen incorrect en auteur van o.m. ‘De Afrekening – Kroniek van een getergd volk‘ en redacteur van ‘Tegen de Tribalisering – De terugkeer van de stammencultuur in de moderne wereld‘. Daarnaast publiceert hij regelmatig op diverse websites, in het bijzonder op DeNieuweZuil en Sta-Pal / OSL-StaVast.
.
