CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt verzocht enige tijd geleden in de Tweede Kamer om wat meer ‘liefde’ in een wet, waarna Minister Koolmees met een grap op de proppen kwam. “Dat doet mij denken aan een hele slechte grap van Youp van ’t Hek uit 1989”. De bewindsman bleek als 12-jarig jongetje naar de oudejaarsconference van de cabaretier te hebben gekeken en deze grap stond kennelijk nog in zijn geheugen gegrift. In een vrolijke bui, vertelde hij vervolgens de grap: “Is uw vrouw nog aantrekkelijk? Euhh, ja fiscaal nog wel…”
Door Ton Nijhof
Kamervoorzitter Arib, die pal daarvoor de D66-minister nog uitdaagde om de grap te vertellen, was als bij toverslag onthutst. “Ik kon er niet om lachen”, aldus Arib. Volgens de voorzitter was de grap uitermate vrouwonvriendelijk en wel van een dusdanige orde dat “zo’n grap tegenwoordig echt niet meer kon” (gaap). De Kamervoorzitter meent dus, in haar oneindige wijsheid, te kunnen beoordelen in welke bewoordingen een lid van de regering zich uit dient te laten en welke groeperingen buiten kritiek of ‘slechte grappen’ gehouden moeten worden?
In de Staten Generaal echter gelden andere regels dan op straat of in een televisiestudio. De Staten Generaal vormen een gebied waar een vrije uitwisseling van gedachten en politieke opvattingen plaatsvinden. Politici die vinden dat het recht op vrije meningsuiting achterhaald is, moeten dat bij uitstek in de Tweede Kamer aan de orde kunnen stellen. Anders kunnen ze beter thuisblijven of op het dak gaan zitten. Sterker: naar mijn mening zijn onze volksvertegenwoordigers en leden van de regering bij voortduring bezig met het ventileren van hun politieke opvattingen, ook buiten het parlement zoals in interviews en tijdens bijeenkomsten van hun politieke bewegingen. Dat maakt ook meteen duidelijk waarom ik de rechtszaken tegen PVV-leider Wilders volslagen absurd en zelfs willekeurig vind omdat de uitspraken waarvoor Wilders wordt vervolgd binnen het kader van een politieke opvatting en dus tot zijn taak behoren. Dat was namelijk zijn politieke functie op het moment dat hij zijn toehoorders de vraag voorlegde of zij ‘meer of minder Marokkanen in de stad’ wilden. Hij had ook kunnen vragen op wie ze de volgende keer gingen stemmen of hoeveel windmolens het land uit zouden moeten.
Maar volgens mevrouw Arib zit dat dus allemaal heel anders in elkaar en het lijkt erop dat zij van mening is dat Thorbecke c.s. zich hebben vergist bij de constructie van onze democratie en dat de voorbeelden die een minister of volksvertegenwoordiger voorlegt, eerst getoetst moeten worden door iemand die zichzelf voldoende gereed acht om dat klusje moreel verantwoord te doen. Die regels, die wetten gooide ze overboord en daarvoor in de plaats verordonneerde zij haar eigen regels. Misschien moet ze haar jeugd nog eens overdoen, maar dan in Nederland.
——————–
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
