Wij staan achter Denk. Meer specifiek zouden we willen zeggen dat we volledig achter de chaos bij Denk staan. Het (Turkse) woord ‘denk’ betekent in het Nederlands zoveel als ‘gelijkwaardig’. Een normaal mens zou denken dat een partij met zo’n naam volledig overbodig is, want ‘gelijkwaardigheid’ staat al in het eerste artikel van onze Grondwet.
Als het werkelijk om ‘gelijkwaardigheid’ zou gaan, dan ligt het immers meer voor de hand om spoorslags naar Ankara of Rabat af te reizen, waar nog een wereld aan gelijkheid is te winnen, ook al is het gevaarlijker en betaalt het minder. Het zou natuurlijk kunnen dat de oprichters van mening waren dat ze ongelijk werden behandeld in ons land, bijvoorbeeld door hun vorige partij (PvdA) waar ze met slaande deuren vertrokken. Maar als dat zo zijn dan had men beter een beroep gedaan op een strikte handhaving van het grondwetsartikel dat de gelijke behandeling garandeert. Dat wordt in deze streken niet voor een sharia-rechtbank uitgevochten, maar bij een echte rechtbank, met hoor en wederhoor en de mogelijkheid tot hoger beroep.
Alhoewel de beste oplossing is om helemaal geen partij te starten die zich vrijwel uitsluitend richt op allochtonen, zou zo’n partij een andere naam moeten hebben zonder een zekere referte aan de Turkse achtergrond. Misschien iets van ‘sürdürmek’ wat ‘handhaven’ of ‘voortzetten’ betekent. Maar misschien is dat al te opvallend en voldoet het niet aan de opdracht van Al-Qaradawi tot heimelijk opereren.[1]
Dat de pleuris uit zou breken bij Denk kan niemand verbazen: ‘Turken en Marokkanen op één kussen, daar slaapt de duivel tussen’. De beide bevolkingsgroepen liggen elkaar totaal niet en voor zoveel dat in de partijtop anders zou zijn, roert de achterban zich wel. De felle machtsstrijd is tekenend voor een zekere premoderniteit, waarbinnen de goedkeuring en instemming van de directe, allochtone groepsomgeving bepalend is voor het aanzien. In moderne samenlevingen is uitsluitend klinkende munt of meetbare prestatie bepalend voor de mate van acceptatie. Kortom: in de ene groep (premodern) moet je lief en aardig gevonden worden en in de andere groep (modern) gelden prestaties als voorwaarde.
De partij ‘Denk’ heeft zich inmiddels voldoende gediskwalificeerd en zal ongetwijfeld baanbrekend werk hebben gedaan voor de nog sterker islamitisch geurende partij NIDA. De naam ‘nida’ is een begrip uit de Koran en betekent ‘oproep’ en ‘stem’. Maar dat is niet islamitisch eigenlijk; zomaar een beetje democratisch zitten doen met wetten die door mensen zijn bedacht. Dat hebben we eerder al uitgelegd. Al te vroom zullen die dus ook niet zijn volgens islamitische begrippen, tenzij ze de aanbevelingen en vrijstellingen door Al-Qaradawi tot achter de komma hebben begrepen… Wij Westerlingen wel overigens.
Kunnen moslims of allochtonen met wortels in islamitische landen het dan nooit goed in onze ogen? Natuurlijk wel. Zo goed echter als we geen ideologieën als communisme en fascisme in de politiek of op straat willen, zo menen wij dat er ook geen plaats behoort te zijn voor de islamitische ideologie. Die is namelijk niet minder gevaarlijk zoals we in vrijwel alle islamitische landen tot op de dag van vandaag kunnen zien.
——————–
[1] [1] Al-Qaradawi: islamitische geleerde die in een pamflet (Priorities of the islamic movement in the coming phase; 1998. Zie ook: https://shibircloud.com/pdf/priorities_of_Islamic_movement_in_the_coming_phase.pdf) waarin hij uiteenzet dat het moslims geboden is in het Westen zoveel mogelijk bestuurlijke en politieke posities te bezetten, teneinde het Westen onder islamitische regie te brengen.
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
