Wanneer men de jeugd zo kan beïnvloeden dat ze van school komen zonder kritisch denkvermogen, levend in een dogmatische bubbel, kan men spreken van succesvolle indoctrinatie. In alle geschiedenisboekjes van de middelbare school wordt uitgebreid verteld over wat indoctrinatie is. In geuren en kleuren wordt verteld hoe de nazi’s en de sovjets hun jeugd indoctrineerden om te geloven in heilstaat die hun leiders beloofde. In de Sovjet-Unie was het normaal dat kinderen leerden om zelfstandig hun ouders en familie te verklikken als die zich niet hielden aan de opgelegde collectivisatie van Stalin. Het bekende voorbeeld hiervan is de Pavlik-cultus; gebouwd rondom de boerenzoon Pavlik Morozov, nadat hij zijn vader had verlinkt omdat zijn vader koelakken zou hebben geholpen. In nazi-Duitsland zagen we de volle kracht van de jarenlange indoctrinatie binnen de Hitlerjugend.
Al in de vorige eeuw wist men dat de toekomst lag in het onderwijs. De koers van een land kan bepaald worden door de jongste generatie. Het onderwijs stoomt de nieuwe generatie klaar en daarmee geniet de onderwijskundige wereld zeer veel invloed; een invloed die vaak nogal wordt onderschat, behalve door de generatie van ’68. Zij wisten dat een ‘lange mars door de instituties’ ook betekende dat het primair en middelbaar onderwijs mee moesten worden genomen in het verspreiden van linkse dogma’s.
Heeft u zich wel eens af gevraagd wie nu de schoolboeken schrijft? Waarschijnlijk niet. Dit hebben heel veel mensen zich nooit afgevraagd en het resultaat is zichtbaar. De millenials zijn een generatie met weinig kritisch denkvermogen, zelfreflectie en de prevalentie van burn-out en depressie onder deze generatie is ongekend hoog. Het is algemeen bekend dat docenten overwegend links zijn. Dit is een zorgwekkende trend, zeker als het gaat om de maatschappijgerelateerde/kritische vakken. Denk hierbij aan vakken zoals geschiedenis, maatschappijleer, godsdienst, filosofie, aardrijkskunde en levensbeschouwing. Hoeveel docenten staan er nog voor de klas met de intentie om leerlingen een vermogen tot kritisch, helder denken aan te leren? De meesten kunnen en zullen het niet laten om tijdens het bespreken van actualiteiten hun politieke mening te uiten. Nu is dit al zeer zorgwekkend, maar wat nog problematischer is is het feit dat ook de schoolboeken vol staan met linkse dogma’s (eigenlijk dogma whistles). Zeker als het gaat om actuele thema’s.
Een schoolboek Nederlands voor 5 vwo dat spreekt over het feit dat onze premier Rutte het ‘gevaar’ Wilders onder controle heeft kunnen houden. Dit soort taalgebruik en themakeuze is zowel verwarrend als tekenend. Waarom deze keuze? De opdracht ging erover de stellingen/zinnen te verdelen in een blokjesschema aan de hand van verschillende soorten argumentaties (meervoudige, nevenschikkende, onderschikkende en nog enkele).
In het antwoordenmodel vinden we verder ook geen toelichting waarom Wilders een gevaar wordt genoemd. Had het te maken met het feit dat de PVV in de peilingen hoog stond? Of omdat de auteur van het boek van mening is dat Wilders de democratie ondermijnt (of gewoon de status quo ondermijnt, maar dat klinkt niet eng genoeg)? De keuze om Wilders een ‘gevaar’ te noemen wordt niet duidelijk, dit zorgt voor verwarring. Leerlingen die nog over weinig kritisch vermogen beschikken nemen deze woordspeling dan ook maar vaak apathisch over, zonder bij zichzelf na te gaan waar Wilders voor staat. Voor de mensen die vaak heilig geloven in de kwalijke gevolgen van implicit bias, en die denken dat het gebruik van woorden als ‘cameraman‘ ervoor zorgen dat meisjes geen camerapersoon willen worden, is dit een nogal duidelijke inkijk in het wereldbeeld dat ze (bewust of onbewust) de jongere generaties mee willen geven.
Maar het is niet nieuw, wanneer men schoolboeken gaat doorbladeren van kinderen ziet u vanzelf wel de politieke meningen van de auteurs naar boven draaien. ‘Vadertje’ Drees is altijd een held en een kritische noot bij zijn beleid is amper te vinden binnen de schoolboeken. Pim Fortuyn zorgde voor polarisatie en daardoor is hij vermoord. Er wordt nauwelijks gerept over de continue demonisering door het establishment (tot het jeugdjournaal aan toe), die het klimaat heeft veroorzaakte waarin Fortuyn kon worden vermoord. Bij geschiedenis werken ze tegenwoordig met tien tijdvakken en de daarbij horende kenmerkende aspecten. In tijdvak 9 (tijd van wereldoorlogen, 1900-1950) wordt gesteld dat nationalisme de oorzaak is van beide oorlogen. Tijdens het volgende tijdvak (tijdvak 10: Tijd van computers en televisies) wordt er geschreven over de moderne politieke partijen in Nederland. Hierin wordt de PVV ‘rechts-nationalistisch’ genoemd. Deze framing is al jaren aan de gang en een zeer ernstige ontwikkeling. Hoewel de classificatie van PVV als rechts-nationalistisch redelijk goed klopt, is die term niet zonder zijn (sorry! ‘haar’) negatieve connotaties.
De Nieuwe Zuil ageert tegen deze politisering van het onderwijs en de linkse dogma’s die aan de jeugd min of meer worden opgelegd. Het onderwijs en de klas zijn een plek van vrijdenkerij. Leerlingen moeten in staat zijn om kritische vragen te (durven) stellen en out of the box te denken. Sid Lukkassen besprak al eerder met een epische geschiedenisleraar over de kracht van het geschiedonderwijs en haar identiteitsvorming. Deze aflevering van Weltschmerz is zeker de moeite waard om terug te kijken.
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
