De rode landen hebben het Pact van Marrakesh afgewezen.
De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens – ofwel de UVRM – werd ook door mij altijd gezien als een mooie Verklaring. Eentje die aan de basis stond van allerhande verbeteringen voor de individuele mens in de wereld. Toch ben ik nu in de loop van de tijd kritischer en kritischer erop geworden. De kern van die kritiek zal ik proberen te illustreren aan de hand van het in 2018 ondertekende VN-Migratiepact, beter bekend als het Pact van Marrakesh. Dat pact is heel sterk geënt op de UVRM; zonder de UVRM had dat pact er heel anders uitgezien.
Het Pact van Marrakesh beoogde een ‘Internationale Overeenkomst voor Veilige, Ordelijke en Reguliere Migratie’ te creëren. Het pact is hevig bekritiseerd, in Nederland vooral door de PVV en het FvD. Echter, op Twitter (Arjan de Groot, @adegraat) liet iemand die pro-FvD is weten het pact best goed te vinden, ook als je illegale migratie wilt tegengaan. Immers, het zou de legale migratie reguleren en de illegale tegengaan. Is dat waar? Is het verzet tegen dat pact onterecht geweest? Ik heb het wikipedia-lemma over dat pact vervolgens maar eens doorgespit: Pact van Marrakesh.
Wie de teksten heel letterlijk neemt, en beziet als gelegitimeerd door wat er zoal staat in de onfeilbaar geachte UVRM, zal er niet veel kwaads achter zoeken. Het straalt uit dat er nu eindelijk mooie formele afspraken gelden voor mooie ‘reguliere’ migratie en dat ‘irreguliere’ migratie wordt tegengegaan door terug te sturen en door waarmaken van mooie beloften die gestoeld zijn op de UVRM. Dit is vast zo ongeveer de eindconclusie die Arjan de Groot zal onderschrijven. Begrijpelijk dus dat hij de PVV en het FvD, en alle twitteraars die het pact in een paar woorden afkraken, ongelijk geeft en beticht van niet willen lezen.
Nu zal het vast waar zijn dat de meeste twitteraars de volledige tekst niet zelf hebben gelezen, en ook niet het wikipedia-lemma. De PVV en het FvD hebben het natuurlijk wél gelezen. Het FvD heeft er bovendien een youtube-filmpje aan gewijd. Bekijk het eens, en dan praten we verder…
Dat zijn nogal wat ernstige bezwaren, toch?! Of toch niet? Je kàn daarover van mening verschillen. Maar hoe? Neem nou het volgende:
“Migratie wordt verheven tot mensenrecht“, wordt er gesteld. “En landen worden ernstig beperkt in het voeren van een eigen immigratiebeleid.” Tsja, wie heilig gelooft in de universele wijsheid en toepasbaarheid van de UVRM, zal deze beide conclusies eerder met blijdschap onderschrijven dan als alarmbel lezen. Voor- en tegenstanders van dit pact lijken vooral tegenover elkaar te staan waar het hun gevoel over die UVRM betreft. De voorstanders kennen geen enkele twijfel over die UVRM, of het zou moeten zijn dat ze zwaar ontevreden zijn over het, in hun ogen, veel te trage tempo waarin het de ontwikkelingen in de wereld beïnvloedt. De tegenstanders zijn moeilijker in kaart te brengen, omdat velen onder hen de weerzin tegen de UVRM nog niet bij zichzelf herkennen, laat staan openlijk erkennen. Zij zijn nog steeds in de veronderstelling dat de UVRM alleen maar een goede zaak dient en zij zullen – wanneer ernaar gevraagd – de UVRM in theorie volledig onderschrijven. Tegelijk voelen zij een soort van onbehagen dat ze tot nu toe niet zo goed weten te linken aan die UVRM.
Een voorbeeld: Zij zijn “net als iedereen” tegen discriminatie, maar merken dat ze evengoed worden gedemoniseerd zodra ze de eigen groep hun allang bestaande voorrechten willen laten behouden. Het onbehagen over “zoveel onverklaarbaar onbegrip” wordt door hen vooralsnog niet in verband gebracht met die UVRM. Dat komt omdat ze die UVRM goedwillend opvatten als een mooi streven om recht en vrijheid te brengen daar waar onrecht en onderdrukking heerst; niet om een autochtone bevolking zijn culturele en economische voorrechten te ontnemen. Alle mensen die de UVRM echter zien als een dwingend streven naar volledige gelijkheid voor alle mensen over de gehele wereld, en daarin rechtvaardiging zien om autochtonen zelfs hun lokale, regionale of landelijke voorrechten af te pakken, wekken hun irritatie op. Het conflict tussen beide groepen wordt uiteindelijk bepaald door hoe ze die UVRM interpreteren.
Laten we de beide groepen een naam geven. Zijn het de rekkelijken versus de preciezen? De gematigden versus de radicalen? De Universalisten versus de Regionalisten? Die laatste benamingen lijken mij vooralsnog de betere. In 2018 wees ik al op het problematische van het woord ‘Universele‘ van de verklaring. De problematiek die de makers in 1948 introduceerden – door het de Universele VRM te noemen – ligt ten grondslag aan het conflict tussen degenen die heilig geloven in het universele karakter van de VRM en degenen die menen dat VRM op zich goed zijn, maar geschreven moeten zijn met een regio (c.q. wijk, lokaal, regio, land) in gedachte.
Voor de regionaal denkende autochtonen is het Pact van Marrakesh onverteerbaar, omdat het de ‘reguliere’ én ‘onreguliere’ migranten allerhande rechten geeft die worden ervaren als een inbreuk op de allang bestaande voorrechten van de autochtonen. De regels uit het pact kunnen er zomaar toe leiden dat een kleine groep migranten een ‘recht’ opeist dat door de Regionalisten wordt afgewezen en ontzegd, waarna de politie die Regionalisten hardhandig ‘een lesje komt leren’ uit naam van de Universalisten, mochten die op dat moment de politieke macht uitoefenen. De fundamentele Universalisten onder de bevolking zullen vervolgens die Regionalisten zien als het kwaad der natie, en met omschrijvingen als ‘nationaal-populisten’ en ‘racisten’ proberen af te branden.
Wie wat meer doordenkt, zou tot de conclusie moeten komen dat een regel in het pact blijkbaar geen volledige draagkracht heeft in de samenleving en wellicht – met verwijzing naar het niet-bindende karakter van het pact – terzijde moet worden geschoven. (Maar ja, in een ‘democratie’ als de onze volstaat de helft plus 1, en daarmee wordt verdeeldheid een structureel kenmerk van de ‘samenleving’. De democratie van 51 procent is in feite de bron van ‘institutionele verdeeldheid’ en daarmee van blijvende sociale onrust.)
Lees nogmaals het wikipedia-lemma over het pact, na deze kritiek op de UVRM. Lees met name nogmaals de sectie met de 23 doelstellingen. Het zou je moeten opvallen hoe vaak van de autochtone bevolking wordt verwacht dat deze flink inschikt en afziet van bevoorrechting. Het kenmerkt de maatschappij die van zijn onderdanen verwacht dat deze solidariteit opbrengt met migranten, niet langer op basis van medeleven en gunstverlening, maar omdat de wet zegt dat iedereen op de wereld ieders gelijke is, waar dan ook en hoe dan ook. Ofwel, van een maatschappij waar solidariteit een verplichting is geworden, welke desnoods met inzet van zwaar beboetende politie wordt afgedwongen.
Mijn stelling is dat het Pact van Marrakesh vergeven is van de regels die we vooral moeten willen negeren. Maar ja, ik ben dan ook Regionalist.
Hier kan je reageren op onze artikelen en een inhoudelijke bijdrage leveren. Lees ook even onze huisregels.
Om te reageren dien je eerst aan te melden.
Reageer je voor de eerste keer? Registreer je dan hier.
